Τελευταία, ολοένα και περισσότεροι οργανισμοί της παροικίας μας παρασύρονται από τη «μόδα» των κοινωνικών δικτύων. Πιστεύουν ότι με μια ανάρτηση στο Facebook ή με μερικές αράδες στο Instagram, θα καταφέρουν να προσελκύσουν κόσμο και μάλιστα… να εξοικονομήσουν χρήματα.
Ορισμένοι μάλιστα μετρούν την επιτυχία τους στον αριθμό των «likes». Μόνο που η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και κυρίως απογοητευτική.
Τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι μέσα ενημέρωσης. Είναι χώροι ψηφιακής «κοινωνικής ζωής», όπου ο καθένας επιλέγει να δείχνει μόνο τις «χαρούμενες» στιγμές του: διακοπές, εξόδους, επίδειξη νεοπλουτισμού και καλοπέρασης, ατέλειωτα χαμόγελα… Ένας τεχνητός κόσμος, φτιαγμένος με φίλτρα, που ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι σοβαρές ανακοινώσεις, οι εκδηλώσεις, οι πολιτιστικές δράσεις και οι υπηρεσίες της παροικίας μοιάζουν ασήμαντες, επουσιώδεις, καταδικασμένες να χαθούν ανάμεσα σε φωτογραφίες με cocktails και selfies.
Μελέτες έχουν δείξει ότι ελάχιστοι επηρεάζονται πραγματικά από τις διαφημίσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πόσες φορές είδαμε δεκάδες «ναι, θα έρθω» σε εκδηλώσεις στο Facebook, για να εμφανιστούν τελικά… ελάχιστοι; Το φαινόμενο είναι γνωστό: τα social media προσφέρουν την ψευδαίσθηση συμμετοχής, όχι την πραγματική παρουσία.
Και δεν είναι μόνο η αναποτελεσματικότητα. Τα κοινωνικά δίκτυα κρύβουν και σοβαρούς κινδύνους. Από την ανεξέλεγκτη διάδοση παραπληροφόρησης και ψεύτικων ειδήσεων, μέχρι το προκλητικό και χυδαίο περιεχόμενο που εμφανίζεται δίχως περιορισμούς, οι πλατφόρμες αυτές κάθε άλλο παρά χώρος κύρους και αξιοπιστίας είναι. Δεν είναι τυχαίο που τα σχολεία αναγκάστηκαν να απαγορεύσουν τα κινητά τηλέφωνα εντός των αιθουσών.
Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychology and Marketing προειδοποιεί ήδη για το ανησυχητικό παραπλανητικό περιεχόμενο που δημιουργούν οι πλατφόρμες. Όπως έχει τονίσει ο καθηγητής Μάρκετινγκ Yuksel Ekinci, οι influencers (επηρεαστές γνώμης) εκμεταλλεύονται την επιρροή τους για να «διαμορφώνουν» τάσεις και αποφάσεις. Μόνο που πολλές φορές αυτό συνοδεύεται από εξαπάτηση, ψευδείς υποσχέσεις και αποπροσανατολισμό.
Και όμως, κάποιοι οργανισμοί θεωρούν ότι αξίζει να εμπιστευτούν την εικόνα τους σε αυτό το περιβάλλον. Όταν ένας οργανισμός επιλέγει να προβάλλει τις δράσεις του αποκλειστικά μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, δεν κερδίζει σε απήχηση, αντίθετα, χάνει σε κύρος. Γιατί το κύρος ενός φορέα δεν μπορεί να χτιστεί ανάμεσα σε «stories» που εξαφανίζονται μέσα σε 24 ώρες ούτε να αποτιμηθεί σε emoji και καρδούλες. Ένας οργανισμός που σέβεται το ρόλο του δεν μπορεί να αφήνει την επικοινωνία του στην ίδια πλατφόρμα που φιλοξενεί θεωρίες συνωμοσίας, ανεύθυνες διαδικτυακές συμβουλές και χυδαία βίντεο.
Η ουσιαστική επικοινωνία, η ενημέρωση και η προβολή εκδηλώσεων χρειάζονται σοβαρά μέσα και υπεύθυνη διαχείριση. Παραδοσιακά ΜΜΕ, ραδιοτηλεοπτικές μεταδώσεις, δελτία τύπου, προσωπική επαφή με τα μέλη, όλα αυτά διασφαλίζουν ότι το μήνυμα φτάνει εκεί που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει.
Το like είναι φθηνό. Το κύρος όμως είναι ανεκτίμητο. Και όσοι οργανισμοί παρασύρονται από την επιφανειακή λάμψη των social media, κινδυνεύουν να το χάσουν...
