Εσείς τι λέτε;

Βίβα Βαβούρα!

Οι εκλογές του Εργατικού Συλλόγου, επιβεβαίωσαν για άλλη μία φορά τον «θετικό» ρόλο της «βαβούρας» στην παροικιακή δράση!
Παρ΄ ότι η στήλη δεν έχει την πρόθεση να «υμνήσει» τα όποια «πλεονεκτήματα» της εκάστοτε «βαβούρας», θα επιχειρήσει να αγγίξει απλά την «ευεργετική» της πλευρά...
Ξεκινώντας από τον Εργατικό Σύλλογο, που άλλωστε έδωσε και το έναυσμα για να γραφτεί το άρθρο, αξίζει να σημειωθεί πως το ποσοστό συμμετοχής στις πρόσφατες εκλογές ξεπέρασε το 70%! Κάτι που είχαμε να δούμε εδώ και πολλά χρόνια. Φυσικά χάριν της ...«βαβούρας!»
Το 1985 (εάν δεν με απατά η μνήμη μου) οι εκλογές της ΕΚΜ είχαν την μεγαλύτερη συμμετοχή που καταγράφηκε ποτέ με τρεις περίπου χιλιάδες μέλη να «μαυρίζουν» κυρίως λόγω του ιστορικού …«πτύσματος!»
Η «βαβούρα» αναμφισβήτητα εδώ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο!
Την ίδια περίοδο, το ποτάμι (των στεναγμών) που χωρίζει το Μόντρεαλ από το Λαβάλ, χώρισε και τους ενορίτες σε «Μαρηκούς» και «Παπαδικούς».
Οι εκλογές της ΕΟΚΛ, «πλούσιες» σε «βαβούρα», έσπασαν κάθε ρεκόρ συμμετοχής!
(Ο Μαρής ακόμη δεν κατάφερε να το διασχίσει...)
Η «Νέα Τάξη Κοινοτικών Πραγμάτων» της μετα-Μαρηκής περιόδου, βρίσκει την «μητέρα» με εκατοντάδες νέα μέλη να ψηφίζουν. (πολλά ακόμη ψάχνουν να βρουν το Κοινοτικό Κέντρο!) Άλλο ένα «επίτευγμα» της κυρίαρχης «βαβούρας!»
Αλλά και στις περυσινές εκλογές της ΕΟΚΛ , 400 νέα μέλη ξαφνικά «ανακάλυψαν» την Κοινότητά τους!
Τα περισσότερα βέβαια έγιναν «λούηδες», όπως λέει και ο φίλος Νίκος Τεντόπουλος. Μήπως λόγω έλλειψης «βαβούρας;»
Ο Σύλλογος Ελλήνων Εστιατόρων έζησε στιγμές «δόξας» το ΄80 με χιλιάδες μέλη του να διαμαρτύρονται για το «χαράτσι» των «τυχερών». Η «βαβούρα» για άλλη μία φορά πέτυχε τον στόχο της. Το θέμα τελικά διευθετήθηκε και ο Σύλλογος... διαλύθηκε!
Γενικές Συνελεύσεις γέμιζαν κάποτε ασφυκτικά το Κοινοτικό Κέντρο
για θέματα διαχειριστικά, εκκλησιαστικά, αλλαγής κανονισμών, κ.α. Ακόμη και «κουμπουριές» έπεσαν! Βίβα «βαβούρα!».
Η «βαβούρα» ωφέλησε εξ άλλου και τα τοπικά σωματεία, οι λέσχες των οποίων κάποτε δεν χωρούσαν καρφίτσα. Το κογκρέσο, την εκκλησία, τα σχολεία, τα ενημερωτικά μέσα...
Οι καιροί όμως αλλάζουν. Σήμερα «ηρεμήσαμε» από την «καταστροφική βαβούρα». Και μαζί και από τον «συνωστισμό» στις εκδηλώσεις(!) την παρουσία των νέων, τα «αντίχριστα» προσκοπάκια, την αθρόα συμμετοχή στις εκλογές...
Εξαίρεση βέβαια αποτελεί ο Εργατικός Σύλλογος, ο οποίος απέδειξε πως συνεχίζει πιστά την «βαβουροπαράδοση!».

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com

Εσείς τι λέτε;

Περιορισμένες επιλογές...

Πολλοί δώσαμε στον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ όλη μας την αγάπη και την υποστήριξη για το δύσκολο έργο που είχε μπροστά του αλλά και διότι για πρώτη φορά αποκτήσαμε μαύρο πλανητάρχη.
Πιστέψαμε ότι το γεγονός αυτό θα έλυνε όλα μας τα προβλήματα.
Δεν αργήσαμε όμως να διαπιστώσουμε πως ο Ομπάμα άρχισε ήδη να κάνει τα πρώτα μεγάλα λάθη,
Και το διαπιστώσαμε με την σθεναρή φιλοτουρκική πολιτική του, τουλάχιστον όσον αφορά την Ευρώπη, που κυριολεκτικά ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους Ευρωπαίους «φίλους» των Αμερικανών όπως είναι οι Γάλλοι, οι Αυστριακοί, οι Γερμανοί κλπ.
«Μη μπαίνετε στα χωράφια μας» του είπε η Αυστρία. «Εμείς θα αποφασίσουμε ποιος θα μπει στην Ευρώπη και ποιος δεν θα μπει».
Κάτι ψέλλισε ο Ομπάμα από την Κωνσταντινούπολη, πως «η Ευρώπη είναι και δική μας υπόθεση», όμως, τι τα θέλετε τι τα γυρεύετε, η υπέροχη αυτή εικόνα του νέου Προέδρου άρχισε να χαλάει.
Και αυτό κυρίως λόγω της πάγιας τακτικής των ΗΠΑ που δεν θα αλλάξει όποιος και να αναλάβει τα ηνία της, αφού όταν υπάρχει από πίσω ένα ολόκληρο λόμπι που του υποδεικνύει τι θα κάνει και ποια θα είναι η πολιτική του, οι επιλογές είναι περιορισμένες...
Βέβαια, αυτό το ξέραμε. Δηλαδή όποιος και να αναλάβει τα ηνία θα είναι απλώς ένα ανδρείκελο.
Ο Ομπάμα λοιπόν, στην συγκεκριμένη περίπτωση, μίλησε για «θαυματουργούς αγώνες» της Τουρκίας , για εντυπωσιακές «νίκες» (πετάξανε τους έλληνες στην θάλασσα!) προκαλώντας την αντίδραση και της Γαλλίας η οποία επανέλαβε ότι το θέμα έχει τελειώσει και η Τουρκία δεν είναι ευπρόσδεκτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τι πέτυχε λοιπόν ο Πρόεδρος Ομπάμα και η φιλοτουρκική του πολιτική; Μία ακόμη μεγαλύτερη άρνηση της Ευρώπης και προς το πρόσωπό του που άρχισε να χάνει την όμορφη αυτή εικόνα που είχε δημιουργήσει .
Αυτό τελικά που δεν έχει καταλάβει ο κύριος Ομπάμα είναι πως στην Ευρώπη επικρατεί διαφορετική νοοτροπία και διαφορετική σκέψη.
Καλά και Αγια λοιπόν τα όμορφα ενωτικά μηνύματα που αρχικά έφερε στο τραπέζι ο νέος πλανητάρχης, ίσως όμως οι Ευρωπαίοι τουλάχιστον να αρχίσουν να διαβλέπουν ότι τελικά ήταν όλα μία βιτρίνα...

Χριστός Ανέστη!
Μιχάλης Τελλίδης

tellides@cfmbradio.com

Ελευθέριος Βενιζέλος

Ο Πρώτος Εθνάρχης

Το όνομά του υπάρχει παντού. Σε λεωφόρους, πλατείες, ιδρύματα, σ ένα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια του κόσμου...
«Ελευθέριος Βενιζέλος». Ο Πρώτος Εθνάρχης, τη μνήμη του οποίου τιμά σήμερα η οργανωμένη παροικία.

Γεννήθηκε στις Μουρνιές Κυδωνίας το 1864 και ήταν το πέμπτο παιδί του Κυριάκου και της Στυλιανής. Όταν ήταν μόλις δύο ετών, η οικογένειά του καταφεύγει στα Κύθηρα διωκόμενη, εξαιτίας της επανάστασης του 1866. Μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα του και με την παρότρυνση του πατέρα του σπουδάζει νομικά και το 1886 παίρνει το πτυχίο από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Στην πολιτική θα ασχοληθεί για πρώτη φορά το 1889 όπου και εκλέγεται μέλος της Κρητικής Βουλής.

Ανήσυχο πνεύμα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπήρξε πρωτεργάτης στην Επανάσταση του 1897 και στη κήρυξη της Επανάστασης του Θερίσου τον Μάρτιο του 1905. Δημιουργεί το κόμμα των Φιλελευθέρων και το 1910 γίνεται για πρώτη φορά πρωθυπουργός της Ελλάδος. Σχεδόν ταυτόχρονα ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ καταργεί την Α΄ Αναθεωρητική Βουλή και προκηρύσσει εκλογές για την Διπλή Αναθεωρητική Βουλή. Τα παλιά κόμματα και νικητές των προηγούμενων εκλογών χαρακτηρίζουν πραξικοπηματική την απόφαση και απέχουν από τις εκλογές.Κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου έρχεται σε ρίξει με το στέμμα και τίθεται επικεφαλής Επανάστασης με το Κίνημα Εθνικής Άμυνας.

Την ίδια περίοδο, η Ελλάδα εισέρχεται στο πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων και ανταμείβεται για τη συμβολή της με την παραχώρηση της Αρμοστείας της Σμύρνης (1919)
Η μεγάλη ήτα στις εκλογές του 1920 , λόγω Εθνικού διχασμού, τον απογοητεύει και αυτοεξορίζεται στο Παρίσι.Επανέρχεται στην Ελλάδα το 1922, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και υπογράφει στη Λοζάννη τη σύμβαση ανταλλαγής πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας και τη Συνθήκη της Λοζάννης, που ορίζει τα νέα σύνορα με την Τουρκία.Η συμβολή του στην ανοικοδόμηση της νεώτερης Ελλάδας θεωρείται μεγάλης σημασίας.

Τα αποτελέσματα της πολιτικής ευφυΐας και διορατικότητας του Ελευθερίου Βενιζέλου είναι :Η νικηφόρα πορεία στους δυο Βαλκανικούς πολέμους. Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων.Ο διπλασιασμός του ελληνικού κράτους.Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

Την τελευταία του πνοή ο Ελευθέριος Βενιζέλος την αφήνει στο Παρίσι στις 18 Μαρτίου του 1936 και περνάει στην αιωνιότητα αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο.

Ο Σύλλογος Κρητών Μόντρεαλ, με την συνεργασία του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Βενιζέλος» και της ΕΚΜ, πραγματοποιεί αυτή την εβδομάδα τριήμερες εκδηλώσεις μνήμης του