Total Pageviews

Tuesday, June 30, 2009

Εσείς τι λέτε;


Εκκλησία και γλώσσα

Ολοένα και περισσότεροι - κυρίως νέοι - συνηγορούν για τη μεγαλύτερη χρήση της αγγλικής γλώσσας στις ελληνορθόδοξες εκκλησίες, ώστε να συμμετέχουν πληρέστερα στις λατρευτικές λειτουργίες μια και δεν έχουν την απαιτούμενη ευχέρεια στην ελληνική γλώσσα.
Σ΄ αυτούς ανήκουν όσοι έχουν ασπασθεί την ορθοδοξία καθώς και οι απόγονοι των ελλήνων που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στον Καναδά.
Αρκετοί ιερείς ήδη τελούν λειτουργίες και μυστήρια στην Αγγλική ή Γαλλική γλώσσα.
Το θέμα αυτό έχει δημιουργήσει ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις από παλιότερες κυρίως γενιές μεταναστών για να μην χάσουν - όπως πιστεύουν - την ταυτότητά τους. Είναι αυτοί που λένε ότι η ελληνική ήταν η μόνη γλώσσα των εκκλησιών και κοινοτήτων όταν δημιουργήθηκαν και θα πρέπει να μείνουν τα πράγματα όπως είναι.
Αισθάνονται, εξ΄ άλλου, ότι έφεραν μέρος της πατρικής τους χώρας μαζί τους.
Αυτές οι γενιές θέλουν να διατηρήσουν τη γλώσσα των εκκλησιαστικών λειτουργιών στα ελληνικά για να κρατήσουν τον δεσμό τους με την κουλτούρα τους.
Οι νεότερες γενιές που έχουν γεννηθεί εδώ όμως βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Μιλούν κυρίως αγγλικά αλλά εξακολουθούν να θεωρούν τον εαυτό τους έλληνες. Ένα μεγάλο ποσοστό έχουν παντρευτεί μη έλληνες και θέλουν οι σύζυγοι και τα παιδιά τους να είναι ευπρόσδεκτοι στην εκκλησία και τις κοινότητες.
Συνεπώς, εάν δεν χρησιμοποιηθεί περισσότερο η Αγγλική ή Γαλλική γλώσσα στις λειτουργίες, υπάρχει η πιθανότητα να απομακρυνθούν βαθμιαία και τότε ποιοι θα γεμίσουν τις εκκλησίες όταν οι παλαιότεροι φύγουν από τη ζωή;
Οι κοινότητες ιδρύθηκαν από έλληνες και θα συνεχίσουν να είναι ελληνικές ακόμη κι αν μιλιέται συχνά η Αγγλική, με την οποία - όπως είναι φυσιολογικό - συνεννοούνται σήμερα οι νέοι που αναλαμβάνουν τα ηνία.
Η εκκλησία υπάρχει για να πηγαίνει ο κόσμος να προσεύχεται, να λατρεύει και να γεμίζει με ειρήνη και ηρεμία. Και η γλώσσα, η κάθε γλώσσα – πιστεύω - σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελεί αιτία διαίρεσης.
Εάν η γλώσσα γίνει η αιτία της απομάκρυνσης των παιδιών μας από τις εκκλησίες, η ευθύνη θα είναι όλη δική μας....

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com

Thursday, June 11, 2009

Εσεις τι λέτε;

Αναθεώρηση προτεραιοτήτων

Όπου βρεθούν ξενιτεμένοι έλληνες θα φτιάξουν πρώτα εκκλησιά, κατόπιν θα ιδρύσουν κοινότητα και τέλος σχολείο για να διατηρήσουν τη θρησκεία, τη γλώσσα και τις πολιτιστικές τους αξίες.
Και βέβαια το Μόντρεαλ δεν απετέλεσε εξαίρεση. Οι πρώτοι μετανάστες το1906 ίδρυσαν την Κοινότητα και έχτισαν την εκκλησία του Ευαγγελισμού. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1910, άρχισε να λειτουργεί, το πρώτο στην Βόρεια Αμερική, ημερήσιο σχολείο με την επωνυμία «Πλάτων» με 25 μαθητές. Το 1925 ιδρύεται το δεύτερο «Άγγλο-Ελληνικό σχολείο Σωκράτης».
Η οικονομική κρίση της εποχής υποχρέωσε τους έλληνες να ενώσουν τα δύο σχολεία η λειτουργία των οποίων βασιζόταν κυρίως στο εκκλησιαστικό ταμείο και σε δωρεές ομογενών που τα «κρατούσαν με τα δόντια» για χάρη των παιδιών και της επιβίωσής τους. Συχνά οι μισθοί των δασκάλων και άλλα έξοδα πληρώνονταν από γενναιόδωρους ευεργέτες της παροικίας.
Οι κόποι δεν πήγαν χαμένοι. Οι απλοί άνθρωποι που είχαν έρθει από την πατρίδα με ελάχιστη μόρφωση, είδαν τα παιδιά τους να γίνονται επιστήμονες, επαγγελματίες και επιχειρηματίες και να συναγωνίζονται άριστα τους άλλους Καναδούς, ενώ στην καρδιά τους έμειναν πάντα έλληνες.
Κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960 νέοι μετανάστες έφταναν κατά χιλιάδες στο Μόντρεαλ και συνέχεια αυξανόταν ο αριθμός των μαθητών.
Το 1972 μετά την εφαρμογή του νόμου 63, η ΕΚΜ άλλαξε το πρόγραμμα διδασκαλίας στα σχολεία της από Αγγλικό σε Γαλλικό. Ο «Σωκράτης»,σύμφωνα με τον νόμο ιδιωτικής εκπαίδευσης, απέκτησε το δικαίωμα για επιχορηγήσεις.
Το 1978 υπογράφτηκε μια συμφωνία με το Καθολικό Σύστημα Εκπαίδευσης του Μόντρεαλ βάση της οποίας το σχολείο «Σωκράτης» αναδεικνύεται ως συνεργαζόμενο σχολικό σύστημα με αυτό και το πρόγραμμα διδασκαλίας ουσιαστικά αλλάζει από αγγλικά σε γαλλικά. Το ίδιο μέτρο εφαρμόστηκε και στο ημερήσιο σχολείο «Δημοσθένης».
Ακολούθησαν και άλλες συμφωνίες ώσπου «απροσδόκητα» η κυβέρνηση του Κεμπέκ αποφάσισε να καταργήσει τις επιχορηγήσεις προς τα ελληνικά σχολεία τα οποία σε επτά χρόνια θα θεωρούνται πλέον ιδιωτικά.
Έτσι ξαφνικά τα σχολεία μας βρέθηκαν μπροστά σε νέες προκλήσεις.
Η αφαίρεση των κρατικών επιχορηγήσεων τα καθιστά πλέον ανταγωνιστικά απέναντι στα υπάρχοντα οργανωμένα ιδιωτικά, η μείωση διδασκαλίας των ελληνικών θεωρητικά «μειώνει» την «ελληνικότητά» τους ενώ η φοίτηση σε αυτά κάθε άλλο παρά προσιτή καθίσταται. Το οικονομικό βάρος, το οποίο τελικά θα υπερβεί το ένα εκατομμύριο δολάρια ετησίως, πέφτει πλέον ολοκληρωτικά στους ώμους της παροικίας.
Μιας παροικίας, που - υπό τις καλύτερες συνθήκες - δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει μέσω εράνων πάνω από εκατό χιλιάδες δολάρια!
Η κατανομή ευθυνών δεν έχει θέση στο παρών άρθρο. Όμως, πιστεύω πως κάποτε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τους στόχους και τις προτεραιότητές μας...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com