Ένα από τα πλέον διαχρονικά άλυτα προβλήματα στην Ελλάδα είναι αυτό της γραφειοκρατίας, το οποίο παραμένει πεισματικά στη ζωή όλων των ελλήνων και με κανέναν τρόπο δεν λέει να λυθεί. Πρόβλημα που λίγο-πολύ το αντιμετωπίζουμε και μείς όποτε χρειαστεί να διεκπεραιώσουμε υποθέσεις μας σε ελληνικές Δημόσιες υπηρεσίες.
Το λίαν ενοχλητικό αυτό πρόβλημα, που πάντως έχει πάρει κωμικές διαστάσεις, αποτέλεσε πρόσφατα θέμα συζήτησης στον ραδιοσταθμό CFMB με τον συνεργάτη-δημοσιογράφο Αντώνη Μπότσικα.
Βέβαια, το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Όσες κυβερνήσεις κι αν άλλαξαν, απέτυχαν πανηγυρικά να επιλυθούν του θέματος, κάνοντας εμφανή τα ζητήματα δυσλειτουργίας που αφορούν την δομή και την οργάνωση του ελληνικού κράτους.
Τι κι αν οι Δημόσιες υπηρεσίες έχουν όλες εκσυγχρονιστεί και εξοπλιστεί με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Τι κι αν τα στοιχεία μας υπάρχουν καταχωρημένα στο κεντρικό ηλεκτρονικό αρχείο, εμείς υποχρεούμαστε να προσκομίσουμε πολλάκις τα απαραίτητα (και συχνά περιττά) έγγραφα, ακόμη και όταν μια συναλλαγή ολοκληρωθεί.
Από ότι φαίνεται, οι υπολογιστές στο Δημόσιο εκτίθενται ως διακοσμητικά στοιχεία…
Το περασμένο καλοκαίρι χρειάστηκε να μεταβώ στην τοπική εφορία και παρόλο που ήμουν εξοπλισμένος με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά η υπόθεσή μου τελικά “κόλλησε” στο όνομα!
Μου πήρε κάμποσες ημέρες να αποδείξω ότι το Μιχαήλ που αναγράφεται στο πιστοποιητικό γεννήσεως με το Μιχάλης που υπάρχει στην ταυτότητα είναι ένα και το αυτό. Ύστερα από τρείς ημέρες απίστευτης ταλαιπωρίας και αφού το θέμα κάπως τακτοποιήθηκε, φτου κι’ από την αρχή. Ο πατέρας μου έτυχε κι’ εκείνος να έχει “δύο” ονόματα, Γεώργιος και Γιώργος!
Το γεγονός ότι χρειάστηκε να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση ότι δεν έκανα φορολογική δήλωση τα τελευταία χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή ο υπάλληλος το έβλεπε στον υπολογιστή του, δεν το σχολιάζω. Το γεγονός όμως ότι ενώ είχα στα χέρια μου καμιά δεκαριά έγγραφα και εν τέλει δεν εξυπηρετήθηκα διότι μου ζητούσαν άλλα τόσα τα οποία είχα προσκομίσει παλαιότερα αυτό με ξεπερνάει.
Όπως με ξεπερνάει και η απάντηση της υπαλλήλου με την τσίχλα, όταν την ενημέρωσα ότι τα έγγραφα που απαιτούνται τα έχω καταθέσει μερικά χρόνια πριν. Αφού άνοιξε μια απαρχαιωμένη ντουλάπα με άπειρα βιβλία της υπηρεσίας, που αμφιβάλλω εάν μπορεί να βρει κανείς το οτιδήποτε εκεί μέσα, με ενημέρωσε πως αυτά δεν βρίσκονται με τίποτα, πρέπει να τα ξαναφέρω…
Όπως καταλαβαίνετε, αφού σπατάλησα το μεγαλύτερο μέρος των πολύτιμων διακοπών μου στις Δημόσιες υπηρεσίες επέστρεφα στον Καναδά άπρακτος.
Το ραντεβού με την εφορία ανανεώθηκε για το ερχόμενο καλοκαίρι…
Όπου και να πας, ένα και το αυτό. Το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει ξεχασμένο σε μια άλλη εποχή και σίγουρα δεν συμβαδίζει με την σημερινή της ψηφιοποίησης. Σε πλήρη αντίθεση με τον Καναδά και άλλες ανεπτυγμένες χώρες που χρησιμοποιούν την τεχνολογία για την απλοποίηση των διαδικασιών και την άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών.
Η Ελλάδα για κάποιο λόγο παραμένει κολλημένη σε παρωχημένες πρακτικές και φαίνεται να αδυνατεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς εξέλιξης.
Αυτά προς υπ’ όψιν σας…
No comments:
Post a Comment