Απο το ΟΧΙ του 1940 στο ΝΑΙ του 2025 - Η Ελλάδα στη σκιά του παρελθόντος της...

Ογδόντα πέντε χρόνια μετά την ηρωική αντίσταση, η Ελλάδα φαίνεται να έχει χάσει τη βούληση να υπερασπιστεί την ιστορία και την εδαφική της ακεραιότητα. «Η ιστορία διδάσκει», επαναλαμβάνουμε συχνά, όμως οκτώμισι δεκαετίες αργότερα, μετά το ηρωικό ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940, αυτή η φράση αποκτά μια πικρή ειρωνεία. Η Ελλάδα, που έδωσε αμέτρητες μάχες για την ελευθερία της, από την Επανάσταση του 1821 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μέχρι τον αγώνα ενάντια στον Άξονα, την Αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής και τον τραγικό εμφύλιο, φαίνεται σήμερα να έχει ξεχάσει τα διδάγματα του παρελθόντος της. Οι αγώνες για την ελευθερία συνεχίστηκαν με διαφορετικές μορφές: στη διατήρηση της δημοκρατίας, στην προάσπιση των πολιτικών ελευθεριών, στην αντίσταση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης... Κάθε γενιά Ελλήνων κληρονόμησε την ευθύνη να φυλάξει αυτό που οι προηγούμενες γενιές κατέκτησαν με αίμα. Σήμερα, αυτή η κληρονομιά φαίνεται να διαλύεται στα χέρια μιας πολιτικής ηγεσίας που, αντί να διαφυλάξει την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, επιλέγει την υποχώρηση και τον συμβιβασμό. Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας πραγματικότητας. Η απόφαση να επιτραπεί στο κρατίδιο των Σκοπίων να χρησιμοποιεί το όνομα «Μακεδονία», έστω και με τον προσδιορισμό «Βόρεια», αποτέλεσε για πολλούς παράδοση ιστορίας, ονόματος και πολιτισμού. Το ζήτημα της Μακεδονίας δεν είναι μεμονωμένο. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα ένα πολυεπίπεδο πλέγμα προκλήσεων: Στο Αιγαίο, η Τουρκία συνεχίζει να προβάλλει τη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία σε νησιά και θαλάσσιες ζώνες. Οι προκλήσεις έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, ενώ οι τουρκικές διεκδικήσεις γίνονται όλο και πιο επιθετικές. Στη Θράκη, με την αύξηση της Μουσουλμανικής μειονότητας, παρατηρείται μια σταδιακή δημογραφική μεταβολή που ανησυχεί πολλούς αναλυτές. Η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη από το 1974, με το βόρειο τμήμα του νησιού υπό τουρκική κατοχή. Η Βόρεια Ήπειρος, με τον σημαντικό ελληνικό πληθυσμό της ανήκει στην Αλβανία, με τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας να αποτελούν συχνά αντικείμενο διεθνούς ανησυχίας. Παράλληλα, η Ελλάδα δέχεται αδιάκοπα κύματα λαθρομεταναστών και προσφύγων, που οδηγούν σε ραγδαίες δημογραφικές αλλαγές σε ολόκληρη την χώρα. Ίσως το πιο ανησυχητικό φαινόμενο είναι η μαζική έξοδος νέων, μορφωμένων και ταλαντούχων Ελλήνων προς το εξωτερικό. Η οικονομική κρίση και η έλλειψη προοπτικών έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε εξαγωγέα ανθρώπινου δυναμικού. Το κεντρικό ερώτημα που προκύπτει είναι: Γιατί η Ελλάδα, με τέτοια ιστορία αντίστασης και αγώνα, φαίνεται σήμερα να έχει χάσει τη βούληση να υπερασπιστεί τον εαυτό της; Η οικονομική εξάντληση, η εξάρτηση από διεθνείς θεσμούς, η πολιτική διαίρεση, η απώλεια εθνικής αυτοπεποίθησης και η κυριαρχία μιας λογικής «ήρεμων νερών», που προτιμά την αποφυγή της σύγκρουσης από την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, θεωρώ ότι είναι μερικές από τις πολλαπλές και σύνθετες απαντήσεις...