Είναι να θλίβεται κανείς και να γελά μαζί με τη κατάντια ορισμένων παραγοντίσκων οι οποίοι τελευταία βάλθηκαν να μας πείσουν ότι παράγουν "αξιοθαύμαστο έργο" και πως για την οικτρή τους αποτυχία ευθύνονται όλοι οι άλλοι... Αμφιλεγόμενα άτομα άνευ ουσιαστικών προσόντων, αερολόγοι με ανύπαρκτη προσφορά, άγνωστοι μέχρι πρότινος, μπήκαν στο "καφενείο της χαράς" από την όπισθεν πόρτα για να "ασχοληθούν" τάχα με τα κοινά, ικανοποιώντας έτσι την φιλοδοξία και ματαιοδοξία τους.. Έσπευσαν να καταλάβουν τα ερειπωμένα πόστα και να στρογγυλοκαθίσουν στις άδειες καρέκλες, θλιβερό αποτέλεσμα της συστηματικής και δικαιολογημένης (δυστυχώς) αδιαφορίας των συμπαροίκων, για την οποία και φέρουν την κύρια ευθύνη... Οργανισμοί που με κόπους και θυσίες δημιουργήθηκαν για να προβάλλουν τον πολιτισμό και τις αξίες μας και ακόμη να διεκδικήσουν τα δίκαια αιτήματά μας, παραδόθηκαν στα πλέον ακατάλληλα χέρια για να τους υποβαθμίσουν και οδηγήσουν τελικά σε πλήρη μαρασμό και μοιραία εξαφάνιση... Η παροικία μας σήμερα ζει κωμικοτραγικές στιγμές σε μια κρίσιμη περίοδο όπου οι κοινωνικές αλλαγές και η οικονομικοπολιτική αστάθεια κοντεύουν κυριολεκτικά να μας γονατίσουν. Και την δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε οι "διοικούντες" ασχολούνται με κάθε είδους μικροπολιτική, τεχνάσματα εκ του πονηρού, καταπιάνονται και σπαταλούν πολύτιμο χρόνο με ΑΝΟΥΣΙΑ θέματα και ΑΧΡΗΣΤΕΣ ασχολίες... Γεγονός είναι πως οι Οργανισμοί μας τελευταία πάσχουν από εθελοντές και τρομάζουν να έχουν απαρτία με φυσικό αποτέλεσμα να υπολειτουργούν. Τα κογκρέσα μας, εν τω μεταξύ, το έριξαν τελευταία σε ανταγωνισμό απειλών και φραστικής οξύτητας και ο σκοπός ύπαρξής τους πλέον θεωρείται το ποιός έχει τα περισσότερα (λιγότερα μάλλον) μέλη, πόσα δεν πλήρωσαν συνδρομή, ποιοί εκλέχτηκαν ή διορίστηκαν, κλπ... Και εν μέσω αυτών των θλιβερών κωμωδιών, κάργα εκβιασμοί, συκοφαντίες, πολυσέλιδα άνευ νοήματος και ουσιαστικού περιεχομένου άρθρα και "υπαγορευμένες" ακαταλαβίστικες εμπαθείς επιστολές αναγνωστών! Εν ολίγοις, τα παιδία παίζει... Ουσιαστικό κίνητρο η κατοχύρωση της καρέκλας και του πολυπόθητου προεδρικού "τίτλου"... "Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα ουδείς", κατά το κοινώς λεγόμενο γνωμικό. Η ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο... Όμως, στο τέλος της ημέρας μόνο τα έργα μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Δείξτε μας κύριοι το έργο σας και εμείς πρώτοι θα το επικροτήσουμε. Διαφορετικά παραδώστε εδώ και τώρα τη σκυτάλη στους πιο ικανούς όσο είναι ακόμη καιρός. Τα περιθώρια στενεύουν, oι καιροί που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολοι και πονηροί και η ευθύνη για οτιδήποτε θέλει συμβεί θα είναι ολόκληρη δική σας...
No comments:
Post a Comment