Εσείς τι λέτε;

«Άσκοπη σπατάλη χρόνου»

Μπήκαμε λοιπόν αισίως στο 2009, αφήνοντας πίσω μας ένα χρόνο γεμάτο από όλα εκείνα - πολλά ή λίγα - που κάναμε.

Και βέβαια, οι σκέψεις τρέχουν και σε όλα εκείνα που είχαμε σχεδιάσει και που ποτέ δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε.
Όμως, δεν είναι η ώρα των ενοχών και της λύπης... Είναι η ώρα της χαράς και του σωστού προγραμματισμού.
Λέω χαράς γιατί, για να μπορούμε να διαβάζουμε αυτές τις γραμμές, είμαστε καλά. Τουλάχιστον όσο πιο καλά γίνεται.
Ζούμε, γι αυτό πρέπει να έχουμε θάρρος και ελπίδα. Αρκεί να σκεφτούμε πόσοι συνάνθρωποί μας υπέφεραν πέρυσι και βέβαια εξακολουθούν τα υποφέρουν.
Πολλοί έφυγαν από τη ζωή, άλλοι αποχαιρέτισαν δικούς τους ανθρώπους, αναρίθμητοι καταστράφηκαν, πόνεσαν, έχασαν την υγεία τους, τις δουλειές τους....
Ας μετρήσουμε και ας αξιολογήσουμε τις δικές μας ευλογίες, ξεκινώντας θετικά σχεδιάζοντας τα μελλοντικά μας βήματα.

Το ποιο σημαντικό – πιστεύω - που πρέπει να κάνουμε είναι να καθορίσουμε τις δικές μας προτεραιότητες της ζωής μας. Και μόνο όταν αυτές οι προτεραιότητες είναι ξεκάθαρες θα καταφέρουμε να έχουμε μία ισορροπημένη ζωή. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προστατέψουμε τον προσωπικό μας χρόνο διότι, κάπου διάβασα, δεν υπάρχει πιο άδικο και σπάταλο πράγμα από του να αφήσουμε χρόνο να σπαταλείται ανούσια χωρίς κανένα συγκεκριμένο σκοπό.

Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα που μας είναι σημαντικά και που σημαίνουν πολλά για μας και τη ζωή μας.
Αν σκεφθούμε τον πραγματικό χρόνο που τους αφιερώνουμε είναι πολύ πιθανό πως θα εκπλαγούμε φοβερά! Δηλαδή, είναι πιθανό να ανακαλύψουμε ότι τα πρόσωπα που σημαίνουν τόσα πολλά για μας παίρνουν μία ελάχιστη μερίδα από τον καθημερινό μας χρόνο.

Και το τραγικότερο είναι να διαπιστώνει κανείς ότι ο χρόνος περνά μακριά και από τις προτεραιότητές μας και από τα σημαντικά για μας και τη ζωή μας πρόσωπα...

Εσείς τι λέτε;

Ευστυχισμένος ο νέος χρόνος!

Μιχάλης Τελλίδης

tellides@cfmbradio.com