Total Pageviews

Tuesday, February 27, 2018

Εσείς τι λέτε;


Τι γιορτάζουμε τελικά την Ημέρα της Γυναίκας;
Στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται παγκοσμίως η Ημέρα της Γυναίκας.
Το ιστορικό της επετείου είναι λίγο πολύ γνωστό και η στήλη έχει ασχοληθεί επανειλημμένα κατά το παρελθόν. Τι ακριβώς όμως σημαίνει η έννοια “Γυναίκα” και πως την αντιλαμβάνονται οι διάφορες κοινωνίες;
Έψαξα και βρήκα κάποιες ενδιαφέρουσες αναφορές οι οποίες σχετίζονται με την πορεία της γυναίκας στο πέρασμα του ελληνικού κυρίως χρόνου, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας..
Στην αρχαία Αθήνα, επί αιώνες, η γυναίκα από μικρή ηλικία βρισκόταν υπό την εξουσία του πατέρα, του αδελφού ή συζύγου της. Ήταν κλεισμένη διαρκώς στο γυναικωνίτη, δε μετείχε καθόλου στην κοινωνική ζωή, ούτε μπορούσε να έχει γνώμη για τα βασικά θέματα. Παντρεύεται πολύ νέα και για την υπόλοιπη ζωή της εγκαθίσταται στον γυναικωνίτη του συζυγικού της σπιτιού...
Στην αρχαία Σπάρτη, αντίθετα, η γυναίκα απολάμβανε μεγάλα προνόμια. Ήταν χειραφετημένη και είχε αυξημένα προνόμια και αρμοδιότητες στην σπαρτιάτικη κοινωνία. Ο σύζυγος, μετά την ερωτική τους συνάντηση, επέστρεφε στους κοιτώνες του έως ότου συμπλήρωνε τα 30 έτη του, έτοιμος πλέον να αναλάβει τις οικογενειακές του ευθύνες…
Στο Βυζάντιο, σύμφωνα με τη νομοθεσία, η θέση της γυναίκας ήταν κατώτερη από τη θέση του άντρα. Τα κορίτσια από πολύ μικρά υποχρεώνονταν να παντρευτούν όποιον διάλεγε ο πατέρας τους ή πήγαιναν σε μοναστήρι. Τότε ουσιαστικά αρχίζει και ο θεσμός της προίκας. Η ιδανική γυναίκα έπρεπε να είναι πλήρως υποταγμένη στον πατέρα, αδελφό ή σύζυγο της και η κύρια απασχόληση της ήταν τα οικιακά…
Στους νεώτερους χρόνους, η βιομηχανική επανάσταση συνέβαλε στην αναθεώρηση και κατάρριψη πολλών θεσμών και ιδεών και το φεμινιστικό κίνημα, που ξεκίνησε πριν από μισό περίπου αιώνα, συνετέλεσε στην έξοδο της γυναίκας στον εργασιακό χώρο για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της διαμορφωθείσης κοινωνίας. Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους μία γυναίκα βρίσκει σήμερα δουλειά είναι για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της και ακόμη να νιώθει χειραφετημένη και ανεξάρτητη.
Σύμφωνα  με έρευνες, οι γυναίκες με ένα εργασιακό ωράριο 40 ωρών και με πολύωρες οικογενειακές υποχρεώσεις, προσπαθούν να ισορροπήσουν τους ρόλους τους και αυτό εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής. 
Πολλές νέες γυναίκες απορροφημένες από τα επαγγελματικά τους καθήκοντα δείχνουν να αφήνουν ξεχασμένη την ποιότητα ζωής και τις σχέσεις με το άλλο φύλο.
Αρκετές δεν έχουν χρόνο και διάθεση για σχέσεις, νιώθουν ανικανοποίητες από τις ”επιτυχίες” τους, ακολουθούν ανελλιπώς την μόδα και το ρεύμα της εποχής.
Το τίμημα πάντως είναι πολύ υψηλό. Οι σχέσεις των δύο φύλλων στην σύγχρονη κοινωνία έχουν δραματικά μετασχηματιστεί. Ο τρόπος ζωής, το κυνηγητό της ανάδειξης και επιτυχίας σε συνδυασμό με τις καταναλωτικές απαιτήσεις έχουν οδηγήσει στην απώλεια της επικοινωνίας των ζευγαριών. Το ποσοστό διαζυγίων στον Καναδά, σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, έχει ξεπεράσει το 50% ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στο 40%.  
Με βάση λοιπόν των ως άνω ιστορικών αναφορών, των κοινωνικών εξελίξεων και των αδιάψευστων στατιστικών στοιχείων, αναρωτιέται κανείς τι γιορτάζουμε τελικά στις 8 Μαρτίου;
Την “απελευθέρωση” ή τον “εγκλωβισμό” της παγιδευμένης στους πολλαπλούς ρόλους και ευθύνες της ζωής σύγχρονης γυναίκας;

Wednesday, February 21, 2018

Εσείς τι λέτε;

Αδιανόητη “αναθεώρηση” ιστορικών γεγονότων…
Στην σημερινή εποχή των μεγάλων αντιθέσεων, του ξεπουλήματος των συνειδήσεων, των ιστορικών παραχαράξεων, της ηθικής αμφισβήτησης και της παραπλάνησης των λαών, τα πάντα πλέον θεωρούνται επιτρεπτά…
Το παρόν άρθρο μου αναφέρεται σε μία σημαντική απόφαση της Γερουσίας του Καναδά η οποία πάντως - αν και αμφιλεγόμενη - πέρασε στα “ψιλά γράμματα”.
Αναδημοσιεύω την είδηση από το φύλο των “Ελληνοκαναδικών Νέων”, της 9ης Φεβρουαρίου 2018:
“Η Γερουσία του Καναδά υπερψήφισε την αλλαγή ενός στίχου του Εθνικού Ύμνου ώστε να επιτευχθεί η ουδετερότητα ως προς τα δύο φύλα. Συγκεκριμένα, ο στίχος “αληθινή πατριωτική αγάπη σ' όλους τους γιους σου διέταξε” άλλαξε σε “… σε όλους μας διέταξε”.
Το σχετικό νομοσχέδιο για την αλλαγή του Εθνικού Ύμνου δημιουργήθηκε από τη γερουσιαστή των Φιλελευθέρων Mauril Belanger, η οποία στην εισήγησή της έκανε λόγο για στίχους που οδηγούν στην “φυλετική ουδετερότητα”.
Για την ιστορία, ο Εθνικός Ύμνος γράφτηκε στα γαλλικά το 1880 από τον Γαλλοκαναδό Sir Adolphe Basile Routhier, ενώ η αγγλική έκδοση κυκλοφόρησε το 1908 από τον Robert Stanley Weir. Eκτοτε, έχει αλλάξει δύο φορές. Το 1913 π.χ. έγινε αλλαγή για να τιμήσει τους στρατιώτες που μετέβαιναν στην Ευρώπη ώστε να πολεμήσουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ακολούθησαν 12 νέες προσπάθειες να αλλάξει ο στίχος που αναφέρεται στους περί τους “υιούς”, όμως μόλις πρόσφατα πέρασε το νομοσχέδιο.
Πριν προχωρήσω θα ήθελα να διευκρινίσω ότι τάσσομαι αυστηρά κατά κάθε μορφής διακρίσεων. Πιστεύω πως άνδρες και γυναίκες πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις στην κοινωνία.
Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μία ιστορική περίοδο κατά την οποία ο ρόλος της γυναίκας ήταν τελείως διαφορετικός από τον σημερινό και κάθετα αντίθετος από τον ρόλο των “υιών” οι οποίοι έδωσαν τη ζωή τους μαχόμενοι στη πρώτη γραμμή, γεγονός άλλωστε που ενέπνευσε τον στιχουργό
Συνεπώς, ο συγκεκριμένος στίχος εκφράζει απόλυτα την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής. Το εύλογο ερώτημα που τίθεται στην προκειμένη περίπτωση είναι το εξής: Έχουμε το δικαίωμα να “αναθεωρούμε” ιστορικά γεγονότα σύμφωνα με τις διαμορφούμενες καταστάσεις. και ιδιαιτερότητες της εποχής;
Σήμερα - καλώς κακώς - (κατ’ εμέ κακώς) όταν μιλάμε για φύλα, δεν περιοριζόμαστε  πλέον στα δύο φυσιολογικά φύλλα, δηλαδή του ανδρός και της γυναικός. Πολλές  δυτικές χώρες, όπως ο Καναδάς, έχουν προ πολλού περάσει στη νομική αναγνώριση της ταυτότητας του λεγόμενου τρίτου φύλου στο οποίο υπάγονται άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως οι ομοφυλόφιλοι, οι αμφιφυλόφιλοι, οι λεσβίες, οι τρανς, κ.α.   
Αναρωτιέμαι λοιπόν, ταύτης τοίνυν της λογικής, τι θα προέκυπτε εάν παρ’ ελπίδα η “κοινότητα” των ομοφυλόφιλων απαιτούσε νέα τροποποίηση του στίχου από “υιούς” σε “γκέι”; Και ποιος θα τολμούσε να αντιταχθεί στο κεκτημένο πλέον αυτό δικαίωμα;
Φανταστείτε για λίγο μία ενδεχόμενη αλλαγή της αρχαίας ελληνικής φράσης “ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος” σε “Κίναιδων επιφανών…”
Φανταστείτε ακόμη το ισχυρό τρίξιμο των οστών του ιστορικού Θουκυδίδη!

Wednesday, February 14, 2018

Εσείς τι λέτε;


Ούθ’ ύεται ούθ’ ηλιούται…
Οι ομογενείς της Αμερικής, τέταρτης και πέμπτης πλέον γενιάς, καταρρίπτουν για άλλη μία φορά τον μύθο της πλήρους αφομοίωσης και του Μέλτινγκ Ποτ, με την ξεκάθαρη πατριωτική θέση που παίρνουν στα εθνικά μας θέματα. 
Ελληνοαμερικανοί και φιλέλληνες είναι αποφασισμένοι να φωνάξουν για άλλη μία φορά “Η Μακεδονία είναι Ελληνική” στην μεγάλη παρέλαση της Νέας Υόρκης τον Μάρτιο, όπου εφέτος προβλέπεται το αδιαχώρητο.
Μαθαίνουμε ότι οι εκπρόσωποι των ομογενειακών ομοσπονδιών στις ΗΠΑ   συναντώνται την ερχόμενη εβδομάδα για να συζητήσουν τη διοργάνωση ενός παναμερικανικού συλλαλητηρίου. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, Πέτρος Γαλάτουλας που εκπροσωπεί 204 οργανώσεις και χιλιάδες μέλη, εκτιμά ότι πολλοί από τα 4.000.000 ελληνικής καταγωγής που ζουν σήμερα στις ΗΠΑ θα σπεύσουν να δώσουν το παρών από όλες τις Πολιτείες.
Οι παράγοντες της οργανωμένης ομογένειας είναι μάλιστα αποφασισμένοι να επισκεφτούν τον Λευκό Οίκο προκειμένου να μη γίνει αποδεκτή από την αμερικανική ηγεσία μία σύνθετη ονομασία που θα περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”.
Μεγάλα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, ως γνωστόν, έχουν ήδη διοργανωθεί με   πλήρη επιτυχία από τον ελληνισμό της ομογένειας. Στην Στουτγάρδη χιλιάδες Έλληνες της περιοχής συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο της πόλης και πραγματοποίησαν πορεία στους δρόμους. Στην Αγγλία, Έλληνες σε κεντρικά σημεία του Λονδίνου και του Μάντσεστερ πραγματοποίησαν πορείες φωνάζοντας συνθήματα για τη Μακεδονία και έψαλλαν τον εθνικό ύμνο. Το δικό τους μήνυμα έστειλαν ομογενείς της Αυστραλίας για τις διαπραγματεύσεις της ονομασίας των Σκοπίων εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη χρήση του όρου Μακεδονία ή κάποιου παραγώγου. Στο Τορόντο, εκατοντάδες Έλληνες αψηφώντας το τσουχτερό κρύο συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και διαδήλωσαν υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας και έπεται συνέχεια… Εύγε τους!
Οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με τις ενέργειες των απανταχού ομογενών υπάρχει άφθονο στο διαδίκτυο.
Εν τω μεταξύ στην “ζωντανή”, κατά τα άλλα, παροικία μας, της υποδειγματικής υποτίθεται οργάνωσης και των υπηρεσιών υψηλού κύρους, των μεγαλεπήβολων κτιρίων και επιβλητικών ναών, των ζηλευτών σχολείων και οργανώσεων, σ’ αυτή την παροικία της τεράστιας κινητής και ακίνητης περιουσίας, κάπου φαίνεται πως πάγωσε ο πατριωτικός χρόνος.    
Το Εθνικό ακόμη “τεστάρει τα νερά” ενώπιον ολίγων ταγμένων οπαδών…
Η Παμμακεδονική με το τοπικό “συσκέπτονται” ενώπιον των υπολοίπων ολίγων ταγμένων οπαδών…  
Η ταλαίπωρη “Μείζονος” τρέχει και δεν προφταίνει να συγυρίσει τα ασυγύριστα…
Και τα εναπομείναντα απολλωλά μέλη δεν ξέρουν πλέον με ποιους να πάνε και ποιους ν’ αφήσουν…
Αλήθεια, που είναι εκείνοι οι γνήσιοι ελληνάρες που οργάνωναν τα ανεπανάληπτα ογκώδη συλλαλητήρια για το Κυπριακό το 1974 και για το Μακεδονικό το 1992, π.χ.; Που “στρίμωχναν” κυβερνήσεις, καλούσαν πολυήμερα σεμινάρια και συνέδρια, ανοιχτές συζητήσεις, φόρουμ… Οι τόσοι αγωνιζόμενοι συμπατριώτες, επώνυμοι και ανώνυμοι; 
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι Τούρκοι, με την πλήρη ανοχή των συμμάχων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, απειλούν ότι θα εισβάλουν στο Αιγαίο, αλωνίζουν στα Ίμια, παρενοχλούν εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και “λιμπίζονται” τη Θράκη…
Οι ψευτομακεδόνες των Σκοπίων πάλι διεκδικούν ως Македонија ελληνικά μας εδάφη,  τη Θεσσαλονίκη ακόμη και τα παράλια της Λάρισας!
Ποιος ξέρει τι άλλο ήθελε προκύψει έως ότου η εφημερίδα οδηγηθεί στο πιεστήριο. 
Τι να πούμε; Εδώ κόσμος χάνεται και οι ταγοί ημών Ούθ’ ύεται ούθ’ ηλιούται…

Wednesday, February 7, 2018

Εσείς τι λέτε;


St. Valentine
Ο Άγιος του έρωτα και της… κατανάλωσης

Του Αγίου Βαλεντίνου και οι απανταχού ερωτευμένοι έχουν και πάλι την τιμητική τους.
Η 14η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί από την Καθολική εκκλησία ως η μέρα των ερωτευμένων, αφού σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση ο συγκεκριμένος άγιος είναι ο προστάτης των ζευγαριών.
Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Βαλεντίνος ήταν ιερωμένος που έζησε τον 3ο αιώνα και παράνομα πάντρευε ερωτευμένα ζευγάρια Χριστιανών. Για την πράξη του αυτή συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Αφού παραδόξως  κατάφερε να επιζήσει, τον αποκεφάλισαν στις 14 Φεβρουαρίου του 169.
Την ιδιαίτερη σημασία που έχει σήμερα η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την απέκτησε τον 14ο αιώνα, όπου συνδέθηκε με την έννοια της ευγενούς αγάπης και την πρώτη γραπτή αναφορά του ως αγίου την συναντάμε στο ποίημα “Το Κοινοβούλιο των πτηνών” του Τζέφρι Τσόσερ. Αυτά τα λίγα για την ιστορία…
Μια γιορτή λοιπόν γεμάτη έρωτα και αγάπη, πάθος, λουλούδια, δώρα. Μια γιορτή που άλλοι την γιορτάζουν, άλλοι την απεχθάνονται και άλλοι είναι αδιάφοροι.
Από θρησκευτικής άποψης, η εκκλησία μας δεν αναγνωρίζει τον ξενόφερτο καθολικό άγιο, όμως όπως και να το κάνουμε, η γιορτή των ερωτευμένων δεν γνωρίζει θρησκευτικά σύνορα.
Από συναισθηματικής πλευράς, τι παραπάνω έχει η συγκεκριμένη μέρα όπου σώνει και καλά πρέπει να εκφράζει τον ερωτισμό και την αγάπη; Όταν αγαπάς κάποιον του το δείχνεις κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Δεν περιμένεις να έρθει ο Άγιος Βαλεντίνος για να γιορτάσεις ομαδικά…
Από εμπορικής πλευράς, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους.
Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά. Τα περισσότερα είναι ντυμένα στα κόκκινα. Καρδούλες,   λουλούδια, κάρτες, κόκκινα σέξι εσώρουχα, λούτρινα ζωάκια. Και όλα αυτά για να  παρακινήσουν τον καταναλωτή να κάνει δώρα. Σκεφτείτε μόνο τα ανθοπωλεία πόσα χρήματα θα μαζέψουν αυτές τις μέρες, πόσα κόκκινα τριαντάφυλλα θα πωληθούν και πόσα πανάκριβα δώρα, για όσους φυσικά αντέχουν… δαχτυλίδια, ρολόγια, μπιζού, gadgets, καλλυντικά και ότι άλλο τραβάει η όρεξη σας. Όλα στοχεύουν στο συναίσθημα και στην αγαθότητα του ερωτισμού ανάμεσα στους ευαίσθητους ανθρώπους. 
Κι’ επειδή η έρευνα με ενδιαφέρει, βρήκα και σας μεταφέρω ορισμένα στοιχεία που συγκέντρωσε ειδικά για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου το History Channel και που αφορούν τη γείτονα. Ιδού τα στοιχεία…
20 δισεκατομμύρια ξοδεύονται την ημέρα του St Valentine...
23% των ενηλίκων αγοράζουν λουλούδια. Το 61% άνδρες και το 39% γυναίκες...
220 εκατομμύρια τριαντάφυλλα παράγονται αποκλειστικά για τη γιορτή...
448 εκατομμύρια ξοδεύονται σε γλυκά...
150 εκατομμύρια κάρτες και δώρα στέλνονται κάθε χρόνο...
Μέχρι και 150 δολάρια δίνουν οι άντρες για δώρα…
Μέχρι και 74 δολάρια δίνουν οι γυναίκες για δώρα...
Πάνω από 18.9 δισεκατομμύρια υπολογίζεται ο τζίρος των εστιατορίων...
Εξ άλλου, ελλείψει αγαπημένου συντρόφου, τουλάχιστον 9 εκατομμύρια άνθρωποι αγοράζουν δώρα αυτή την ημέρα για τα κατοικίδια τους θέλοντας ,με τον τρόπο αυτό να   εκφράσουν τα θερμά τους αισθήματα…
Χαπι Βαλεντινομέρα…

Thursday, February 1, 2018

Εσείς τι λέτε;


Σύγχρονοι ψευδοπροφήτες...
Ενδιαφέρον παρουσιάζει τον τελευταίο καιρό η ευκολία με την οποία επινοούνται και ερμηνεύονται οι διάφορες ερμηνείες σύγχρονων αυτοαποκαλούμενων “προφητών”.
Κάθε φορά που συμβαίνει κάποιο σημαντικό γεγονός, διαβάζουμε ότι το είχε προβλέψει ο τάδε χαρισματικός προφήτης.
Η Εκκλησία διδάσκει ξεκάθαρα ότι κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει το μέλλον πλην του ιδίου του Θεού και ότι οι προφήτες αρχίζουν από τον Αβραάμ και φθάνουν έως τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Μετά την έλευση του Χριστού στον κόσμο δεν υπάρχουν ούτε προφήτες ούτε προφητείες αφού ο σκοπός τους εκπληρώθηκε.
Οποιοσδήποτε μετά τον Χριστό, κληρικός ή λαϊκός, ομιλεί “προφητεύοντας” μελλοντικά γεγονότα θεωρείται από την Εκκλησία ψευδοπροφήτης.
Πρωταγωνιστής στις διάφορες προφητείες, που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είναι ο γέροντας Παίσιος ο αγιορείτης, ο οποίος για το αγαθοεργές έργο του ανακηρύχτηκε πολύ πρόσφατα  Άγιος.
Εκτοτε, αρκετοί πιστοί προτιμούν, από προσηλωμένο ασκητή, να τον βλέπουν σαν σύγχρονο Νοστράδαμο για τις προφητικές του ιδιότητες. 
Αφορμή για το παρών άρθρο στάθηκαν ορισμένα γεγονότα, όπως το “Μακεδονικό”, οι τουρκικές προκλήσεις, η ανάφλεξη στην ανατολική Ευρώπη, ο ηγετικός ρόλος της Ρωσίας, κ.α. Γεγονότα που όντως μας απασχολούν αυτό το διάστημα και τα σενάρια που ξαναφούντωσαν γι αυτά είναι βασισμένα σε αποσπασματικές φράσεις του γέροντα Παισίου.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όπως διαβάζουμε, πρώτος είχε κάνει αναφορές στους Ρώσους και Τούρκους, όμως εκείνη την περίοδο οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέονται. Ο Ελλαδικός χώρος βρισκόταν επί Οθωμανικής κυριαρχίας, η θρησκεία και η γλώσσα ήταν το μόνο που κρατούσε όρθιο τον Ελληνισμό επί 400 χρόνια σκλαβιάς αλλά απαιτούταν και ένα όραμα ελπίδας και ελευθερίας το οποίο θα ενδυνάμωνε τη εθνική συνείδηση και πίστη.
Η Ρωσία βρισκόταν συχνά σε πολεμική διαμάχη με τους Οθωμανούς, ήταν ορθόδοξη χώρα και δεδομένων των συνθηκών, ο Κοσμάς ο Αιτωλός οραματίστηκε τους Ρώσους ως σωτήρες της Ελλάδος και ικανούς να διαλύσουν την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Μερίδα των ΜΜΕ και των διαδικτυακών ιστοτόπων παρουσιάζει τον γέροντα Παίσιο ως τον προφήτη του μέλλοντος. “Το ξανθό γένος” θα μας σώσει, ακούμε και ξανακούμε και θα μας δώσει και την Κωνσταντινούπολη πίσω. Η βαθιά μας πίστη στην ορθοδοξία μας ωθεί να παραδεχόμαστε ενδόμυχα πως μόνο ένα ορθόδοξο χριστιανικό κράτος, όπως η Ρωσία,  μπορεί να ενδιαφερθεί πραγματικά για την Ελλάδα. Ηχούν λοιπόν χαρμόσυνα στ αυτιά μας οι ρήσεις του γέροντα Παίσιου για την Τουρκία.
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο κοντινό παρελθόν, θα διαπιστώσουμε πως η ευρεία διάδοση των προφητειών του γέροντα Παισίου συνέπεσε με την άνοδο του Πούτιν και την αδιαλλαξία του Ερντογάν. Η σημερινή Ρωσία του Πούτιν πάντως, έχει θεωρητικά ξεχάσει την ορθοδοξία και τα έχει βρει σε όλα με την Τουρκία του Ερντογάν. Που είναι λοιπόν το ξανθό γένος που θα πολεμήσει με την Τουρκία και θα την κατακερματίσει, δίνοντας ταυτόχρονα την Κωνσταντινούπολη των 15 εκατομμυρίων ψυχών στην Ελλάδα;
Παρά ταύτα, ένας άνθρωπος που έκανε δεκάδες αντικρουόμενες και συχνά ασαφείς προφητείες, λατρεύεται ως μέγας σύγχρονος προφήτης και επηρεάζει μέρος του λαού πού ελπίζει να γίνει όντως πόλεμος με απώτερο σκοπό να μας δώσει ο Πούτιν την Πόλη.
Και ελπίζει στις στερήσεις, τις κακουχίες, στους θανάτους αθώων και στο αιματοκύλισμα μόνο και μόνο επειδή το είπε κάποιος θρησκευόμενος μοναστηριακός καλόγηρος…