Total Pageviews

Wednesday, October 5, 2016

Εσείς τι λέτε;


Χίλαρι Κλίντον vs Ντόναλντ Τραμπ
Ανούσιες αντιπαραθέσεις...


Την Κυριακή 9 Οκτωβρίου καλούμαστε να παρακολουθήσουμε την δεύτερη τηλεοπτική αντιπαράθεση μεταξύ των επίδοξων υποψηφίων αμερικανών προέδρων Χίλαρυ Κλίντον και Ντόναλντ Τραμπ. Και δεν χωρεί καμία αμφιβολία πως για άλλη μία φορά θα γίνουμε μάρτυρες ενός χαμηλού επιπέδου ντιμπέιτ βασισμένο σε έντονους λεκτικούς διαξιφισμούς.
Γεγονός πάντως είναι πως το κύριο χαρακτηριστικό των επικείμενων εκλογών δεν είναι τόσο το καθ' εαυτό πρόγραμμα των υποψηφίων όσο είναι τα ίδια τα πρόσωπα.
Ο εκκεντρικός Ντόναλντ Τραμπ με την ακραία ρητορική και η γνωστή στην αμερικανική και διεθνή κοινότητα Χίλαρι Κλίντον, με την εμπειρία αλλά και τα πολλά τρωτά.
Είναι σαφές ότι οι δύο αντίπαλοι ενθουσιάζουν κάποιους, εκνευρίζουν άλλους και η μεταξύ τους μάχη είναι σκληρή, μετωπική και με ξεκάθαρα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Προτείνουν ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον για την Αμερική, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και στις οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο.
Ωστόσο, κρίνοντας από τις δημοσκοπήσεις, το μήνυμα που στέλνουν οι αμερικανοί ψηφοφόροι είναι μια δυσφορία με το κατεστημένο που απλώνεται σε ολόκληρο το ιδεολογικό φάσμα.
Το βλέπουμε βέβαια και στην Ευρώπη, από το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας και την Ηγετική Γερμανία, μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και το Λαϊκό κόμμα στην Ισπανίας, όπου πολιτικοί εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια των σημερινών κοινωνιών με τις αδικίες, τα σκάνδαλα και τις δυσλειτουργίες του "συστήματος" και κυρίως με τη δράση των πολιτικών, πνευματικών και επιχειρηματικών που οραματίζονται δρόμους, τους ανοίγουν και τους ακολουθούν εις βάρος των απλών ανθρώπων. Ψηφίζουν και στηρίζουν δημαγωγούς που μιλούν πειστικά, δίνουν απλουστευτικές απαντήσεις σε πολύπλοκα ερωτήματα και υπόσχονται εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα.
Η περίπτωση του Τραμπ είναι χαρακτηριστική για πολλούς και διάφορους λόγους. Εδώ και χρόνια είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που προσελκύει τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω των ριάλιτι και της πολυτάραχης προσωπικής του ζωής, αλλά και των σκοτεινών επαγγελματικών δραστηριοτήτων του. Παντρεύεται το ένα φωτομοντέλο μετά το άλλο και στο επιχειρηματικό πεδίο κατασκευάζει πολυτελείς, πανύψηλους ουρανοξύστες και αρέσκεται να βλέπει το όνομά του να "φιγουράρει" στα πιο ψηλά κτίρια του Μανχάταν. Είναι ακατανόητο για κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο πώς η προκλητική ρητορική του έχει τέτοια απήχηση στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
 Ίσως απαντά στην ενόχληση πολλών ρατσιστών αμερικανών για την ανάδειξη στην προεδρία ενός Αφροαμερικανού. Ίσως επειδή καταγγέλλει ευθέως την πολεμοχαρή Κλίντον και τα σφάλματά της στην εξωτερική πολιτική. Ίσως πάλι είναι και η δυσφορία μεγάλου μέρους της κοινωνίας στο διστακτικό στυλ του προέδρου Ομπάμα.
Οι μισοί σχεδόν αμερικανοί, χωρίς βασική στοιχειώδη εκπαίδευση, επιθυμούν μια "ισχυρή" προεδρία και μια Αμερική που να πατάξει αποτελεσματικά την τρομοκρατία και να κάνει χρήση της οικονομικής και στρατιωτικής της ισχύος. Η αγανάκτηση και οργή για το διαφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο και η ψήφος διαμαρτυρίας είναι παγκόσμια φαινόμενα. Στην υπερδύναμη και στην "πειστική" προσωπικότητα του Τραμπ παίρνουν την πιο έντονη μορφή.
Εκτιμώ ότι και η μεθαυριανή δεύτερη αντιπαράθεση στο ελάχιστο θα επηρεάσει την απόφαση των αποφασισμένων ψηφοφόρων, πολλοί εκ των οποίων εξακολουθούν να πιστεύουν στο άπιαστο αμερικανικό όνειρο...    

No comments: