Εσείς τι λέτε;

Οι δημοσκοπήσεις και… η αλήθεια
Ένα σχεδόν μήνα πριν τις Ομοσπονδιακές εκλογές και οι δημοσκοπήσεις δίνουν και παίρνουν… Άλλες καταγράφουν προβάδισμα και ποσοστιαίες μονάδες και άλλες καθοδηγούν τους ψηφοφόρους.
Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις μου γύρω από τα γκάλοπ που μας πλασάρουν κάθε τόσο και λιγάκι οι διάφορες εταιρίες μετρήσεων κοινής γνώμης. Βέβαια, μέχρι την παρούσα χρονική στιγμή που γράφεται το άρθρο τα δύο επικρατέστερα κόμματα των Φιλελευθέρων και Συντηρητικών φαίνεται να ισοψηφούν. 
Με σημαντική διαφορά ακολουθούν τα κόμματα των Νεοδημοκρατών, Πρασίνων, Bloc Quebecois και Λαϊκών. Οι δημοσκοπήσεις πάντως αυτές δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να διαφοροποιηθούν ή και να διαψευστούν τελικά.
Αλήθεια, ποιοί άραγε είναι οι λόγοι για τους οποίους οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να καταγράψουν επαρκώς την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών; Γεγονός είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των ερωτηθέντων δεν απαντούν αποφεύγοντας συστηματικά να πουν τι και ποιούς θα ψηφίσουν. Επομένως, το εκάστοτε δείγμα σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Εξ άλλου, πολλοί από αυτούς που απαντούν δηλώνουν αναποφάσιστοι, προφανώς για να αποφύγουν να απαντήσουν.
Ένας άλλος βασικός λόγος είναι ότι οι περισσότερες δημοσκοπήσεις είναι τηλεφωνικές και μάλιστα τα τηλεφωνήματα που γίνονται από τις εταιρίες είναι σε σταθερά. Όμως, πόσοι σήμερα βρίσκονται δίπλα σε σταθερά τηλέφωνα - τα οποία τείνουν τα εκλείψουν - για να απαντήσουν στους δημοσκόπους; Μάλλον ελάχιστοι και οι πιο μεγάλοι σε ηλικία, που σημαίνει ότι η νεανική άποψη ακούγεται στο ελάχιστο.
Επίσης, πόσο σαφείς είναι οι ερωτήσεις που τίθενται και ακόμη πόσο ειλικρινείς είναι οι απαντήσεις που δίδονται;
Θα πρέπει ακόμη να ληφθεί υπόψη ότι οι δημοσκοπήσεις αδυνατούν να σφυγμομετρήσουν τη γνώμη ορισμένων μειονοτικών ομάδων, οι οποίες θεωρούν ότι αποτελούν στόχο, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να λάβουν μέρος. Εν τω μεταξύ, πολλοί πολίτες δεν απαντούν φοβούμενοι μήπως καταγράφεται η προτίμησή τους σε σχέση με το τηλέφωνό τους.
 Όπως και να έχει, οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν την εικόνα μιας δεδομένης στιγμής και κατά τη γνώμη μου σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν πρόβλεψη του εκλογικού αποτελέσματος. Περαιτέρω, θα πρέπει να επισημανθεί και η σημασία του στατιστικού λάθους που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, κυμαίνεται ανάμεσα στους 3 έως και 6 βαθμούς και το ότι κατά πόσο θα ισχύσει εξαρτάται από διάφορους παράγοντες .
Κανείς πάντως δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το εάν τελικά τα συμπεράσματα που εξάγονται από τις δημοσκοπήσεις θα αποτυπωθούν πραγματικά και στις κάλπες ή θα έχουμε εκπλήξεις...
Συνεπώς, εάν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων δεν εφαρμόσουν νέες μεθόδους (εκτός διαδικτυακές εννοείται) για να λαμβάνουν τα δείγματά τους, δεν πρόκειται ποτέ να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους και μονίμως θα πέφτουν έξω. Ζωντανό παράδειγμα οι περσινές επαρχιακές δημοσκοπήσεις για την πρόθεση ψήφου που έπεσαν παταγωδώς έξω.
Περιμένουμε λοιπόν να δούμε πόσο οι φετινές δημοσκοπήσεις, που διενεργούνται για τις Ομοσπονδιακές εκλογές του Οκτωβρίου, θα επαληθευτούν ή διαψευστούν...

Εσείς τι λέτε;

Εξωσχολικές δραστηριότητες
Ευχαρίστηση ή καταναγκασμός;

Η μόδα θέλει, οι μοντέρνοι γονείς να βάζουν τα παιδιά τους σε αμέτρητες εξωσχολικές δραστηριότητες. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε χώρες όπως ο Καναδάς όπου υπάρχει ευημερία και τα απαιτούμενα χρήματα για να πληρωθούν τα δαπανηρά μαθήματα  μπαλέτου, μουσικής, χόκεϊ, καράτε κ.λπ.
Πάραυτα έχει διαπιστωθεί ότι οι πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες συχνά κάνουν τα παιδιά να μη μπορούν να ασχοληθούν σοβαρά με μία απ’ αυτές τις ενασχολήσεις με αποτέλεσμα να μη τους αρέσει τελικά καμία.
Βέβαια, η εύκολη λύση του γονέα είναι ύστερα από μερικά μαθήματα και αφού το παιδί ζοριστεί κάπως, να του διακόψουν την κάθε δραστηριότητα επειδή δεν του αρέσει και γι’ αυτό δεν θέλει να το πιέζει. Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται από αυτού του είδους την αντιμετώπιση είναι ότι το παιδί ποτέ δεν μαθαίνει να δουλεύει και να κοπιάζει ώστε να ωφεληθεί από τις αθλητικές, καλλιτεχνικές ή άλλες εμπειρίες που αποκτά.
Μα, με οτιδήποτε και να ασχοληθείς, με εξαίρεση του να καθίσεις σ’ ένα δωμάτιο και να παίζεις βιντεοπαιχνίδια, χρειάζεται δουλειά, κόπος και αποφασιστικότητα. Και εδώ είναι το μεγάλο σφάλμα, το ότι πολλοί γονείς δίνουν στο παιδί να καταλάβει ότι όταν κάτι αρχίζει και δυσκολεύει, η εύκολη λύση είναι να τα παρατάει.
Οπωσδήποτε όλα τα παιδιά δεν είναι τα ίδια. Αλλά είναι δραστήρια από τη φύση τους και άλλα όχι. Άλλα προτιμούν να παίζουν την περισσότερη ώρα μόνα τους και άλλα επιδιώκουν τα ομαδικά παιχνίδια. Άλλα έχουν μία έκδηλη καλλιτεχνική κλίση και άλλα είναι «γεννημένοι» αθλητές.  Άλλα πάλι, δεν έχουν ακόμα ανακαλύψει τι τους αρέσει πραγματικά.
Η άλλη άποψη είναι, γιατί σώνει και καλά πρέπει όλα τα παιδιά να μπουν σε μία ομάδα (αθλητική, μουσική, χορευτική), αν δεν το ζητήσουν από μόνα τους; Ποιος ο λόγος να βιαστούν οι γονείς να γράψουν το παιδί τους κάπου που στην ουσία δεν το εκφράζει;
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες σίγουρα έχουν πολλά να προσφέρουν στα παιδιά. Κοινωνικοποίηση, ομαδικότητα, νέες φιλίες και φυσικά εκτόνωση και έκφραση.
Για όλα όμως υπάρχει η κατάλληλη στιγμή.
Συχνά ζορίζουμε τα παιδί μας να διαπρέψει κάπου επειδή εμείς δεν είχαμε αυτή την ευκαιρία ή ακόμη επειδή μικροί θέλαμε να μοιάσουμε τα ινδάλματά μας, τον Δομάζο, τον Gretzky, την Κάλας, τη Φοντέιν, τον Chopin, κ.α.
Πιστεύω ότι καλό θα ήταν οι γονείς προτού βιαστούν ν’ αποφασίσουν για το είδος των δραστηριοτήτων των παιδιών τους, να συμβουλευτούν πρωτίστως τον σχολικό αρμόδιο  επαγγελματικού και ψυχαγωγικού προσανατολισμού για ένα σωστό ξεκίνημα.
Στην παροικία μας, ευτυχώς, έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα από μία ευρεία γκάμα εξωσχολικών δραστηριοτήτων.
Αθλητικές ομάδες, χορευτικά ομίλων, προσκοπισμό και μαθήματα μουσικής και τραγουδιού υψηλής ποιότητας, που προσφέρουν οι καταξιωμένοι καλλιτέχνες μας Δημήτρης Ηλίας και Μαρία Διαμαντή.
Με την ευκαιρία αυτή, η στήλη εύχεται καλή επιτυχία στην προσπάθεια όλων των παιδιών που συμμετέχουν στις διάφορες δραστηριότητες.
Καλή δύναμη και καλή συνέχεια…

Εσείς τι λέτε;

Ψηφιακή ενημέρωση
Κίνδυνοι και επιπτώσεις…
Αυτή την εβδομάδα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεσμεύτηκε να διαθέσει 600 περίπου εκατομμύρια δολάρια για την υποστήριξη των Καναδικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Πρόσφατα εξάλλου, εκπρόσωποι των τοπικών εφημερίδων παρουσιάστηκαν ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής ζητώντας από την επαρχιακή κυβέρνηση να ενεργήσει επειγόντως  ώστε να διασωθεί η βιομηχανία του τύπου στο Κεμπέκ.
Γεγονός είναι ότι από το 2007 τα παραδοσιακά ΜΜΕ περνούν μία από τις χειρότερες κρίσεις της ιστορίας τους σε διεθνές επίπεδο, σημειώνοντας τεράστιες οικονομικές ζημιές. Στις παγκόσμιες αγορές η οικονομική δυσπραγία έφερε σημαντική μείωση της διαφημιστικής δαπάνης. Οι καθημερινές κυρίως εφημερίδες υποφέρουν από διαρκεί πτώση των πωλήσεων. Συνέπεια τούτου τα εκδοτικά συγκροτήματα βλέπουν ως μόνη σανίδα σωτηρίας τους το διαδίκτυο.
Βέβαια η ιδέα αυτή, που έχει αρχίσει να γίνεται αποδεκτή στην εφαρμογή της, έχει αποδειχτεί προβληματική τόσο από οικονομικής όσο και από κοινωνικής φύσης.
Το διαδίκτυο, όπως έχω και άλλοτε επισημάνει, παρ’ όλη την εύκολη και άμεση πρόσβαση που παρέχει, συχνά εγκυμονεί απρόβλεπτους και σοβαρούς κινδύνους.
Ως ανεξέλεγκτο, φιλοξενεί εκατομμύρια ιστότοπους αμφιβόλου εγκυρότητας να ανταγωνίζονται για την επισκεψιμότητα ενός μικρού ουσιαστικά κοινού. Το χαμηλό κόστος των καταχωρήσεων, λόγω του τεράστιου ανταγωνισμού, δεν αφήνει περιθώρια κέρδους στις σοβαρές διαδικτυακές εφημερίδες, οι οποίες έχουν να καλύψουν την κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη μισθοδοσία των επαγγελματιών δημοσιογράφων.
Κλασσικό παράδειγμα η γαλλόφωνη La Presse, η οποία από τότε που πέρασε στην διαδικτυακή έκδοση χάνει ετησίως 30-50 εκατομμύρια... Και δεν είναι τυχαίο.
Τη μερίδα του λέοντος της διαφημιστικής υπεραξίας κρατούν για τον εαυτό τους οι   ενδιάμεσοι κολοσσοί Google, Apple, facebook, κ.α., από τους οποίους μοιραία πρέπει να διέλθει κάποιος για την οποιαδήποτε διαδικτυακή εξερεύνηση.
Το μοντέλο που φαίνεται να κερδίζει τελικά τη μάχη της επισκεψιμότητας είναι εκείνο των fake news, της σκανδαλολογίας και της αντιγραφής.
Ο σοβαρός αναγνώστης σε καμία περίπτωση δεν θα συμβουλευτεί το facebook π.χ., για να ενημερωθεί σωστά γύρω από τα καθημερινά γεγονότα.
Στα κοινωνικά δίκτυα, η «ενημέρωση» προέρχεται ως επί τω πλείστον από ερασιτέχνες  «αρθρογράφους - δημοσιογράφους» και όχι από στελέχη σοβαρών συγκροτημάτων επικοινωνίας.
Και αυτό βέβαια εις βάρος της ανεξάρτητης επαγγελματικής δημοσιογραφίας.
Στον σημερινό ψηφιακό κόσμο, η νέα μόδα θέλει τις εφημερίδες να φέρονται σε ηλεκτρονική μορφή με τις όποιες επιπτώσεις.
Πολλοί που κάποτε αγόραζαν και διάβαζαν την εφημερίδα τους με τον πρωινό καφέ, σήμερα διαβάζουν τις ειδήσεις στην ταμπλέτα τους.
Σαν επίλογο του παρόντος άρθρου, θα ήθελα να σας μεταφέρω τις εύλογες ανησυχίες του διακεκριμένου συγγραφέως - δημοσιογράφου Chip Scanlan του Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας Poynter της Φλόριντας.
«Ο κόσμος προσαρμόζεται στους ραγδαίους ρυθμούς της τεχνολογίας χωρίς να σκέφτεται συνέπειες ή να ζυγίζει παρελθόν και παρόν και κάπως έτσι οι κίτρινες φυλλάδες κατέληξαν να είναι μία σειρά από λέξεις ενός ιστοτόπου και ένα κλικ στο πληκτρολόγιο. Κάθε εφημερίδα όμως, σε κάθε πολιτισμό, περιέχει ιστορικά γεγονότα αντικατοπτρίζοντας σαν αυθεντικό κειμήλιο την κληρονομιά κάθε λαού, κάτι που ο ψηφιακός κόσμος, δυστυχώς, δεν θα μπορεί να προσφέρει στο εγγύς μέλλον στην ανθρωπότητα...»

Εσείς τι λέτε;

Κλιματική αλλαγή
Φθάσαμε στο παρά 5;
Το φετινό καλοκαίρι ήταν όντως καυτό.
Χιλιάδες εκτάρια δασικών εκτάσεων στη Σιβηρία, Γροιλανδία, Αλάσκα και ειδικότερα στην Αμαζονία έγιναν στάχτη. Οι πάγοι στις πολικές περιοχές συρρικνώθηκαν δραματικά. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατέρριψαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Η δραστική κλιματική αλλαγή είναι πλέον γεγονός  και το αποκαλυπτικό σενάριο που θέλαμε να πιστεύουμε ότι αφορούσε κάποιες επόμενες γενιές, ξετυλίγεται ήδη μπροστά μας…
Και ενώ η ανθρωπότητα αγωνιά για το αβέβαιο αύριο, οι αόρατοι πανίσχυροι της γης  που κινούν ουσιαστικά τα νήματα της εξουσίας, δια στόματος του πλανητάρχη     αποκαλούν «μύθευμα» την υπερθέρμανση του πλανήτη, στο όνομα του ασύστολου κέρδους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Στη σύγχρονη εποχή τα πάντα γίνονται για το κέρδος, χωρίς ίχνος ενδιαφέροντος για τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ενώ διαβάζετε το παρόν άρθρο, ο πλανήτης  εξακολουθεί να φλέγεται και μαζί με τα δέντρα οδεύουν στην πλήρη εξαφάνιση πολλά είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Η κατάσταση, προειδοποιούν οι εμπειρογνώμονες, γίνεται πλέον μη ανατρέψιμη. Η πρόσφατη ανυπολόγιστη καταστροφή στις Μπαχάμες ίσως είναι προάγγελος του τι μέλλει γενέσθαι.
Γεγονός είναι ότι η ανθρώπινη φύση είναι ένοχη σε ένα μεγάλο ποσοστό και το φαινόμενο δεν είναι σημερινό. Ντοκιμαντέρ έδειξε αρχαιολογική σκαπάνη να αποκαλύπτει πως προ νεωτερικοί πολιτισμοί όπως της κεντρικής Αμερικής, της κοιλάδας του Ινδού και της νήσου του Πάσχα εκμεταλλεύτηκαν μέχρι εξάντλησης το περιβάλλον τους με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην πλήρη παρακμή.
Η διαφορά έγκειται στο ότι η ανθρωπότητα σήμερα διαθέτει απεριόριστες τεχνολογικές δυνατότητες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τεράστιες ζημιές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα έχουμε τα επόμενα χρόνια τα ίδια και χειρότερα σκηνικά εναντίον της ταλαίπωρης φύσης που ήδη πνίγεται στα χημικά απόβλητα, τα πλαστικά και στα κάθε είδους απορρίμματα. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας με τις αναθυμιάσεις από τις βιομηχανίες, τα εργοστάσια και τα καυσαέρια από τα τροχοφόρα δηλητηριάζουν καθημερινά τη φύση και χειροτερεύουν τις συνθήκες ζωής όλων ανεξαιρέτως των όντων.
Περιβαλλοντική έρευνα αποδεικνύει ότι αν συνεχίσουμε με τον ίδιο ρυθμό σε τριάντα το πολύ χρόνια θα έρθει η αντίστροφη μέτρηση για το ανθρώπινο είδος.
Το παρήγορο ίσως είναι ότι το παγκόσμιο οικολογικό κίνημα γνωρίζει τα τελευταία χρόνια μία νέα άνθιση με τους λαούς του κόσμου να διαδηλώνουν έντονα κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους επώνυμους που ευαισθητοποιήθηκαν είναι ο διάσημος ποδοσφαιριστής Κριστιάνο Ρονάλντο, που δώρισε 44 εκατομμύρια ευρώ και τρία πυροσβεστικά αεροπλάνα (πολλά περισσότερα από όσα προσέφερε η πρόσφατη σύνοδος G7) και ο δημοφιλής ηθοποιός Λεονάρντο Ντι Κάπριο, συνιδρυτής της Earth Alliance, που διέθεσε 5 εκατομμύρια δολάρια για την Αμαζονία. Εξ άλλου, η «καυτή» ιστοσελίδα Pornhub ανακοίνωσε ότι θα φυτεύει ένα δέντρο για κάθε εκατό τσόντες που θα βλέπουμε. Έστω…
Ένα παλιό γνωμικό λέει: «Μέσα από τις στάχτες γεννιέται μια ελπιδοφόρα ζωή».
Ο άγνωστος εναπομείναντας χρόνος πάντως θα το δείξει…