Total Pageviews

Thursday, April 23, 2015

Εσείς τι λέτε;


Δημοσιογραφικά "παράσιτα"

Αν η δημοσιογραφία και οι δημοσιογράφοι που την υπηρετούν δεν ασκούν το συγκεκριμένο λειτούργημα με βάση τους κανόνες της αμεροληψίας και δημοσιογραφικής δεοντολογίας τότε η πληροφόρηση που μεταφέρουν είναι ανεύθυνη, απαράδεκτη, αν όχι επικίνδυνη... Στην καταταλαίπωρη παροικία μας όπου όλα επιτρέπονται και είσαι ότι δηλώσεις (ακόμη και "δημοσιογράφος"), για να ασχοληθείς με το είδος δεν χρειάζονται ιδιαίτερα προσόντα,  εξειδικευμένες γνώσεις, υποδειγματική συμπεριφορά, ήθος, κ.α. Ένα άξυστο μολύβι ή κάποιο σκουριασμένο μικρόφωνο αρκούν για να ασκήσεις το "επάγγελμα". Έτσι, οι δημοσιογραφικές απόψεις και αναλύσεις επικρατούν στο χώρο μας σαν θέσφατα, με αποτέλεσμα και οι "ισχυρότεροι" πολιτικοί, επιστήμονες, κοινοτάρχες, κόγκρεσμεν και άπαντες εν γένει να εκλιπαρούν την εύνοια του "δημοσιογράφου" με τον οποίο εξαναγκάζονται να συμπλεύσουν για να μην περιπέσουν στη δυσμένειά του!           Και αυτό δείχνει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι πολιτικές, κοινωνικές, κοινοτικές και άλλες "αναλύσεις" στη σύγχρονη παροικία μας. Οποιοσδήποτε διαθέτει πρόσβαση σε έντυπο, γυαλί, ή μικρόφωνο, με την "δημοσιογραφική" ιδιότητα, αμέσως μεταμορφώνεται σε ειδικό αναλυτή των πάντων και σε κριτή, ελέγχοντας, κατακρίνοντας, αποδοκιμάζοντας, χλευάζοντας και κάνοντας ότι ο ίδιος επιθυμεί και ότι νομίζει, επηρεάζοντας τις ανυποψίαστες μάζες και "ενημερώνοντας" με οδηγό την αδιαμφισβήτητη αμάθεια, την ασχετοσύνη και το θράσος! Αποτέλεσμα της δημοσιογραφικής "κρίσης" είναι να μη παρέχεται ενημέρωση από το συγκεκριμένο μέσο, αλλά γενική τύφλωση που οδηγεί σε καταστάσεις τριτοκοσμικές και ολοταχώς στο μεσαιωνικό παρελθόν... Στον Καναδά, δυστυχώς, το επάγγελμα του δημοσιογράφου, σε αντίθεση με άλλα ελεύθερα επαγγέλματα, δεν είναι κατοχυρωμένο. Δεν προϋποθέτει ή απαιτεί ακαδημαϊκές γνώσεις, ειδική εκπαίδευση ή κάποιο ανάλογο πτυχίο. Όσοι πιστοί προσέλθετε... Την περασμένη εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας ακόμη καταδικαστέας συκοφαντικής λασπολογίας  της "φιλελληνικής" Gazette, η οποία στην "προσπάθειά" της να καλύψει "αμερόληπτα" το θλιβερό γεγονός της πυρκαγιάς στην Παναγίτσα, έσπευσε να αντλήσει τις πληροφορίες της από "υπεύθυνη", ελληνόφωνη υποτίθεται, "δημοσιογραφική" πηγή .Τα υπόλοιπα είναι ιστορία... Οι ταγοί μας ακόμη τρέχουν και δεν προφταίνουν να σώσουν τα άσωστα που προξένησαν κάποιες απωθημένες μνήμες διαβρωμένων μικροφώνων. Με τον πρόεδρο της μείζονος να πασχίζει αγωνιωδώς να δικαιολογήσει στα κοινωνικά δίκτυα διαστρεβλωμένες συνεντεύξεις, τα ψηφιακά "Κοινοτικά Νέα" να αφιερώνουν πρωτοσέλιδα σε ανούσια "έκτακτα παραρτήματα" και το Κοινοτικό φατσοβιβλίο που - για τον άρτον τον επιούσιον - δεν χάνει ευκαιρία να αναρτά φάτσες, αποκλειστικά "ρεπορτάζ" και να αναμεταδίδει ερτζιανές ασυναρτησίες και κάθε λογής του γέλωτος μαργαριτάρια! Αυτά, αγαπητοί γνώστες και αναγνώστες συμβαίνουν καθ ην στιγμήν με χίλιες μύριες θυσίες πασχίζουμε να μάθουμε στα παιδιά μας λίγα σωστά ελληνικά. Κι' αντί να καταπολεμήσουμε την "ηχορύπανση" και τα κάθε είδους δημοσιογραφικά   "παράσιτα" τα επαινούμε κι από πάνω με άριστους βαθμούς DEKA! Και εις ανώτερα, με...φάσκελα DEKA!

Saturday, April 18, 2015

Εσείς τι λέτε;


 
"Χρῆμα ή γλώττα..."

Μάταια τελευταία προσπαθώ να βρω κάτι θετικό σε όλα όσα συμβαίνουν στην ταλαίπωρη πατρίδα. Άλλη μία νότα απαισιοδοξίας στο γκρίζο φόντο τα πρόσφατα στοιχεία ης Γ.Γ. Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια έχασε συνολικά 1.000.000 θέσεις εργασίας και υπολογίζεται πως θα χρειαστούν 25 χρόνια για την επανάκτησή τους, αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης... Μεγάλοι χαμένοι οι νέοι που καταλαμβάνουν τη μεγάλη πλειονότητα των 200.000 ελλήνων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Όπως σημειώνεται, με τον σημερινό ρυθμό και το μείγμα δημιουργίας επιχειρήσεων, η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα τέταρτο του αιώνα για να δημιουργήσει τις θέσεις εργασίας που απαιτούνται... Με το θέμα της φυγής των νέων η στήλη ασχολήθηκε επανειλημμένα. Πράγματι,  θλίβεται κανείς όταν βλέπει τα σημερινά ελληνόπουλα να εγκαταλείπουν την πατρική γη για μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Τα παραδείγματα των νέων που φεύγουν δεν είναι λίγα. Η Ελλάδα βέβαια έχει ξαναβρεθεί σε παρόμοιες άσχημες συνθήκες και οι άνθρωποι έχουν ξαναβιώσει έντονες κοινωνικοοικονομικές κρίσεις. Το κοινωνικό πλαίσιο όμως σήμερα είναι διαφορετικό. Η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε μια μεταπολεμική περίοδο. Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι έχοντας (ακόμη) κοινό νόμισμα ,γνώρισε μεγάλη άνθηση η οποία όμως - όπως αποδείχτηκε - ήταν απλά μια ψευδαίσθηση που γρήγορα διαλύθηκε και σήμερα κινδυνεύει να διαλυθεί και το ίδιο το ευρώ. Οι παλιοί μετανάστες ήταν σαφώς πιο σίγουροι για την εύρωστη οικονομία των χωρών που τους υποδέχονταν, κάτι για το οποίο οι σημερινοί αμφιβάλλουν μιας και οι αναλυτές μιλούν για παγκόσμια κρίση. Σήμερα όμως τι πρέπει να κάνει ο έλληνας; Ως πολίτης του νέου κόσμου πρέπει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που του δίνονται; Από τη μια είναι η λογική, που λέει πως δεν πρέπει να μένει καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, αλλά από την άλλη τίθεται το ερώτημα: τι θα συμβεί αν όλοι οι Έλληνες φύγουν στο εξωτερικό; Μπορεί οι ίδιοι ν’ ακυρώνουν τις ευκαιρίες και να την μετατρέψουν σε μία χώρα γερόντων και αλλοδαπών....Το ζήτημα του εξωτερικού συνεχίζει ν’ απασχολεί πολλούς. Σε δεκάδες χιλιάδες  υπολογίζονται οι αιτήσεις των ελλήνων που θέλουν να μεταναστεύσουν στον Καναδά, ο οποίος πάντως τα τελευταία χρόνια "κλειδαμπάρωσε" τις πόρτες του στους προσοντούχους ευρωπαίους και τις "ορθάνοιξε" διάπλατα στους εύπορους ασιάτες και γαλλόφωνους πρόσφυγες... Χρῆμα ή γλώττα λοιπόν, τα απαραίτητα "προσόντα" για να γίνει κάποιος Καναδός! ο θέμα όμως συνεχώς εξελίσσεται, γι αυτό θα επανέλθουμε...   

                                                                                                                    

                                                                                                  

Wednesday, April 8, 2015

Εσείς τι λέτε;


Πάσχα των δογμάτων Πάσχα!

Όταν ήμουν μικρό παιδί αναρωτιόμουν, πως γίνεται ο Χριστός κάποιες χρονιές να σταυρώνεται και να ανασταίνεται δύο φορές μέσα σε λίγες μέρες ή βδομάδες... Κι όταν κάποτε η δασκάλα μας έδωσε την δογματική εξήγηση εγώ εξακολουθούσα να αναρωτιέμαι γιατί ο πάνσοφος Θεός δεν έφτιαχνε ένα ενιαίο ημερολόγιο για να μπορώ να γιορτάζω πάντοτε το Πάσχα με την καθολική θειά μου Άννα... Αργότερα βέβαια συνειδητοποίησα τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους οι δύο μεγάλες εκκλησίες δεν τα "έβρισκαν" στο θέμα αυτό... Εν πάση περιπτώσει, ήρθε και πάλι η χρονιά που εμείς οι Ορθόδοξοι θα γιορτάσουμε "καθυστερημένα" το Πάσχα, αν και πολλοί από μάς, για οικογενειακούς κυρίως λόγους, θα το γιορτάσουμε δύο φορές. Ανατρέχοντας γρήγορα στην ιστορία, η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή "pesah" που σημαίνει "διάβαση" και γιορταζόταν σε ανάμνηση της απελευθέρωσης του εβραϊκού λαού από τους Αιγυπτίους και της διάβασης της Ερυθράς θάλασσας. Το Πάσχα η Λαμπρή, θεωρείται η μεγαλύτερη Χριστιανική γιορτή κατά την οποία γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού και τη διάβαση από το θάνατο στη ζωή. Ξεκίνησε να γιορτάζεται ως κοινή γιορτή με τους εβραίους, αλλά σιγά - σιγά διαφοροποιήθηκε και οι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα χωριστά μετά την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. οπότε, όπως μάθαμε στο σχολείο, καθιερώθηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί ύστερα από την εαρινή ισημερία. Αν η πανσέληνος συμπέσει Κυριακή, τότε γιορτάζεται την επόμενη Κυριακή, κι αυτό για να μην συμπίπτει ποτέ με το εβραϊκό Πάσχα. Γιατί όμως δεν γιορτάζουν Ορθόδοξοι και Καθολικοί το Πάσχα πάντα την ίδια μέρα; Ο προσδιορισμός της ημερομηνίας του Πάσχα προκάλεσε πολλές και σφοδρές έριδες μεταξύ των Εκκλησιών. Στην ιστορία μπερδεύεται με την αλλαγή του ημερολογίου και την καθιέρωση του Γρηγοριανού, την πολιτική μισαλλοδοξία, την εμμονή στην παράδοση, δύσκολες αστρονομικές παρατηρήσεις βασισμένες σε αρχαίους πίνακες που κρατούν από τον 4ο αιώνα και έναν παράδοξο αλγόριθμο υπολογισμού κι όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα άλλες χρονιές το Πάσχα Ορθοδόξων και Καθολικών να συμπίπτει κι άλλες - όπως φέτος - να έχει μία εβδομάδα διαφορά. Έτσι το Λατινικό Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ αποφάσισε να υιοθετήσει από το 2013 το Ιουλιανό ημερολόγιο για τον υπολογισμό του Πάσχα, προκειμένου να λυθεί ένα πρακτικό πρόβλημα. Ο Οικουμενισμός στους Αγίους Τόπους δεν είναι ένα θεολογικό πρόβλημα, είναι ένα ποιμενικό πρόβλημα. Επειδή πολλές οικογένειες είναι μεικτές, η Καθολική Εκκλησία αποφάσισε να υιοθετήσει μόνο για το Πάσχα, όχι για τα Χριστούγεννα, το Ιουλιανό ημερολόγιο, ώστε να καταστεί δυνατό οι Χριστιανικές οικογένειές μας να γιορτάζουν το Πάσχα μαζί. Ο παραιτηθείς Πάπας Βενέδικτος XVII είχε εκφράσει πολλές φορές την ελπίδα για συμφωνία στον εορτασμό του Πάσχα μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών παγκοσμίως. Η στήλη εύχεται στους Χριστιανούς όλων των δογμάτων, Καλή Ανάσταση και Ευτυχισμένο Πάσχα... 


Εσείς τι λέτε;

Friday, April 3, 2015

Εσείς τι λέτε;



e-εμπόριο και επιπτώσεις...

Το ηλεκτρονικό εμπόριο, ή όπως είναι ευρύτερα γνωστό ως e-commerce είναι το εμπόριο παροχής αγαθών και υπηρεσιών που πραγματοποιείται εξ αποστάσεως με ηλεκτρονικά μέσα χωρίς να καθίσταται αναγκαία η φυσική παρουσία των  ενδιαφερομένων μερών, δηλαδή του πωλητή-αγοραστή. Ο σχετικά νέος αυτός τρόπος συναλλαγής παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα και μαζί αμέτρητα μειονεκτήματα. Βασικά πλεονεκτήματα είναι πώς τα ηλεκτρονικά καταστήματα είναι ανοιχτά 24 ώρες το 24ωρο, το κόστος των προϊόντων που πωλούνται μέσω internet είναι κατά γενικό κανόνα πολύ χαμηλότερο από τις τιμές του εμπορίου και γενικά απαιτεί πολύ λιγότερο υπαλληλικό προσωπικό. Η αγορά εξ άλλου είναι παγκόσμια, η συναλλαγή ακόμη είναι γρήγορη και άμεση. Κάθε εταιρία που έχει ηλεκτρονική παρουσία μπορεί να διευρύνει τον κύκλο εργασιών της επεκτείνοντας τα γεωγραφικά όρια των συναλλαγών της που σημαίνει πως κάθε επιχείρηση που διαθέτει προϊόντα online μπορεί και αποκτά πελάτες σε περιοχές που βρίσκονται μακριά από την έδρα της. Παρόλα όμως τα όποια πλεονεκτήματα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι διατυπώνουν έντονο προβληματισμό τόσο για την ποιότητα των ειδών, την εγγύηση και βέβαια την ασφάλειά και ησυχία τους δεδομένου ότι υποχρεούνται να δώσουν προσωπικά στοιχεία και πληροφορίες με αποτέλεσμα να γίνονται εύκολος στόχος άλλων παρεμφερών e-επιχειρήσεων που την επόμενη κιόλας αρχίζουν να βομβαρδίζονται με ατέλειωτες e-προσφορές. Πολλοί καταναλωτές  ακόμα δεν εμπιστεύονται για τις συναλλαγές τους το διαδίκτυο και κυρίως διστάζουν να αποστείλουν τον αριθμό της πιστωτικής τους κάρτας. Το ηλεκτρονικό εμπόριο ελλοχεύει κινδύνους για τον ανυποψίαστο χρήστη. Πολλά θέματα που σχετίζονται με εθνικούς και διεθνείς νόμους και κανονισμούς παραμένουν ανεπίλυτα. Η εργασία στο ηλεκτρονικό εμπόριο είναι πιθανό να μην προστατεύεται όπως συμβαίνει με την παραδοσιακή απασχόληση που ρυθμίζεται από την εργατική νομοθεσία και τις συλλογικές συμβάσεις καθώς δεν είναι εφικτό να ελέγχονται οι εργαζόμενοι όταν δεν θα υπάρχει η φυσική παρουσία τους. Ορισμένα είδη e-επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα ενδύματα, τρόφιμα, κοσμήματα, κ.α. είναι σχεδόν αδύνατον, προς το παρών τουλάχιστον, να ελεγχθούν επαρκώς για την ποιότητα που προσφέρουν. Το ηλεκτρονικό εμπόριο άρχισε να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας σε ορισμένες εμπορικές επιχειρήσεις. Ζωντανό παράδειγμα το πρόσφατο κλείσιμο μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων, όπως Target, Future Shop, Sony, Mexx, κ.α. Εκλείπει έτσι σταδιακά η παραδοσιακή μορφή πώλησης σε καταστήματα και παρατηρούνται μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Οι αρνητικές επιπτώσεις του ηλεκτρονικού εμπορίου στην οικονομία άρχισαν ήδη να γίνονται ορατές. Το κλείσιμο των καταστημάτων σημαίνει απώλεια κρατικών εσόδων που απέφερε η φορολογία, πτώση της αξίας των κενών κτιρίων, μείωση του προσωπικού συντήρησής (ηλεκτρολόγων, υδραυλικών, καθαριστών) κλπ.Το σοβαρότερο βέβαια πρόβλημα είναι η αύξηση των άνεργων καταναλωτών, εκείνοι οι οποίοι ουσιαστικά κινούν την οικονομία...

Εσείς τι λέτε;