Λίγες μόλις ημέρες πριν τις εκλογές και κύριο θέμα των κομματικών αντιπαραθέσεων εξακολουθεί να παραμένει το δημοψήφισμα για την απόσχιση ή όχι του Κεμπέκ από τον υπόλοιπο Καναδά... Και παρότι η κ. Pauline Marois μας λέει "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" ο "σκοπός" του Parti Quebecois είναι πλέον ξεκάθαρος. Βέβαια οι "καθαρόαιμοι" δεν το βάζουν κάτω ακόμη και μετά τα "χαμένα" δημοψηφίσματα, το 1980 και το 1995 με τη σημαντική διαφορά 60% έναντι 40%. Δεν είμαι σίγουρος εάν ο επιμένων πάντοτε νικά. Γεγονός πάντως είναι πως μία νίκη των αυτονομιστών θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρή οικονομική αναταραχή για τον Καναδά και ίσως την μεγαλύτερη πολιτική κρίση στην ολιγόχρονη ιστορία του, αφού θα έχανε το 1/4 των κατοίκων και το 1/6 των εδαφών. Θα ήταν μία διάσπαση χωρίς προηγούμενο μεταξύ των δυτικών δημοκρατιών. Στην αντίθετη περίπτωση, οι ηττημένοι εθνικιστές θα αναζητήσουν προφανώς αποδιοπομπαίους τράγους και οπωσδήποτε θα καταρτίσουν μελλοντικά μια νέα εκστρατεία για να πετύχουν ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο γαλλόφωνο κράτος, οπότε η ιστορία συνεχίζεται και πάει λέγοντας... Ας δούμε όμως ορισμένα από τα πιθανά σενάρια μετά από μια νίκη των αυτονομιστών. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να προκηρύξει ένα πανεθνικό δημοψήφισμα καλώντας τους Καναδούς να απαντήσουν αν θα πρέπει να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση της απόσχισης του Κεμπέκ. Θα μπορούσε επίσης να ζητήσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα στο Κεμπέκ με πιο άμεσο ερώτημα για την απόσχιση. Το Κεμπέκ από την πλευρά του θα μπορούσε να καταγγείλει τον Καναδά ότι δεν διαπραγματεύεται καλόπιστα για μια σχέση συνεργασίας και να προχωρήσει μονομερώς σε ανεξαρτησία. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί ποιά θα είναι σε αυτή την περίπτωση η αντίδραση του Καναδά και της διεθνούς κοινότητας. Πάντως το σύνταγμα του Καναδά δεν προβλέπει το δικαίωμα σε μια επαρχία να αποσχισθεί μονομερώς. Έτσι η κυβέρνηση θα μπορούσε να ζητήσει από το ανώτατο δικαστήριο να εξετάσει τη νομιμότητα της απόσχισης που θα ήταν νόμιμη μόνο αν το ενέκριναν το κοινοβούλιο και όλες οι δέκα επαρχίες... Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι οι αυτονομιστικές τάσεις δεν είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται μόνο στο Κεμπέκ. Το ζει έντονα η Ισπανία με τους Βάσκους και Καταλανούς, η Σκωτία με το Σκοτσέζικο Εθνικό κόμμα, κρατίδια των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης, η βόρεια Ιταλία μέχρι ένα σημείο, κ.α. Γενικά οι τάσεις απόσχισης περιοχών από κράτη του διεθνούς συστήματος στην κυριολεξία έχουν αποδείξει την επιφανειακή αντιμετώπιση των μεταψυχροπολεμικών εξελίξεων. Βέβαια η περίπτωση του Κεμπέκ είναι ιδιάζουσα και έχει να κάνει με παλιές ιστορίες και ανεκπλήρωτα "απωθημένα" ανάμεσα στους Γάλλους και τους Άγγλους τα οποία καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι εμείς οι ανυποψίαστοι μετανάστες που διαλέξαμε να κάνουμε τον Καναδά δεύτερή πατρίδα μας...
Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
No comments:
Post a Comment