Total Pageviews

Tuesday, September 29, 2015

Εσείς τι λέτε;


Πρώτο κόμμα η...αποχή!

Έφτασε η ώρα της αλήθειας...
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα κριθεί πλέον για το πως θα διαχειριστεί καλύτερα το τρίτο μνημόνιο που θα κρίνει το μέλλον της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια, κάτι που αναμένεται να συμβεί προτού καν συμπληρωθούν οι 100 πρώτες ημέρες διακυβέρνησης. "Φωτιά και λάβα" περιμένει τη νέα κυβέρνηση το προσεχές τρίμηνο, καθώς θα πρέπει να υλοποιήσει 65 προαπαιτούμενες δράσεις που φέρνουν μεγάλες ανατροπές στο ισχύον φορολογικό καθεστώς, αλλά και όσες αφορούν την αγορά εργασίας και το ανθρώπινο κεφάλαιο, τις αγορές προϊόντων και το επιχειρηματικό περιβάλλον, όπως και τις ρυθμιζόμενες επιχειρήσεις δικτύων, ενέργειας, κ.α. Όσον αφορά το φορολογικό καθεστώς, η "λίστα" του νέου μνημονίου θα πρέπει να έχει ψηφιστεί ως το τέλος του έτους και περιλαμβάνει: Ιδιώτες ελεγκτές, επιτόπιους έλεγχους στην έδρα των επιχειρήσεων, κατασχέσεις εξπρές, αυστηρά πρόστιμα για τους παραβάτες, κατάργηση φοροαπαλλαγών, νέα φορολογική κλίμακα, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των εισοδημάτων από ενοίκια, αλλαγές στα πρόστιμα και στο ποινολόγιο, αυστηρότερα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης και ευκολότερη εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων των οφειλετών, νέα τεκμήρια, νέες αντικειμενικές αξίες, νέες επιβαρύνσεις στους αγρότες, αλλά και μείωση του ακατάσχετου μισθών και καταθέσεων... Τα περιθώρια ελιγμών της νέας κυβέρνησης είναι σχεδόν ανύπαρκτα, πράγμα που σημαίνει ότι μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, καταθέτες, οφειλέτες, θα πρέπει να προετοιμάζονται για τα νέα επίπονα μέτρα λιτότητας που μοιραία θα πλήξουν όλα τα εισοδήματα. Οι 65 "εντολές" έχουν αναλυθεί και σχολιαστεί ποικιλοτρόπως στα μέσα ενημέρωσης και πολύ εμφατικότερα στα "Ελληνοκαναδικά Νέα". Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κέρδισε, όμως ο μεγάλος νικητής των εκλογών ήταν αναμφισβήτητα η αποχή. Μια πρωτοφανής αποχή που έσπασε τα ρεκόρ όλων των εποχών! Και η "πλειοψηφική" πλέον συγκυβέρνηση θα συνεχίσει ανενόχλητη και σε επαναληπτική προβολή το "δημιουργικό" έργο της...Εν τω μεταξύ, ανάμεσα στους μεγάλους χαμένους της εκλογικής διαδικασίας βρίσκονται και όλες ανεξαιρέτως οι εταιρείες σφυγμομετρήσεων, οι οποίες είτε είναι ανίκανες στην σωστή μέτρηση του "σφυγμού" των ψηφοφόρων, οπότε και πρέπει να κλείσουν, είτε παίζουν πολιτικά παιχνίδια επηρεασμού των ψηφοφόρων οπότε και πάλι πρέπει να κλείσουν! Το μεγαλύτερο συνεπώς μήνυμα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης είναι η αποχή. Η αποχή που υποτιμάται σταθερά τα τελευταία χρόνια παρόλο που "δείχνει τα δόντια της"... Οι μισοί σχεδόν πολίτες που απείχαν της ψηφοφορίας έδωσαν το ηχηρό μήνυμα: "δεν σας εμπιστευόμαστε, δεν εμπιστευόμαστε κανέναν πλέον. Θα σφίξουμε που θα σφίξουμε το ζωνάρι, χωρίς όμως το παραμικρό ίχνος ενοχής ή τύψης που δεν "σταυρώσαμε" το ψηφοδέλτιό... Επιτρέψτε μου να επαναλάβω και πάλι το σοφό απόφθεγμα του Γάλλου φιλόσοφου Joseph De Maistre: "Τα έθνη έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν..." Το μεγάλο ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι πλέον απλό: Τέτοιες κυβερνήσεις αξίζει το πάλαι ποτέ ένδοξο ελληνικό έθνος;  

Εσείς τι λέτε;



Ηγέτες - Είδος υπό εξαφάνιση...

Οι περισσότεροι έλληνες αδιαφορούν στην κυριολεξία για τις αυριανές εκλογές. Ειδικότερα οι νεότεροι που δεν ασχολούνται με την πολιτική γιατί νιώθουν ότι δεν τους αφορά. Κάτι άλλωστε που διαπίστωσα από πρώτο χέρι κατά τη σύντομη παραμονή μου στην Ελλάδα. Η μη συμμετοχή όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι η λύση για να αλλάξουν τα πράγματα. Θα πρέπει νομίζω μέσα από την συμβολή του έλληνα να δημιουργηθεί ένα "νέο είδος" πολιτικής που θα καταφέρει να τους συγκινήσει, να τους εμπνεύσει και να τους κάνει από αντικείμενα διαχείρισης στα χέρια του κράτους, ενεργούς πολίτες που αποφασίζουν για το μέλλον και την ζωή τους. Γι αυτό, είναι σημαντικό όλος ο κόσμος να κατέβει στις κάλπες στις 20 Σεπτεμβρίου. Θα πείτε βέβαια καλά τα ευχολόγια, τα "θα" και τα "πρέπει", όμως αλλάζει έτσι η κατάσταση; Το "νέο είδος" πολιτικής  θα καταφέρει τελικά να μετατρέψει τους νεοέλληνες σε ενεργούς και υπεύθυνους πολίτες; Μεγάλο ερωτηματικό... Ο πολίτης είναι ο συνειδητός κάτοικος μιας χώρας. Και η συνείδηση σε καμία περίπτωση δεν κτίζεται σε μια μέρα. Ο δρόμος που έχουν χαράξει οι κυβερνήσεις και οι "ηγέτες" των τελευταίων δεκαετιών για τους έλληνες, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ο δρόμος των αμνών...Σημαντικό να ψηφίσει αύριο ο λαός θεωρείται και για τους επίδοξους "ηγέτες", οι οποίοι χρειάζονται την εκ των προτέρων έγκρισή του για να συνεχίσουν να επιτελούν το δημιουργικό "έργο" τους... Πολύ φοβάμαι πως στο πολιτικό πεδίο των τελευταίων ετών, όπως έχει διαμορφωθεί, δεν υπάρχουν απαντήσεις, ούτε λύσεις. Υπάρχει ένταση, πόλωση, αλαζονεία και άφθονος λαϊκισμός. Εύκολα το διαπιστώνουμε βλέποντας δορυφορική και σερφάροντας στο διαδίκτυο... Η έλλειψη ηγεσίας πάντως δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό φαινόμενο. Οι ηγέτες σήμερα σπανίζουν. Θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση... Οι αληθινοί ηγέτες της νεότερης ιστορίας πλήρωσαν το τίμημα του οράματός τους με διωγμούς και εξορίες και συχνά με την ίδια τους τη ζωή. Κολοκοτρώνης, Καποδίστριας, Βενιζέλος, Λίνκολν, Κένεντι, Γκάντι και τόσοι άλλοι... Εκείνο το οποίο κατά τη γνώμη μου χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα είναι η αντικατάσταση του "ηγέτη - σωτήρα" με πολλούς περισσότερους που θα αποφασίσουν να δουλέψουν μαζί για όσο χρειαστεί για να βγει η χώρα από τον λαβύρινθο, το τέλμα και τον κυκεώνα της κρίσης. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν και το δεχτούν τόσο ασφαλέστερη θα είναι η πορεία μακριά από την καταστροφή. Η σημερινή Ελλάδα όμως δεν πάσχει μόνο από έλλειψη ηγετών αλλά και από έλλειψη σκεπτόμενων πολιτών. Γι αυτό πολύ φοβάμαι ότι την επόμενη μέρα θα έχουμε μία από τα ίδια και ίσως χειρότερα...Είχε πει ο φιλόσοφος Ζοσέφ Ντε Μεστρ: "κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει". Μήπως δεν είχε άδικο;       

Thursday, September 10, 2015

Εσείς τι λέτε;


Σωκράτης Vs Σωκράτη!

Αν και επίσημα φθινόπωρο, στα ύψη βρίσκεται ακόμη ο υδράργυρος στην "οργανωμένη" παροικία μας...
Ο λόγος για τον Σωκράτη, ή μάλλον για τους "Σωκράτηδες", που προφανώς λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, το' ριξαν στον "καυτό" ανταγωνισμό!
Το όλο θέμα ξεκίνησε με την Αυγουστιάτικη επιστολή "παράπονο" του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Σωκράτης για να χαρακτηριστεί "ανυπόστατο" δημοσίευμα από την Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ...
Έλεγε, μεταξύ άλλων, η επιστολή: "Το εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σωκράτης έχει βοηθήσει μαθητές με τα δίδακτρά τους, με ένα ποσόν άνω των $240.000... Αιτήσεις για βοήθεια ερχόντουσαν δια μέσω της ΕΚΜΜ και το Ίδρυμα πλήρωνε τους λογαριασμούς των μαθητών προς την Κοινότητα... Με την έναρξη της καινούργιας σχολικής χρονιάς το Ίδρυμα θεωρεί επείγον να ενημερώσει την παροικία ότι μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει από την ΕΚΜΜ καμία από τις αιτήσεις που συμπλήρωσαν οι γονείς που χρειάζονται οικονομική ενίσχυση για να πληρώσουν τα φετινά δίδακτρα των παιδιών τους... Συνεπώς, βρίσκεται στην αδύνατη και λυπηρή θέση το να μην μπορεί να διευκολύνει αυτές τις οικογένειες αφού δεν γνωρίζει ποιές είναι αυτές..."
Και η (μερική) απάντηση της Κοινότητας: "Η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ συνεργάζεται με το Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σωκράτης με τελικό στόχο την προώθηση της εκπαίδευσης. Τα τελευταία δύο χρόνια το ΕΙΣ έχει προσφέρει πάνω από $134.000 για την κάλυψη διδάκτρων των μαθητών που έχουν ανάγκη...Πρόσφατα υπήρξαν δημοσιεύματα και συνεντεύξεις περί κωλυσιεργίας της ΕΚΜΜ στην ενημέρωση για τους μαθητές...Για την αποκατάσταση της αλήθειας, το ΕΙΣ όχι μόνο δεν έχει ολοκληρώσει την εκκαθάριση της προηγούμενης σχολικής χρονιάς αλλά εντελώς ξαφνικά αποφάσισε να κάνει "περικοπές" στο ποσό με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός στους γονείς που βρέθηκαν de facto χρεωμένοι... Η ΕΚΜΜ πίστευε ότι η οικονομική βοήθεια του Ιδρύματος θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη... Με την δημιουργία του προγράμματος υποτροφιών "Δικαίωμα στη γνώση" καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους..."
Ολόκληρες οι επιστολές έχουν ήδη δημοσιευτεί στις παροικιακές εφημερίδες και υπάρχουν στα ηλεκτρονικά αρχεία.
Το θέμα βέβαια εδώ δεν είναι εάν η ΕΚΜΜ έστειλε ή δεν έστειλε τις αιτήσεις στο ΕΙΣ ούτε εάν το Ίδρυμα έχει βοηθήσει τους μαθητές με $240.000 και όχι με $134.000 όπως ισχυρίζεται η Κοινότητα. Το ουσιαστικό θέμα είναι η "ασυνεννοησία", ο "ανταγωνισμός" και, όπως αντιλαμβάνομαι, η επικράτηση της "εξουσίας των διαχωρισμών". Δεν εξηγείται αλλιώς...
Χωρίς τη διάθεση να συμμετέχω στη "διαμάχη" που έχει προκύψει δυσκολεύομαι να αντιληφθώ το σκεπτικό δύο οργανισμών που λειτουργούν για τον αυτό κοινωφελή σκοπό και ακόμη την "απαίτηση" από τους εθελοντές να "αναστείλουν" περικοπές - σε καιρούς μάλιστα χαλεπούς - το επινοητικό σλόγκαν "Δικαίωμα στη γνώση" και πάνω απ όλα την δημιουργία νέων σχημάτων και προγραμμάτων τα οποία "αισίως" έρχονται να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα, ομολογουμένως λίαν αποτελεσματικά...   
Ας σοβαρευτούμε. Η σημερινή Κοινότητα της κρίσης έχει ανάγκη την κάθε εθελοντική και χρηματική βοήθεια και όχι ριψοκίνδυνα πειράματα και ιδεαλιστικά συνθήματα  πληθωρικά σε "Δικαιώματα και γνώσεις".
Αλλέως, "Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα"...
               

Saturday, September 5, 2015

Εσείς τι λέτε;


                     
Παρακμιακή ελληνική TV...

Η ελληνική τηλεόραση έπασχε πάντα από διάφορα νοσηρά σύνδρομα που ως επί το πλείστον συνδέονταν με την έλλειψη παιδείας και αισθητικής που διέπει τους φορείς της. Το μοντέλο της υπερπαραγωγής των άλλοτε "ευτραφών αγελάδων" έδωσε τη θέση του στην μοιραία άκαρπη ανακύκλωση, η οποία εσχάτως υπέστη σφοδρή ποσοτική υποβάθμιση που λόγω καλοκαιριού έγινε ολοένα και πιο πενιχρή.
Μπορεί να ακούγεται θλιβερό αλλά το φετινό καλοκαίρι στην Ελλάδα για τους πολλούς δεν είναι αφορμή για διακοπές. Αρκετοί έμειναν σπίτι τους με θερινή συντροφιά την τηλεόραση. Η κλεισούρα θα αποκτούσε σίγουρα διαφορετικές διαστάσεις πνευματικότητας και ψυχαγωγίας αν δεν συνδυαζόταν αναγκαστικά με τη θέαση άθλιων τηλεοπτικών σειρών και ανούσιων εκπομπών χωρίς λόγο ύπαρξης. Η πολιτιστική κατάντια που διατρέχει την ελληνική τηλεόραση από καταβολής της ιστορίας της είναι άμεσος συνεργός στην πνευματική παρακμή και την κοινωνική αποβλάκωση  μιας ολόκληρης γενιάς... Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι παρά την παραγωγική επάρκεια της ιδιωτικής τηλεόρασης τις τελευταίες δεκαετίες, το επίπεδο της παρακαταθήκης που μια τόσο μεγάλη βιομηχανία άφησε, βρίσκεται υπό το μηδέν. Αμέτρητες κακόγουστες σειρές με ατάλαντους πρωταγωνιστές και εμετικά σενάρια κυριαρχούν καθημερινά στην μικρή οθόνη... Η Ελλάδα των τελευταίων ετών και ειδικότερα της σημερινής κρίσης βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα παρωχημένο πολιτισμικό πλαίσιο που δεν λέει να καταλάβει πως πέθανε, ανήμπορη να ξεπεράσει το άνοστο χιούμορ, την ατέλειωτη φλυαρία, τον "anchor- μπαμπούλα", την "γκέι-κυριαρχία" και τις χαζοχαρούμενες διακοσμητικές γλάστρες... Ο κόσμος δυστυχώς ταυτίστηκε με τέτοιου είδους προϊόντα, όσο σε επίπεδο προσωπικότητας όσο και σε ευρύτερο επίπεδο κοινωνικής συμπεριφοράς... Η ελληνική τηλεόραση του 2015 είναι ένας θλιβερός συνδυασμός βαρετής κονσέρβας και σύγχρονης παρακμής, που με ξενόφερτη βοήθεια προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων ολίγων κοιμισμένων τηλεθεατών. Όλως παραδόξως ελάχιστα προϊόντα από το υποτιθέμενο "ένδοξο" παρελθόν συνδράμουν στην προσπάθεια συντήρησής της (δυο - τρείς κλασικές σειρές, έστω και σε επανάληψη). Δεν μου αρέσει να χρεώνω τα πάντα στη καραμέλα που λέγετε “οικονομική κρίση”,  αλλά πιστεύω πως χάρη σ’ αυτή, η ελληνική τηλεόραση τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει απίστευτα κουραστική και ανούσια. Εκπομπές που υπεραναλύουν τα προβλήματα  αλλά αδυνατούν να δώσουν λύση, τούρκικες και βραζιλιάνικες σειρές, οι οποίες τουλάχιστον εμένα με αφήνουν εντελώς αδιάφορο και εκπομπές που αναμασάνε με τον πιο πρόχειρο τρόπο το περιεχόμενο που υπάρχει άφθονο στο απέραντο Internet, σίγουρα δεν με κέρδισαν σαν τηλεθεατή με αποτέλεσμα κάποιες ώρες ανάπαυλας και σκοτώματος χρόνου, να ψάχνω να βρω εναλλακτικές λύσεις όπως ένα καλό βιβλίο ή κάποιο σταυρόλεξο για γερά μολύβια μέσα τις "Σπαζοκεφαλιές". Ακόμη ένα καλοκαίρι ανίας για όσους μένουν στο σπίτι, άλλη μια αφορμή να θυμηθούμε όλα εκείνα για τα οποία ντρεπόμαστε. Ας όψεται η ελληνική TV...