Total Pageviews

Wednesday, February 24, 2010

Εσείς τι λέτε;

«Γκρανταδόροι»

Στη σύγχρονη Αγγλο-ελληνική διάλεκτο λέγονται όσοι λαμβάνουν κρατικές επιχορηγήσεις για διάφορα «ερευνητικά» κυρίως προγράμματα. Και είναι ουκ ολίγοι…
Η διαδικασία για την απόκτηση Grant στον Καναδά, θεωρείται σχετικά απλή. Αρκεί ο ενδιαφερόμενος(η) να καταθέσει την σχετική «μελέτη» στην αρμόδια υπηρεσία και σε χρόνο-ρεκόρ το «τσεκάκι» θα του «χτυπήσει» την πόρτα!
Βέβαια, πιο παλιά, τέτοιου είδους επιχορηγήσεις ελάμβαναν (και δικαιολογημένα) μόνο μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, με σκοπό να βελτιώσουν ή και επεκτείνουν τις κοινωνικές τους υπηρεσίες.
Η μεγάλη «ανακάλυψη» των Grant στην παροικία μας έγινε τα τελευταία χρόνια από ορισμένους «διανοούμενους», ως επί το πλείστον νεοφερμένους, οι οποίοι αρνούμενοι να ενταχθούν με τον «νορμάλ» τρόπο στην Καναδική κοινωνία -περνώντας θα λέγαμε και αυτοί μέσα από τη «λάντσα» - ακολούθησαν την εύκολη οδό της κρατικής «ερευνο-επιχορήγησης!».
Ποιοι είναι οι «γκρανταδόροι»; Συνήθως δηλώνουν «ερευνητές» ή ακόμη και «λογοτέχνες» «καθηγητές», «ποιητές», «καλλιτέχνες», «σκηνοθέτες», «κινηματογραφιστές» και η λίστα ανάλογα με τις «παροικιακές ανάγκες» ολοένα και μεγαλώνει…
Που συχνάζουν; Συνήθως θα τους συναντήσετε σε διαλέξεις, εκθέσεις, γκαλερί, πρεμιέρες, φεστιβάλ, εκεί τέλος πάντων που με ανέξοδο τρόπο έχουν εύκολη πρόσβαση στους «αρμόδιους» που θα προωθήσουν το «project» τους. Ας είναι καλά το δημόσιο, ή καλύτερα οι τσέπες των φορολογουμένων. Δηλαδή οι …δικές μας!
Θα μου πείτε καλά και τι προσόντα χρειάζονται για να γίνει κάποιος υποψήφιος «γκρανταδόρος»;
Βασικά θα έλεγα μία «φαεινή» ιδέα, πλαισιωμένη με μεγάλη δόση «φαντασίας» που να πείσει τους αρμόδιους για την χρησιμότητα του ερευνητικού προγράμματος.
Η στήλη στην προσπάθειά της να βοηθήσει τους επίδοξους «γκρανταδόρους» παραθέτει μερικές «ζουμερές» ερευνητικές ιδέες...
* Έρευνα για τους λόγους μετατόπισης της ημερομηνίας διεξαγωγής της εθνικής μας παρέλασης!
*Έρευνα για τα κίνητρα του οδήγησαν την Ερευνητική Επιτροπή του Εργατικού στην διεξαγωγή ειδικής έρευνας!
* Έρευνα για τα αίτια που «φρικάρισαν» την Τ.Ο.Π. Μόντρεαλ!
*Έρευνα για την έλλειψη αντιδράσεων στην ενοποίηση των κοινοτήτων Μόντρεαλ – Λαβάλ!
* Έρευνα για την αιτία που απορρίφτηκε η αίτησή σας για να λάβετε Grant αφού περιείχε μία από τις ως άνω ερευνητικές ιδέες!

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης

Thursday, February 4, 2010

Εσείς τι λέτε;

Τα γραπτά μένουν...

Μετά λύπης μου πληροφορήθηκα τις προάλλες και συγκεκριμένα από το περιοδικό Concordian Magazine ότι όλο και περισσότερα έντυπα κλείνουν.
Για παράδειγμα, ένα έντυπο με μεγάλη ιστορία πολλών δεκαετιών, η γνωστή εφημερίδα «The Monitor» έκλεισε για πάντοτε τις πόρτες της, τουλάχιστον στην έντυπη έκδοσή της και διατίθεται μόνο στο διαδύκτιο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο συνέχεια θα έχουνε οι έντυπες εκδόσεις. Ποιο είναι το μέλλον γενικότερα του έντυπου τύπου αλλά και του βιβλίου κατ’ επέκτασιν, όταν ο κόσμος έχει συνηθίσει ώρες ολόκληρες να περνάει μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και φευγαλέα να ρίχνει μία ματιά ή δύο σε κάποιες ειδήσεις ή κάποιες επικεφαλίδες χωρίς να μπαίνει να διαβάσει ολόκληρα άρθρα.
Όταν όλη μας η πληροφόρηση βασίζεται σε bullet form που εξηγεί μέσα σε μία φράση, ή σε πέντε λέξεις, τι μέλλον θα έχουν τα έντυπα. Πώς ο κόσμος δηλαδή θα εξακολουθήσει να πηγαίνει να παίρνει εφημερίδες.
Και μη νομίζετε βέβαια πως στην Ελλάδα τα πράγματα είναι καλύτερα. Και εκεί αντιμετωπίζουν μεγάλη κρίση και οι εφημερίδες και οι εκδοτικοί οίκοι . Βέβαια ο έλληνας ακόμη διαβάζει γι΄ αυτό και το πρόβλημα δεν έχει ακόμη μεγιστοποιηθεί.
Όμως εδώ στον Καναδά οι εφημερίδες μειώνονται και αντικαθίστανται από τις Online εκδόσεις τους όπου ο καθένας μπορεί να μπει και να διαβάσει.
Είναι πράγματι αυτό το μέλλον του τύπου; Ακόμη και από οικολογικής πλευράς, διότι η οικολογία ίσως να είναι ένας λόγος για τον οποίο στρεφόμαστε όλο και περισσότερο στο online;
Εγώ προσωπικά προτιμώ τις έντυπες εκδόσεις διότι τα γραπτά μένουν ενώ τα online είναι παροδικά. Ουσιαστικά βασίζονται σε δημοσιογραφικές πληροφορίες που μπαίνουν σ΄ έναν σκληρό μαγνητικό δίσκο που εάν δεν «σωθεί» κάποτε σβήνεται. Όμως, ένα γραπτό, μία εφημερίδα μένει για πάντα.
Και αναρωτιέμαι εάν είναι το καλύτερο να εξαφανιστούν οι εφημερίδες και να βρισκόμαστε μόνο με ηλεκτρονικές εκδόσεις που είναι πάντοτε φευγαλέες...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com