Εσείς τι λέτε;

Ας ευχηθούμε…

Πέρασαν ήδη οι πρώτες μέρες του 2011...
Βλέπετε, όσο κι αν οι γιορτές ολοένα χάνουν το νόημά τους, οι μέρες αυτές δεν παύουν να έχουν μια ξεχωριστή σημασία…
Τουλάχιστον είναι οι μέρες που δίνουν την ευκαιρία να ανταμώσουν οι αγαπημένοι συγγενείς και φίλοι μεταξύ τους στο γιορτινό τραπέζι και να ανταλλάξουν μια ζεστή αγκαλιά κι ένα φιλί.
Τελικά, τη χαρά νομίζω ότι τώρα πια θα πρέπει να μάθουμε να την αναζητάμε στα μικρά και απλά πράγματα της ζωής. Ας αναζητήσουμε το νόημα τούτου του εφήμερου ταξιδιού μας σ' αυτό που λέγεται αγάπη και αλληλεγγύη των ανθρώπων.
Τέρμα τα ψεύτικα και λαμπερά τραπεζώματα, τα ρεβεγιόν της χλιδής και η υποκρισία της «διασκέδασης», όπου στοιβάζονται οι άνθρωποι σαν τα πρόβατα στο μαντρί. Καιρός για ουσία. Γιατί η δυστυχία παραμονεύει όσο κι αν ελπίζουμε ότι δεν θα μας αγγίξει και θα πάει στου διπλανού την πόρτα...
Κάπου στο διαδίκτυο διάβασα το παρακάτω που με έκανε να σκεφτώ πόσοι ανάμεσά μας σήμερα δυστυχούν και πόσα παιδιά κλαίνε για τις αμαρτίες άλλων, ακόμη και των ίδιων των γονιών τους!
Χιλιάδες γράμματα έλαβαν και φέτος τα ταχυδρομεία με προορισμό τον Βόρειο Πόλο, την μαγευτική Ονειρούπολη με τα έλκηθρα και τους ιπτάμενους ταράνδους. Όλα με παραλήπτη τον άγιο Βασίλη και αποστολείς παιδιά όλου του κόσμου και κάθε ηλικίας. Ένα γράμμα που ξεχώρισε μεταξύ άλλων είναι το παρακάτω:
«Αγαπημένε μου άγιε Βασίλη, σε θερμοπαρακαλώ κάνε ένα θαύμα… ο πατέρας μου με πέταξε σαν σκουπίδι. Κάνε τον να δει το λάθος του και μαλάκωσε την καρδιά του που είναι σκληρή σαν πέτρα. Νοιώθω ορφανή. Η μαμά μου έχει καρκίνο κι ο αδελφός μου λείπει μακριά. Ο πατέρας μου μας άφησε και δεν νοιάζεται».
Πόσα τέτοια παιδιά εγκαταλειμμένα υπάρχουν που ο «Άγιος Βασίλης» δεν έφθασε ποτέ στο φτωχικό τους...
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας να δούμε το δάκρυ κάποιων δυστυχισμένων ανθρώπων, κάποιων παραπονεμένων παιδιών κι ας απλώσουμε τα χέρια μας να σφίξουμε το δικό τους και να τους δώσουμε ένα μικρό στήριγμα να σταθούν όρθιοι...
Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που ξοδεύεται χωρίς να κοστίζει.
Ας ευχηθούμε το 2011 να φέρει αγάπη περισσή στις καρδιές μας κι ας αλλάξουμε τον εαυτό μας για ν' αλλάξουμε τον κόσμο.
Όπως είπε και ο Μαχάτμα Γκάντι: «Γίνε εσύ η αλλαγή που επιθυμείς...»

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com