Εσείς τι λέτε;

ΨΗΦΟΣ
Δικαίωμα και υποχρέωση…
Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων εδώ στο Κεμπέκ, αδιαφορούν για τις εκλογές και ειδικότερα οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αποφεύγουν να μεταβούν στις κάλπες είτε για λόγους δυσκινησίας είτε γιατί νιώθουν ότι δεν τους αφορούν.
Μάλιστα, η δική μας Τρίτη Ηλικία ασχολείται πιότερο με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι οι ηλικιωμένοι αποτελούν ένα σημαντικό και πολύτιμο κομμάτι της Κεμπεκιώτικης κοινωνίας. 
Στις εκλογές του 2014 παρατηρήθηκε μία γενική μείωση της προσέλευσης ψηφοφόρων κατά 3.17% ,συγκριτικά με τις εκλογές του 2012.
Η μη συμμετοχή όμως των πολιτών κάθε ηλικίας δεν είναι η λύση για να αλλάξουν τα πράγματα.
Θα πρέπει μέσα από τη συμβολή του ο καθένας μας να δημιουργηθεί ένα νέο είδος «πολιτικής» που να μας συγκινήσει, να μας εμπνεύσει και να μας καταστήσει από αντικείμενα διαχείρισης στα χέρια των εκάστοτε πολιτικών, ενεργούς πολίτες που αποφασίζουν για το μέλλον και τη ζωή τους.
Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι η ύψιστη μορφή δημοκρατίας αλλά και ελέγχου της εξουσίας που έχει ο κάθε πολίτης.
Οι εκλογές στο Κεμπέκ ήταν ανέκαθεν καθοριστικές για την περεταίρω πορεία της Επαρχίας και του Καναδά γενικότερα.
Το επίμαχο θέμα της αυτονομίας, αν και τελευταία παρουσιάζεται υποβαθμισμένο, δεν παύει να παραμένει ζωντανό. Σκοπός ύπαρξης των δύο μεγάλων κομμάτων, Parti Quebecois και   Quebec Solidaire, είναι η πλήρης ανεξαρτησία του Κεμπέκ, ενώ το Coalition Avenir Quebec προτείνει αυστηρές διαπραγματεύσεις με την Οττάβα για απόκτηση περισσότερων εξουσιών.
Το Φιλελεύθερο και άλλα μικρότερα κόμματα επιδιώκουν ισχυρή φωνή του Κεμπέκ στην Ομοσπονδιακή διακυβέρνηση.
Στο θέμα της Γαλλικής γλώσσας, όλα σχεδόν τα κόμματα ακολουθούν προστατευτική πολιτική.  Ωστόσο, παρά τις όποιες κατά καιρούς αντιδράσεις, η Γαλλική γλώσσα    κατάφερε τελικά να επιβληθεί.
Παράλληλα με το γλωσσικό και αυτονομιστικό ζήτημα, άλλα ζωτικής σημασίας θέματα   θα πρέπει νομίζω να απασχολήσουν και να προβληματίσουν τους ψηφοφόρους.
Το μεταναστευτικό, π.χ. είναι ένα θέμα που επηρεάζει την δημογραφική δομή του τόπου, οι ελλείψεις στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης, η ωριαία αμοιβή των εργαζομένων, το περιβάλλον, τα οδικά έργα, θα πρέπει να εξετασθούν προσεκτικά πριν ριφθεί η ψήφος.
Φτάσαμε αισίως στις τελευταίες ημέρες των εκλογών.
Το «εκλέγειν» όπως και το «εκλέγεστε» αποτελεί την ύψιστη τιμή και υποχρέωση των πολιτών προς την δημοκρατία. Και η κάθε ψήφος έχει αξία γιατί κρίνει το μέλλον όλων μας. 
Συνεπώς, η συμμετοχή μας στις εκλογές της 1ης Οκτωβρίου2018 επιβάλλεται.
Όσοι δεν έχετε ήδη ψηφίσει, φροντίστε να το κάνετε την ημέρα των εκλογών.
Διότι, σε τελευταία ανάλυση, η ψήφος είναι δικαίωμα και υποχρέωση, στον εαυτό μας κυρίως και στην οικογένειά μας και κατ’ επέκταση στη χώρα που ζούμε…

Εσείς τι λέτε;

ΕΚΜΜ
ΝΑΙ στην πώληση των περιουσιακών στοιχείων…
Τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ για άλλη μία φορά θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον των περιουσιακών της στοιχείων και πιο συγκεκριμένα για την πώληση ή όχι των δικαιωμάτων της επί του εμφυτευτικού μισθώματος του οικοπέδου όπου σήμερα στεγάζεται το ξενοδοχείο Hotel 10, επί της Sherbrooke και Clark.
Δεν θα σταθώ στις διαδικαστικές λεπτομέρειες, τις οποίες άλλωστε θίγει με αναλυτικά στοιχεία ο συν-εκδότης των «Ελληνοκαναδικών Νέων», Γιώργος Γκιούσμας. 
Οι αντιδράσεις στην Έκτακτη Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της περασμένης Δευτέρας ήταν ομολογουμένως εντονότατες και βέβαια δικαιολογημένα, αφού το συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα θεωρείται υψίστης επενδυτικής αξίας.
Υπολογίζεται ότι εάν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός οικοδομικής ανάπτυξης στην περιοχή, το προνομιούχο αυτό οικόπεδο, στο εγγύς μέλλον θα αξίζει μία αξιοσέβαστη περιουσία.
Το εύλογο ερώτημα που εγείρεται αυτή τη στιγμή είναι: αντέχει η ΕΚΜΜ να καρτερεί την προβλεπόμενη υπεραξία του ακινήτου;
Ο πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πιστεύουν ότι με αυτή την πώληση   θα ανακουφιστεί σημαντικά ο πάσχοντας Οργανισμός.
Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι Κοινότητα αντιμετωπίζει ένα διαχρονικό πρόβλημα ρευστότητας το οποίο σε καμία περίπτωση δεν λύεται με εράνους, λαχνούς και «παραδοσιακές γεύσεις». Μέλος της ερανικής επιτροπής μάλιστα, τόνισε ότι τα έσοδα από τις εν λόγω δραστηριότητες συνεχώς μειώνονται, γεγονός που προδίδει την αποτυχία παρόμοιων συγκεντρώσεων συνεισφορών.
Η σεβαστή ακίνητη Κοινοτική περιουσία των εκατό τόσων εκατομμυρίων δολαρίων, εξ άλλου, απαιτεί συνεχή συντήρηση, ενώ οι παρεχόμενες στεγαζόμενες υπηρεσίες, φέρεται να αποφέρουν μηδαμινά έσοδα.
Η αλήθεια είναι ότι οι διοικήσεις των τελευταίων ετών, επαναπαυόμενες στις κρατικές επιχορηγήσεις και στα «διαγραφέντα» δάνεια, δεν φρόντισαν να προχωρήσουν σε σοβαρές μελέτες και δημογραφικές αξιολογήσεις ώστε να εξασφαλίσουν ένα κοινωνικο-οικονομικό κεφάλαιο για το μέλλον.
Τα ιδιωτικά σχολεία, όπως ακούστηκε στις διαλογικές αντιπαραθέσεις των πολιτικών ηγετών, απειλούνται από νέες κρατικές περικοπές. Οι Ναοί μας, λόγω της μαζικής αποδημίας εις Κύριον των υπερηλίκων πιστών, ενδέχεται εν χρόνω να αντιμετωπίσουν περεταίρω μείωση των εσόδων. Και οι λοιπές πάντως υπηρεσίες του Οργανισμού δεν φαίνεται να είναι προσοδοφόρες.
Εν των μεταξύ, οι νέοι μας διάλεξαν τον δικό τους εξω-κοινοτικό δρόμο, εκφραζόμενοι κυρίως μέσα από τοπικούς Συλλόγους και επαγγελματικά Σωματεία.
Στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δευτέρας συμμετείχαν τα ίδια γνώριμα άτομα, τρίτης ως επί τω πλείστον ηλικίας, τα οποία ουσιαστικά κρίνουν την πορεία του Οργανισμού.
Την έλλειψη εθελοντών αλλά και ενδιαφέροντος προς την Κοινότητα έθιξε στην λεπτομερή αναφορά του ο πρόεδρος της Κοινότητας κ. Νίκος Παγώνης. Γεγονός βέβαια αδιαμφισβήτητο.
Υπό τις επικρατούσες συνεπώς συνθήκες και λόγω του ότι η ΕΚΜΜ λόγω των οικονομικών της δυσχερειών δεν δύναται να μισθώσει ικανούς διαχειριστές, πιστεύω ότι η απόφαση της Διοίκησης να ρευστοποιήσει μέρος των περιουσιακών της στοιχείων είναι σωστή.
Και θα την επικροτούσα απόλυτα εάν το σχέδιο ρευστοποίησης αφορούσε αρχικά  επιζήμια  κτιριακά συγκροτήματα, όπως ο Παιδικός Σταθμός στο Ville St. Laurent  και το Κοινοτικό Κέντρο της Νότιας Ακτής.
Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν θα πρέπει να πουληθούν τα δικαιώματα της ΕΚΜΜ επί του λεγόμενου εμφυτευτικού μισθώματος του άκρως σημαντικού οικοπέδου και κτιριακού συγκροτήματος Godin.
Διαφορετικά, κάποτε θα πληρώσουμε ακριβά την απερισκεψία μας. .
Τον τελευταίο πάντως λόγο τον έχετε εσείς, τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ. Οπότε, κρίνετε και πράξετε αναλόγως…

Εσείς τι λέτε;

Καθολική Εκκλησία
Περί παιδεραστίας το ανάγνωσμα…
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις από τη πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ιρλανδία. Αφορμή το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης χιλιάδων παιδιών από καθολικούς ιερείς που αποκαλύφθηκε το 2002 και ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα.
Μεταξύ αυτών, αρχιεπίσκοπος ζητά την παραίτηση του Πάπα γιατί εδώ και έξι χρόνια γνώριζε τις καταγγελίες σε βάρος του καρδινάλιου Μακάρικ για σεξουαλική κακοποίηση.
Ο πάπας Φραγκίσκος αρκέστηκε απλώς να ζητήσει για μια ακόμη φορά “συγχώρεση” από τον Κύριο για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις που διέπραξαν όλα αυτά τα χρόνια στην Ιρλανδία οι καθολικοί ιερείς.                      
Περισσότεροι από 14.500 νέοι άνθρωποι έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από ιερείς, εγκλήματα τα οποία κάλυπτε η ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας επί χρόνια, ενώ σχετικές έρευνες αποκάλυψαν ότι παιδιά που γεννιούνταν εκτός γάμου δίνονταν παράνομα για υιοθεσία από το κράτος, με τη συνεργασία και της Εκκλησίας.
Τα σκάνδαλα αυτά, όπως είναι ευνόητο, έχουν επηρεάσει αρνητικά την επιρροή της Εκκλησίας στην Ιρλανδική κοινωνία, που θεωρείται βαθιά καθολική, και η επίσκεψη του Πάπα στη νησιωτική χώρα δικαιολογημένα προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις αλλά και διαδηλώσεις.
Ο Πάπας ζήτησε τη βοήθεια όλων για να “ξεριζωθεί” η κουλτούρα αυτή του θανάτου, όπως την χαρακτήρισε και δεσμεύτηκε ότι δεν θα υπάρχει πλέον συγκάλυψη. Ωστόσο οι περισσότεροι δεν έχουν πειστεί.
Και ενώ η Καθολική Εκκλησία στην Ιρλανδία σείεται ξανά από τα σκάνδαλα, νέες μαρτυρίες έρχονται στο προσκήνιο για περιπτώσεις παιδιών που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από Καθολικούς ιερείς, καλόγριες και μέλη θρησκευτικών ταγμάτων κατά την διάρκεια του 20ου και 21ου αιώνα σε ολόκληρο τον κόσμο, πέρα βέβαια των γνωστών υποθέσεων που οδήγησαν σε πολύχρονες έρευνες, πολύκροτες δίκες και καταδίκες.
Άπειρες είναι οι καταγγελίες για παιδόφιλους κληρικούς αλλά και για την συγκάλυψη των περιπτώσεων αυτών από την ιεραρχία της Εκκλησίας.
Η Καθολική Εκκλησία, ως γνωστόν, δεν επιτρέπει στους ιερείς και τις μοναχές να νυμφεύονται και ακόμη η αγαμία είναι υποχρεωτική, κάτι που πάει ενάντια στη φύση, την οποία άλλωστε δημιούργησε ο Θεός. 
Το άλλο μεγάλο ερώτημα είναι, εφόσον οι Καθολικοί ιερείς, παραβιάζουν ούτως ή άλλως, τους εκκλησιαστικούς κανόνες, γιατί επιλέγουν για στόχο τα παιδιά;
Μήπως επειδή είναι ψυχασθενείς ή μήπως επειδή οι ίδιοι υπήρξαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης;
Οι στατιστικές λένε πως οι παιδεραστές στους Καθολικούς κληρικούς δεν είναι αναλογικά περισσότεροι απ’ ότι στο σύνολο του πληθυσμού. Εντυπωσιακό πάντως είναι το υψηλό ποσοστό των θυμάτων. Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η παιδεραστία είναι όπως ο αλκοολισμός. Δεν θεραπεύεται αλλά αντιμετωπίζεται.
Όπως και να έχει, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι η πολυπληθέστερη Χριστιανική Εκκλησία στον κόσμο με ενάμιση περίπου δισεκατομμύρια πιστούς.
Και ο ισχυρότερος σύμμαχος του κυρίαρχου κράτους του Βατικανού δεν παύει να είναι το έμφυτο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού…

Εσείς τι λέτε;

Πολιτική σταδιοδρομία
Θέμα προσωπικής επιλογής…
Γέμισαν ξανά οι δρόμοι με αφίσες επίδοξων υποψηφίων πολιτικών.
Και πάλι δεν λείπουν οι υποψήφιοι των ορατών μειονοτήτων, μερικοί εκ των οποίων μάλιστα ποζάρουν περήφανα φορώντας τα σύμβολα της πίστης.
Κάποιοι από αυτούς θα είναι οι αυριανοί εκπρόσωποι της Εθνοσυνέλευσης και οι εκφραστές του σημερινού Καναδά, όπως υποστηρίζει ο Justin Trudeau.
Μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, την οποία βιώνουν σήμερα οι δυτικές χώρες.
Διότι αν εξαιρέσουμε τους ιθαγενείς, ο Καναδάς, στην τεράστια πλειοψηφία του, αποτελείται από μετανάστες διαφορετικών χρονικών περιόδων..
Είτε το θέλουμε είτε όχι, από τον Γενικό Κυβερνήτη έως και τον τελευταίο πολίτη όλοι έχουμε μεταναστευτική προέλευση.
Ας ευχηθούμε λοιπόν σε όλους ανεξαιρέτως τους υποψηφίους καλή επιτυχία.
Η επιλογή πάντως των υποψηφίων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Με την συνεχώς αυξανόμενη μεταναστευτική ροή, από Ασιατικές και Μεσανατολικές κυρίως χώρες, η συμμετοχή των μη “καθαρόαιμων” υποψηφίων μετρά με ψήφους… Κάτι που δεν έχει διαφύγει της προσοχής των κομμάτων.
Και έχει περίτρανα αποδειχτεί ότι πλείστοι τοιούτοι εκπρόσωποι του λαού, ανεξαρτήτως προσόντων και δυνατοτήτων, εκτελούν την πολιτική τους θητεία στους πίσω πάγκους...
Εμείς τουλάχιστον το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι.
Η ευθύνη θα έλεγα, βαρύνει περισσότερο εκείνους που τους προτρέπουν να πολιτευτούν για πατριωτικούς, ρουσφετολογικούς ή άλλους λόγους.
Προσωπικά δεν νοιώθω και τόσο άσχημα που αφίσες ελληνικής καταγωγής υποψηφίων δεν έχουν κατακλύσει την επικράτεια, πράγμα που σημαίνει ότι οι νέοι μας είτε δεν ενδιαφέρονται είτε δεν είναι έτοιμοι να πολιτευτούν. 
Κάποιοι οργανισμοί μας, κινούμενοι προφανώς από πατριωτικά συναισθήματα σκέφτηκαν να προωθήσουν ελληνόπουλα σε πολιτικά πόστα, δίχως την δέουσα ανταπόκριση. Δεν αμφιβάλλω για τις όποιες καλές προθέσεις, όμως. ας μη χαλάμε φαιά ουσία.
Οι νέοι μας, πριν από την κάθε επαγγελματική προώθηση, χρειάζονται πρωτίστως    Επαγγελματικό Προσανατολισμό και Συμβουλευτική. Ένα πρόγραμμα το οποίο ευρέως διδάσκεται και θέλω να πιστεύω ότι θα εισαχθεί κάποτε και στο δικό μας Γυμνάσιο.
Πρόκειται για μία συστηματική βοήθεια και υποστήριξη που παρέχεται από εξειδικευμένους επιστήμονες και η οποία επιτρέπει στο άτομο, σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του να συνειδητοποιεί τις γνώσεις, τις ικανότητες, τις δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα και τις αξίες του, να λαμβάνει επαγγελματικές αποφάσεις, να σχεδιάζει και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τη σταδιοδρομία του και να επιτυγχάνει μεγαλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή.
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι είμαστε ένας πολιτικοποιημένος λαός και νοιώθουμε υπερηφάνεια να βλέπουμε δικούς μας ανθρώπους στα Κοινοβούλια, τις Εθνοσυνελεύσεις και τα Δημαρχεία. Όμως αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να έχουμε και τους κατάλληλους ανθρώπους που να μπορούν να υπηρετούν τον κάθε πολίτη και να λειτουργούν προς όφελός του και προς όφελος της κοινωνίας συνολικά.
Ναι στην πολιτική καριέρα και σε κάθε ενασχόληση, εφόσον πηγάζει από προσωπικούς πόθους και πάντως δεν ωθείται η παροτρύνεται από εξωτερικούς παράγοντες ακαθορίστων κινήτρων…