Την προδοσία πολλοί αγάπησαν...

Η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από μεγαλειώδεις επιτεύξεις αλλά και απίστευτες προδοσίες. Η προδοσία από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρήθηκε εγκληματική πράξη κατά της πατρίδας. Στην αρχαία Ελλάδα οι πολιτικοί ήταν ένοχοι προδοσίας εάν ενεργούσαν κατά του κοινού συμφέροντος και της αναγνωρισμένης πολιτικής ηγεσίας καθώς και εάν αθετούσαν τις υποχρεώσεις προς την ασφάλεια και ακεραιότητα του πάτριου εδάφους. Η αρχαία κοινωνία ήταν αμείλικτη για τους προδότες, τους θεωρούσε υπανθρώπους και τους παρομοίαζε με ρυπαρό νόσημα που μόλυνε τον αέρα του άστεως, γι’ αυτό και η τιμωρία ήταν υποδειγματική. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα προδοτών από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα. Ο Εφιάλτης ταύτισε το όνομά του με την προδοσία, καθώς υπέδειξε στον Ξέρξη τη στενή διάβαση που οδηγούσε στις Θερμοπύλες, με αποτέλεσμα οι Πέρσες να χτυπήσουν από τα νώτα τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα. Ο Δημάρατος, βασιλιάς της Σπάρτης, παρέδωσε ξεδιάντροπα τις συμβουλευτικές υπηρεσίες στον Ξέρξη για να καταλάβει τα Κύθηρα. Ο Ανταλκίδας, βασιλιάς της Σπάρτης, θεωρήθηκε εθνικός μειοδότης υπογράφοντας στην Έφεσο την περιβόητη «Ανταλκίδειον Ειρήνην» με τους Πέρσες. Με τη συνθήκη αυτή ολόκληρη η Μικρά Ασία με τις νήσους Κλαζομενών και της Κύπρου, αναγνωρίζονταν ως υποκείμενες στην εξουσία του βασιλέως Αρταξέρξη. Προδότες έχουμε και την περίοδο της Επανάστασης του 21. Μεγάλος προδότης θεωρείται ο Δημήτρης Νενέκος, ο οποίος μάλιστα ξεκίνησε ως ένας από τους γενναιότερους οπλαρχηγούς. Όταν κάποια στιγμή πίστεψε ότι η Επανάσταση θα καταπνιγεί από τον Ιμπραήμ, δέχτηκε τα δώρα του Αιγύπτιου πασά και άλλαξε στρατόπεδο πολεμώντας εναντίον των πρώην συντρόφων του. Αργότερα θα το πλήρωνε με την ίδια του τη ζωή μαζί με πολλούς Έλληνες που ακολούθησαν το παράδειγμά του. Ο «επαναστάτης» Σωτηράκος Κουγιάς, η οικογένεια του οποίου θρήνησε τουλάχιστον τρία θύματα με τουρκική εντολή, δε δίστασε να συνταχθεί στο πλευρό των τούρκων μαρτυρώντας τη μυστική σύσκεψη της Φιλικής Εταιρείας. Η προδοσία του Σωτηράκου Κουγιά τιμωρήθηκε με φρικτά βασανιστήρια. Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στις 26 Μαΐου του 1916, η τότε κυβέρνηση του Στέφανου Σκουλούδη παρέδωσε την Ανατολική Μακεδονία στους Βούλγαρους χωρίς να υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών. Δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες προδότες και κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ορισμένοι εκ των οποίων μάλιστα δεν δίστασαν να φορέσουν τη στολή των Ναζί. Το 1974 έχουμε την μεγάλη προδοσία της Κύπρου από τη χούντα των Συνταγματαρχών, με τραγικό αποτέλεσμα την τουρκική εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος του νησιού, και στις 17 Ιουνίου 2018 την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ανεγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία. Μόλις πριν λίγες ημέρες, ο νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, αποκάλεσε το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου ως «τουρκικό κρατίδιο». Και ως φαίνεται έπεται συνέχεια… Είναι πλέον γεγονός ότι στην σημερινή Ελλάδα οι προδότες αντί να τιμωρούνται. επιβραβεύονται…

Πλησιάζει το τέλος του κόσμου;

Η επιστήμη και ο κόσμος γενικότερα ανησυχούν για τα ακραία κλιματικά φαινόμενα που πλήττουν τις κοινωνίες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σύμφωνα με μια νέα ανάλυση, ο πλανήτης μας έχει ξεπεράσει τα έξι από τα συνολικά εννέα πλανητικά όρια. Τα συστήματα υποστήριξης της ζωής στη Γή έχουν υποστεί τέτοια ζημιά που η καταστροφή θεωρείται μη αναστρέψιμη. Με βάση τη νέα αυτή πραγματικότητα, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν έρθει στην επιφάνεια και έχουν διαδοθεί διάφορες θεωρίες για το τέλος του κόσμου. Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν ο ερχομός της νέας χιλιετηρίδας, όπου πολλοί τότε υποστήριζαν ότι την 1/1/2000 θα έρθει η συντέλεια του κόσμου με το λεγόμενο Millenium Bug. Τότε πίστευαν ότι οι υπολογιστές δεν θα αντιληφθούν την μετάβαση από 1999 σε 2000 και θα νομίζουν ότι θα βρεθούν πίσω στο 1900. Αυτό θα είχε ως συνέπεια την κατάρρευση του τεχνολογικού κόσμου και των αγορών, που θα αύξανε την πιθανότητα πολέμων. Η επόμενη μεγάλη ημερομηνία ήρθε το 2012 και συγκεκριμένα στις 21/12. Ήταν η προφητεία των Μάγια, που βάσει του ημερολογίου τους είχαν προβλέψει το τέλος του κόσμου με πολλούς να πιστεύουν πως κάτι ήξεραν οι αυτόχθονες της κεντρικής Αμερικής. Τελικά, τα ημερολόγια τους αποδείχτηκαν όχι και τόσο ακριβή όσο τα σύγχρονα… Ύστερα, αφού πέρασε και η πρόβλεψη των συνωμοσιολόγων της 23ης Σεπτεμβρίου του 2015, που ισχυρίζονταν ότι ο πλανήτης Χ θα πέσει στη Γη, κάποιοι ανέσυραν την προφητεία των Μάγια μιλώντας για λάθος και είπαν πως το τέλος του κόσμου θα έρθει σίγουρα το 2021. Αλλά το ξεπεράσαμε κι’ αυτό… Μια άλλη μελέτη, του Αυστριακού επιστήμονα Heinz von Foerster, ήρθε στο φως ύστερα από 62 χρόνια και προβλέπει πως το τέλος του κόσμου θα γίνει την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου του 2026, δηλαδή σε τρία χρόνια και δύο μήνες... O Foerster ήταν φυσικός και φιλόσοφος και μέσα από τη μελέτη του υποστήριξε ότι θα έρθει το τέλος του κόσμου το 2026, λόγω υπερπληθυσμού. Έτσι χρησιμοποίησε έναν μαθηματικό τύπο για να προβλέψει και την ακριβή ημερομηνία. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην εργασία του, «Τα δισέγγονά μας δεν θα πεθάνουν από την πείνα, αλλά ότι θα στριμωχτούν μέχρι θανάτου». Και συμπληρώνει, μιλώντας για την 13η Νοεμβρίου του 2026, (εξ’ ου και το Παρασκευή και δεκατρείς) ότι «αυτή την ημερομηνία ο ανθρώπινος πληθυσμός θα πλησιάσει το άπειρο, εάν αυξηθεί όπως τις τελευταίες δύο χιλιετίες». Ο πληθυσμός όντως αυξάνεται, αλλά σύμφωνα με τον ΟΗΕ αυτό δεν πρόκειται να γίνει μέχρι το 2026 και δεν πρόκειται να φτάσει στο άπειρο. Γεγονός είναι ότι η συντέλεια του κόσμου γοήτευε πάντοτε τους επιστήμονες, τους φιλοσόφους και τους κληρικούς, οι πλείστοι των οποίων αρέσκονται να παίζουν τον ρόλο του προφήτη. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία βάση πάνω στην οποία να στηρίζονται οι τέτοιου είδους προφητείες…

Γιά όλα φταίνε οι άλλοι...

Πάντα φταίνε οι άλλοι; Τι είναι αυτό που φταίει όταν κάτι πάει στραβά; Σύμφωνα με κοινωνιολογικές μελέτες, πολλοί άνθρωποι κατηγορούν τους άλλους για διάφορους λόγους. Ένας κοινός λόγος είναι για να προστατεύσουν την αυτοεκτίμησή τους. Όταν κάνουν ένα λάθος ή αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους, μπορεί να αισθάνονται ντροπή ή αμηχανία. Για να αποφύγουν να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους, είναι ευκολότερο να κατηγορήσουν τους άλλους παρά να αναλάβουν την ευθύνη για τις πράξεις και τις λανθασμένες αποφάσεις τους. Ένας άλλος λόγος που οι άνθρωποι κατηγορούν τους άλλους είναι για να αποφύγουν τις συνέπειες. Όταν κάνουμε κάτι λάθος, μπορεί να αντιμετωπίσουμε κριτική ή τιμωρία. Για να αποφύγουμε τέτοια αποτελέσματα, μπορεί να κατηγορήσουμε τους άλλους για να αποσπάσουν την προσοχή από εμάς. Αυτή μπορεί να είναι μία προσωρινή λύση, όμως δεν λύνει το υποκείμενο πρόβλημα. Πολλές φορές οι άνθρωποι μπορεί να κατηγορούν άλλους ανθρώπους από συνήθεια. Η ενοχοποίηση μπορεί να είναι ένας τρόπος που χρησιμοποιούν τα άτομα αυτά για να αντιμετωπίσουν το άγχος ή τις δύσκολες καταστάσεις. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στις σχέσεις μας με τους άλλους. Το να κατηγορούμε άλλους, μπορεί επίσης να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη ψυχική μας υγεία. Αυτό που συμβαίνει όταν συνεχίζουμε να κατηγορούμε τους άλλους, μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση με τους συνανθρώπους μας. Κατηγορώντας τους άλλους για τα προβλήματά μας δεν αναλαμβάνουμε τη ευθύνη για τις πράξεις μας και αυτό μπορεί να βλάψει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό στις σχέσεις μας, με αποτέλεσμα σύζυγοι, συνάδελφοι και φίλοι να απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον. Εξ’ άλλου, όταν κατηγορούμε συνέχεια τους άλλους μας εμποδίζει να αναπτυχθούμε και να μάθουμε από τα λάθη μας. Το να κατηγορείς άλλους μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικά συναισθήματα όπως απογοήτευση, θυμό και αγανάκτηση. Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι επιζήμια για την ψυχική μας υγεία και την ευημερία μας. Ακόμη, όταν δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις πράξεις μας και εξαρτόμαστε από άλλους, μπορεί να οδηγήσει σε μία αίσθηση αδυναμίας. Οι κυβερνήσεις και οι άνθρωποι στην κορυφή, είναι οι πρωταρχικοί στόχοι. Τα αντιπολιτευόμενα Μέσα Ενημέρωσης π.χ. επιρρίπτουν τις ευθύνες στους κυβερνώντες για τα πάντα. Στην Ελλάδα φερ’ ειπείν, μέρος του τύπου καθιστά την κυβέρνηση Μητσοτάκη υπεύθυνη για όλα, ακόμη και για όσα αρνητικά συμβαίνουν στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Για την οικονομική κρίση, την εγκληματικότητα, το προσφυγικό, ακόμη και για τις φυσικές καταστροφές! Ωστόσο, η ίδια μερίδα του τύπου έπλεκε το εγκώμιο της κυβέρνησης Τσίπρα όταν ήταν στην εξουσία για ιδεολογικούς, αλλά πιότερο για συμφεροντολογικούς λόγους… Στον Καναδά, για την πανδημία, το ενεργειακό, το υψηλό κόστος ζωής, την ακριβή στέγαση, «φταίει» η κυβέρνηση Τριντό. Εκείνοι που ποτέ δεν «φταίνε», είναι εκείνοι που επέλεξαν να ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους…

Για την ασφάλεια των ποδηλατών, ουδεμία διαμαρτυρία...

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία στο Μόντρεαλ και σε άλλες μεγαλουπόλεις του Καναδά, για την απόφαση των Δήμων να αυξήσουν την προσθήκη λωρίδων για ποδήλατα σε αστικούς δρόμους, θεωρώντας ότι η μετακίνηση με ποδήλατα συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αλλά και στη βελτίωση της υγείας. Οι δημοτικές αρχές άρχισαν ήδη να υιοθετούν τα οικολογικά προγράμματα που εφήρμοσαν πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Στο Παρίσι π.χ. από το 2019 η κατασκευή υποδομών για ποδηλασία έχει αυξηθεί, με στόχο τον καλύτερο συνδυασμό της χρήσης ποδηλάτων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θα μπορούσε κανείς να χαιρετίσει την απόφαση των καναδικών πόλεων, ωστόσο ο Καναδάς - όπως και να το κάνουμε - δεν είναι Ευρώπη. Κατ’ αρχήν, οι ευρωπαϊκές πόλεις έχουν εντελώς διαφορετικές υποδομές και συστήματα, που επιτρέπουν την ασφαλή κυκλοφορία των ποδηλάτων. Τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα καταλαμβάνουν μικρότερο χώρο για στάθμευση, ενώ οι κλιματικές συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. Ο καναδικός χειμώνας, σε αντίθεση με τον ευρωπαϊκό, σε όλη σχεδόν την επικράτεια, διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες. Υπάρχει, εξ’ άλλου, και το σοβαρό θέμα της οδικής ασφάλειας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας,1,35 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο στους δρόμους. Τα στατιστικά από μόνα τους φανερώνουν το μέγεθος του προβλήματος: Τα τροχαία είναι η πρώτη αιτία θανάτου. Το 54% των θυμάτων είναι: πεζοί (23%), ποδηλάτες (3%) και μοτοσικλετιστές (28%). Κάθε 24 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος πεθαίνει λόγω τροχαίου. Ενώ είναι κοινώς αποδεκτό ότι η ποδηλασία έχει πολλά οφέλη για τη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων αλλά και την κοινωνία, περισσότεροι από 41.000 άνθρωποι/ποδηλάτες σκοτώνονται κάθε χρόνο ενώ κινούνται με ποδήλατο για να πάνε στην εργασία τους, μία βόλτα ή ασκούνται. 112 ποδηλάτες σκοτώνονται κάθε μέρα, δηλαδή κάθε 13 λεπτά έχουμε ένα θάνατο ενός ποδηλάτη. Πέρα από τους θανάτους, πολλοί άνθρωποι κινούμενοι με ποδήλατο έχουν σοβαρό τροχαίο δυστύχημα που μπορεί ακόμα και να τους αφήσει και πλήρως παράλυτους. Το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω της κατακόρυφης αύξησης της τιμής της βενζίνης, πολλοί μετακινούμενοι στον Καναδά επέλεξαν δύο τροχούς αντί για τέσσερις. Και με περισσότερους ποδηλάτες στους δρόμους υπάρχουν επίσης περισσότεροι τραυματισμοί. Νέοι αριθμοί δείχνουν σημαντική αύξηση των θανάτων και νοσηλειών που σχετίζονται με το ποδήλατο. Σύμφωνα με στοιχεία της Canadian Automobile Association (CAC) και της Στατιστικής Υπηρεσίας Καναδά, περίπου 7.500 ποδηλάτες τραυματίζονται σοβαρά κάθε χρόνο σε ώρες αιχμής. Το Καναδικό Ινστιτούτο Πληροφοριών Υγείας, κατέγραψε πέρυσι στην Επαρχία του Κεμπέκ 1,200 νοσηλευμένους λόγω ατυχημάτων με ποδήλατο, αύξηση 20% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ στο Οντάριο ο αριθμός των τραυματιών αυξήθηκε κατά 300%. Στις συχνές διαμαρτυρίες των Δημοτικών Συμβούλων και δημοτών για την εφαρμογή των λωρίδων κυκλοφορίας ποδηλάτων, μεγάλη έμφαση δίνεται στη μείωση των χώρων στάθμευσης και στις ενδεχόμενες οικονομικές επιπτώσεις στους μικροεπιχειρηματίες. Για την ασφάλεια των ποδηλατών πάντως, ουδεμία διαμαρτυρία…