Total Pageviews

Tuesday, March 26, 2024

ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Η ανοιχτή πληγή του Ελληνισμού...

Πολλά έχουν λεχθεί, καταγραφεί και ειπωθεί για την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955, ημέρα που σημάδεψε και έκρινε την πορεία της Κύπρου. Μια πορεία που πρέπει να προσεγγίζεται με πολύ προβληματισμό. Την 1η Απριλίου 1955 οι ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Ο αγώνας τους έληξε με τις γνωστές «Συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης» (19 Φεβρουαρίου 1959), με τις οποίες η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος. Πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας εκλέχτηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος το 1960 και παρέμεινε στο αξίωμα αυτό μέχρι τον θάνατό του το 1977. Το αίτημα των Ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη της βρετανικής κατοχής στη Μεγαλόνησο και την ένωση με την Ελλάδα ήρθε δυναμικά στο προσκήνιο το 1950 με το δημοψήφισμα, όπου το 95% των ψηφισάντων τάχθηκε υπέρ της ένωσης και την εκλογή του Μακαρίου Γ’ ως Αρχιεπισκόπου Κύπρου. Λίγα χρόνια αργότερα, ο απόστρατος συνταγματάρχης Γεώργιος «Διγενής» Γρίβας φθάνει στο νησί και συγκροτεί την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) η οποία αναλαμβάνει δράση κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, σηματοδοτώντας την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων. Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους (Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Αυξεντίου, κ.ά.) ο στόχος της ένωσης δεν επιτεύχθηκε. Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης, το οποίο οργάνωσε η τότε στρατιωτική χούντα των Αθηνών, έδωσε στην Τουρκία το πρόσχημα που επιζητούσε από πολύ καιρό για να εισβάλλει στο νησί. Ως αποτέλεσμα, γύρω στο 36.2% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας κατελήφθη και βρίσκεται ακόμα υπό το στρατιωτικό έλεγχο της Τουρκίας. Γεγονός είναι ότι λόγω της στρατηγικής της θέσης και του φυσικού της πλούτου, η Κύπρος υπήρξε σ’ όλη τη διάρκεια της μακραίωνης και πολυτάραχης ιστορίας της στόχος κατακτητών. Φοίνικες, Ασσύριοι, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Άραβες, η Φράγκικη δυναστεία των Λουζινιανών, Ενετοί, Οθωμανοί Τούρκοι και Άγγλοι άφησαν τα ίχνη τους εκεί, καθιστώντας το νησί ένα μεγάλο υπαίθριο μουσείο. Μέχρι την προδοσία του 1974 η Ελλάδα θεωρείτο το εθνικό κέντρο και οι αποφάσεις, οι οποίες αφορούσαν το Κυπριακό και τα της Κύπρου, αποφασίζονταν από αυτήν και η Κύπρος ήταν υποχρεωμένη να υπακούσει στο εθνικό κέντρο. Αυτό επέφερε εντάσεις και συγκρούσεις μεταξύ των δύο κυβερνήσεων με αποκορύφωμα το πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974 και την τουρκική εισβολή που επακολούθησε. Αργότερα, με την μεταπολίτευση το «δόγμα» άλλαξε και μετατράπηκε στο δεύτερο, «Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται. Σημαντικές ελπίδες για το μέλλον της Κύπρου προσέφερε η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 με την κατοχύρωση της ασφάλειας, της ευημερίας και των δικαιωμάτων όλων των πολιτών της. Πιστεύεται ευρέως ωστόσο πως μέχρι την επίλυση του το Κυπριακό θα εξακολουθήσει να αποτελεί μία οδυνηρή ανοικτή πληγή για ολόκληρο το ελληνικό έθνος…

Tuesday, March 19, 2024

Είμαστε πιο Έλληνες απο αυτούς στην Ελλάδα...

Σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη που μου παρεχώρησε βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου του κυβερνώντος κόμματος, είπε μεταξύ άλλων ότι εμείς εδώ είμαστε πιο Έλληνες από αυτούς στην Ελλάδα. Και βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που δεχόμαστε παρόμοιες φιλοφρονήσεις από Έλληνες πολιτικούς οι οποίοι κατά καιρούς μας επισκέπτονται, καλεσμένοι συνήθως τοπικών οργανώσεων. Πέρα όμως από την όποια σκοπιμότητα, πίσω από αυτές τις δηλώσεις κρύβεται μια αλήθεια... Θα γιορτάσουμε και φέτος το ηρωικό 21 με τις καθιερωμένες εκδηλώσεις είτε παρελαύνοντας, είτε παρακολουθώντας την μεγαλοπρεπή παρέλαση. Για άλλη μία χρονιά θα θαυμάσουμε τα παιδιά μας που επάξια τιμούν την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Συγχαρητήρια στους γονείς και δασκάλους που μεταφέρουν σε αυτά τα βλαστάρια την αγάπη προς την πατρίδα, το μεγαλείο της φυλής και τον σεβασμό στους προγόνους μας. Εύγε! Θα γιορταστεί και στην γενέτειρα η Επέτειος και τα κανάλια θα «φροντίσουν» και πάλι να προβάλουν τις ιστορικές «γνώσεις» των νεοελλήνων. «Ξέρω τι γιορτάζουμε, το …Έπος του 40», είπε στην κάμερα με πατριωτικό ενθουσιασμό η Κατερίνα...«Μα έχει άτομο που δεν γνωρίζει τη σπουδαιότητα της ημέρας;» απάντησε νεαρός, φανερά ενοχλημένος από την ερώτηση.«Σαν σήμερα το 1821 είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς στους …Γερμανούς» Ενδιαφέρον συγκεντρώνουν και οι απαντήσεις που έδωσαν πολίτες που ρωτήθηκαν αν ξέρουν γιατί γίνεται η παρέλαση και γιατί πηγαίνουν να την παρακολουθήσουν. «Φυσικά και ξέρω τι είναι η Εθνική μας επέτειος. Επειδή τυγχάνει να είμαι εκπαιδευτικός τα δικά μου παιδιά ξέρουν, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία δεν γνωρίζουν τι έγινε σήμερα. Δυστυχώς, πολλά παιδιά συμμετέχουν χωρίς να ξέρουν το γιατί». «Ίσως να μην τονίζεται πλέον η σημασία της γιορτής ούτε στα σχολεία όσο θα έπρεπε, ή πιθανόν να μη δίνουν τα παιδιά σημασία στις γιορτές για να μάθουν το πραγματικό νόημα της ημέρας», δήλωσε η Χριστίνα τραπεζική υπάλληλος.«Άλλες χρονιές είχε περισσότερο κόσμο που παρακολουθούσε την παρέλαση. Σιγά σιγά αρχίζει να ξεφτίζει ο όρος λόγω άγνοιας. Θεωρώ ότι όσο περνάνε τα χρόνια κανείς δεν θα γνωρίζει πλέον τι είναι η 25η Μαρτίου. Έχουμε ημερομηνία λήξης…» Αυτά βλέπουμε και ακούμε στην ελληνική τηλεόραση και απογοητευμένοι αναρωτιόμαστε. Αγωνιζόμαστε να μεταφέρουμε στα παιδιά μας τις αξίες και τα ιδανικά της φυλής, να βαστάξουμε την ελληνική λαλιά, τον πολιτισμό και την πατρίδα μας ψηλά. Δεν είναι στ’ αλήθεια τραγικό, δύο και πλέον αιώνες μετά την απελευθέρωση, να χαρίζουμε το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας; Να αποκαλούμε την Βόρεια Κύπρο τουρκικό κρατίδιο; Κάποιοι αγνώμονες πολιτικοί να διαπραγματεύονται τα εδάφη και τις θάλασσές μας που με τόσους αγώνες, θυσίες και αίμα επανακτήσαμε; Να «προσαρμόζουμε» τα ιστορικά μας βιβλία για να μη προκαλέσουμε τους απειλητικούς γείτονες; Και ακόμη να φοβόμαστε να οριοθετήσουμε τα σύνορά μας; Όντως, θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων ηρώων μας με όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα...

Tuesday, March 12, 2024

EUROVISION - Μία κάκιστη επιλογή...

Από τις 7 έως τις 9 Μαΐου 2024, θα διεξαχθεί στο Μάλμε της Σουηδίας ο διαγωνισμός τραγουδιού Eurovision, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), όπου συμμετέχουν καλλιτέχνες που εκπροσωπούν ευρωπαϊκές κυρίως χώρες. Βασισμένη στο Φεστιβάλ Μουσικής του Σαν Ρέμο της Ιταλίας, η Eurovision είναι ένα από τα πιο μακροχρόνια τηλεοπτικά προγράμματα στον κόσμο. Η Eurovision κατατάσσεται μεταξύ των πιο μη-αθλητικών εκδηλώσεων παγκοσμίως που παρακολουθούνται κάθε χρόνο από εκατομμύρια θεατές. Αρκετοί μάλιστα από τους καλλιτέχνες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο, έχουν συμμετάσχει σε παλαιότερους διαγωνισμούς, όπως η Σελίν Ντιόν, ο Χούλιο Ινγκέσιας, η Νάνα Μούσχουρη και η Ολίβια Νιούτον-Τζον. Ο διαγωνισμός ωστόσο δέχεται κριτική για τη μουσική και καλλιτεχνική του ποιότητα και για μια αντιληπτή πολιτική πτυχή της εκδήλωσης. Οι διαγωνιστικές συμμετοχές έχουν κατά καιρούς χλευασθεί για την κάλυψη διαφόρων εθνοτικών και διεθνών στυλ, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τις πολιτικές φιλίες και τις αντιπαλότητες μεταξύ χωρών που ενδέχεται να επηρεάσουν τα αποτελέσματα. Κατόπιν σοβαρών επισημάνσεων, οι αμφιλεγόμενες στιγμές από προγενέστερους διαγωνισμούς, περιλαμβάνουν τις συμμετέχουσες χώρες που αποσύρονται σε καθυστερημένο στάδιο, λογοκρισία τμημάτων και πολιτικά γεγονότα που επηρεάζουν τη συμμετοχή. Στον διαγωνισμό, όπως έχει εξελιχθεί, συμμετέχουν συνήθως τραγούδια που εκπροσωπούν την ποπ μουσική, ενσωματωμένη με άλλα είδη όπως έθνικ, ροκ και ραπ. Ο διαγωνισμός επίσημα είναι μη κερδοσκοπικός και η χρηματοδότηση συνήθως επιτυγχάνεται μέσω σοβαρής συμμετοχής από κάθε συμμετέχοντα ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, συνεισφορές από τον κεντρικό οργανισμό και τη διοργανώτρια πόλη, καθώς και εμπορικά έσοδα από χορηγίες, πωλήσεις εισιτηρίων και τηλεοπτικές προσφορές. Η Ελλάδα, από το ντεμπούτο της το 1974, έχει συμμετάσχει στην Eurovision 45 φορές, χάνοντας μόνο έξι διαγωνισμούς. Το 2005 κέρδισε για πρώτη φορά με το τραγούδι των Χρήστου Δάντη - Ναταλίας Γερμανού «My Number One», με ερμηνεύτρια την ‘Ελενα Παραρίζου. Φέτος είναι μία συμβολική χρονιά για την Ελλάδα, καθώς είναι ο 50ος διαγωνισμός από την πρώτη φορά που συμμετείχε στην Eurovision το 1974. Το τραγούδι με το οποίο θα εκπροσωπηθεί η χώρα μας έχει τίτλο «ΖΑΡΙ» και το ερμηνεύει η Μαρίνα Σάττι. Η Μαρίνα Σάττι είναι μία ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη νέα φωνή στο ελληνικό τραγούδι. Είναι τραγουδίστρια, συνθέτης, οργανοπαίκτρια και ηθοποιός. Η ποικιλία της μουσικής της αντλεί έμπνευση από παραδοσιακές επιρροές και έχει εμφανιστεί δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μάριος Φραγκούλης κ.α., ενώ παράλληλα έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε πολύ σημαντικούς χώρους πολιτισμού, όπως το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και αλλού. Την κάθε άλλο παρά θετική άποψή μου για τον διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision την έχω εκφράσει σε παλαιότερα άρθρα μου. Όσον αφορά το συγκεκριμένο τραγούδι, θεωρώ ότι ήταν μία κάκιστη επιλογή της - κατά τα άλλα - συμπαθέστατης και ταλαντούχας καλλιτέχνιδας…

Wednesday, March 6, 2024

Τοξικές συμπεριφορές

Το 2024 είναι η χρονιά με τις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις στην ιστορία. Συγκεκριμένα, μέχρι το τέλος του έτους έχουν προγραμματίσει εκλογές 76 χώρες. Η πρώτη προεκλογική περίοδος, στις δημοκρατικές κυρίως χώρες, έχει αρχίσει και είναι ακριβώς όπως τις περιμέναμε. Επιθέσεις, αλληλοκατηγορίες, αμφισβητήσεις, με άνευ προηγουμένου τοξικές συμπεριφορές. Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τα αίτια που οδηγούν τους ανθρώπους σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, κατέφυγα σε κάποιες αξιόπιστες μελέτες. Είναι συχνό φαινόμενο στις μέρες μας να ακούμε να μιλούν για τοξικές συμπεριφορές. Αυτές αφορούν και μπορεί να περιλαμβάνουν τούς αντιπάλους, ανταγωνιστές, συνάδελφους, φίλους, συγγενείς, ακόμα και μέλη της οικογένειας. Τι είναι όμως ένα τοξικό άτομο; Είναι εκείνο που θεωρεί πως τα πάντα γυρίζουν γύρω του και πως όλοι πρέπει να ασχολούνται μαζί του. Συνήθως, θέλει να επιβάλει την γνώμη του και να έχει την απόλυτη επιρροή στη ζωή κάποιου ή κάποιων. Τοξική σχέση, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι όταν η συμπεριφορά του τοξικού ατόμου είναι επιβλαβής, καταπιεστική και γενικά έχει αρνητικό αντίκτυπο με διάφορους τρόπους, στην ποιότητα της ζωής του ατόμου το οποίο αναγκάζεται να την υποστεί. Αυτές οι συμπεριφορές επηρεάζουν την ψυχολογία και τις αποφάσεις σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά στις καθημερινές ασχολίες του. Οι τοξικές σχέσεις ακόμη, είναι δυνατόν να επηρεάζουν σε βάθος την ζωή μας. Το τοξικό άτομο αδυνατεί να συνειδητοποιήσει το μέγεθος και την τροπή των συμβάντων στο στενό ή το γύρω περιβάλλον του. Έτσι η τοξικότητα συνεχίζει να υφίσταται και να χειροτερεύει. Σύμφωνα με έγκυρες μελέτες, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές, που αν και θεωρούνται υγιείς και φυσιολογικές είναι 100% τοξικές. Είναι σχεδόν βέβαιο πως στην πορεία μας έχουμε συναντήσει τουλάχιστον ένα τοξικό άτομο. Ίσως πρόκειται για εκείνο τον χειριστικό συνάδελφο, τον απαισιόδοξο φίλο, τον επίμονο συνεργάτη, τον γνωστό που δε σέβεται τον χρόνο και τη θέση σου. Τοξικοί είναι εκείνοι οι άνθρωποι που σε αποσπούν από θετικές και παραγωγικές συνήθειες, εκπέμπουν αρνητική ενέργεια και αρνούνται να συμμετέχουν στις επιτυχίες σου. Και το ακόμα χειρότερο, η τοξικότητα είναι μεταδοτική. Συνήθως είναι προσκολλημένοι επάνω σου για χρόνια και το να φύγουν από τη ζωή σου δεν φαίνεται καθόλου εύκολο. Οι άνθρωποι που δρουν τοξικά δεν αναγνωρίζουν την έννοια των ορίων, απαιτούν να έχουν τον έλεγχο και συχνότατα σε κάνουν να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Είναι ιδιαίτερα επικριτικοί, έχουν πάντα δίκιο, αποποιούνται των ευθυνών τους και συχνά κατηγορούν άλλους επιλέγοντας το ρόλο του θύματος. Τοξικοί είναι εκείνοι των οποίων η συμπεριφορά προσθέτει αρνητικότητα και αναστάτωση στη ζωή μας. Τοξικοί άνθρωποι δεν λείπουν (και) από την παροικία μας. Δύσπιστοι, καχύποπτοι και ανάλγητοι, με αμφιλεγόμενο παρελθόν, επιδιώκουν με κάθε τρόπο και μέσο να επιβάλλουν τις επιζήμιες αντιλήψεις τους. Είναι οι λεγόμενοι «πεφωτισμένοι σωτήρες» και «αυτόκλητοι συμβουλάτορες». Ας το λάβουν σοβαρά υπόψη, οι ηγήτορές μας...