Εσείς τι λέτε;

«Χαρά στον έλληνα που ελληνοξεχνά…»

Είναι πράγματι οδυνηρό το συναίσθημα της ντροπής και της ταπείνωσης όταν μετά από δεκαετίες βασανιστικής ζωής στην ξενιτιά, επιστρέφεις στην πάτρια γη, στην Ελλάδα. Με τις τσέπες άδειες πολλές φορές από λεφτά, γιομάτος όμως κουράγιο κι ελπίδες, σπεύδεις να γραφτείς στον ΟΓΑ για να χεις την ιατρική σου περίθαλψη και το πενιχρό σου χαρτζιλίκι. Όλα τ’ αφήνεις πίσω σου στον Καναδά. Αγώνες, αποτυχίες, φαρμάκια και όνειρα…
Μου έλεγε πρόσφατα γνωστός συμπάροικος, που αφού τον «έπνιξε» η νοσταλγία αποφάσισε να επαναπατριστεί.
«Γύρισα στον τόπο μου ν’ ακούσω ελληνικά, να χορτάσω τη γλώσσα μου στις ρίζες της…
Βγήκα λοιπόν Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, στήθηκα έξω από ένα Λύκειο και περίμενα να τελειώσουν οι μαθητές του. Κι όταν πια το μελίσσι ξεχύθηκε και κατηφόρισε για το δρόμο, μαζί τους κι εγώ ευτυχής και περίεργος άρχισα να αφουγκράζομαι τις φωνές τους και τις συνομιλίες τους, όταν ξαφνικά…
- Από δώ ρε μαλάκα, μη το ρισκάρεις από κει, έχει γκαντέμηδες μηχανάκιδες και θα σε κάνουν άγγελο!
- Ο.Κ. μωρή μαλάκω, ντάξει, μη μου κόβεις και το απετάιτ για χάψες!
Όταν έφτασα στο σπίτι απογοητευμένος από τα «νεοελληνικά» της νεολαίας μας (συνέχισε) άνοιξα την τηλεόραση για να ενημερωθώ και βέβαια να ξεχάσω…
Γνωστή τηλε-παρουσιάστρια έπαιρνε συνέντευξη από ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη «ντίβα» του ελαφρολαικού τραγουδιού.
-Εεεεε…, το Fame Story σε έκανε άσσο κούπα σταρ! Εεεεε… Πως θα σύγκρινες τις «Φειμστορίτισες» με τις «Εξφακτορίτισες»…
-Εεεεε…(μασώντας τσίχλα) Τι να σου πω Τατιάνα μου, εμείς οι «φειμστορίτισες» είχαμε κλας! Οι «εξφακτορίτισες» να, δηλαδή πολύ κυρελέ… Εεεεε… τόπιασες…
-Εεεεε….ας πούμε…
Εεεεε, έξη και ξερό σας και στους δύο.. Μάθατε βρέ παλιόπαιδα πέντε εγγλέζικα και ξεχάσατε τα ελληνικά; Βάλατε προφορά στη γλώσσα μας που ήταν αγνή και γλυκομίλητη;
-Γυναίκα, ετοίμασε τις βαλίτσες, φεύγουμε.
-Για που πάλι ;
-Για την Ελλάδα.
-Μα στην Ελλάδα είμαστε χριστιανέ μου.
-Για την άλλη Ελλάδα, του Μόντρεαλ, εκεί που μιλάνε ελληνικά χωρίς «…λάκα και …λάκω» και χωρίς Εεεεεε. Τ’ ακούς;
Τι γίνετε εδώ; (κατέληξε ο συμπάροικος) Πού πάμε; Τι κάνουν οι υπεύθυνοι; Εδώ ξεκληρίζονται τα ελληνικά και δεν ενδιαφέρεται κανείς; Γιατί δεν διώχνουν με τις κλωτσιές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όλους αυτούς τους Εεεεεέδες και …λάκες; Γιατί δεν διαμαρτύρεται ο λαός μας; Ωχαδερφισμός κι εδώ; Να πάνε όλα στο διάβολο.
Νομίζω, πως χρειάζεται λίγη σκέψη. Κι ακόμα περισσότερο λίγη ντροπή!»
Αυτά μου έλεγε γνωστός συμπάροικος που επέστρεψε πρόσφατα από την πατρίδα.
Και αμέσως ήρθαν στη σκέψη μου τα σχολειά μας Σωκράτης και Δημοσθένης και η επιτακτική ανάγκη να τα διατηρήσουμε...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com