Εσείς τι λέτε;

Εθνικοί Ευεργέτες - Είδος υπό εξαφάνιση!

Όσοι ζήσαμε σε κάποια ελληνική μεγαλούπολη θα προσέξαμε τα ονόματα γνωστών κεντρικών δρόμων, κτιρίων, μνημείων, ιδρυμάτων και άλλων χώρων κοινής χρήσης και ωφέλειας. Όπως τις οδούς Συγγρού, Τοσίτσα, Αβέρωφ, Στουρνάρη, κ.α. Ακόμη το Ζάππειο Μέγαρο, το Αρσάκειο Εκπαιδευτήριο, το Μουσείο Μπενάκη, τη Βαρβάκειο Σχολή, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Θωρηκτό Αβέρωφ… Ονόματα στα οποία ίσως δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία επειδή τα προσπεράσαμε στην καθημερινή ρουτίνα και δεν φροντίσαμε να μάθουμε περισσότερα γι αυτούς τους ανθρώπους και το έργο τους για το οποίο η πολιτεία τους τίμησε. Τα ονόματα αυτά - όπως καταλαβαίνετε - καθώς και αρκετά άλλα ανήκουν σε Εθνικούς Ευεργέτες. Σε έλληνες που μεγαλούργησαν οικονομικά κατά τον 19ο και το πρώτο μισό του 20ου αιώνα - εκτός Ελλάδος - αφού στη χώρα μας την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν οι συνθήκες για τέτοιες επιδόσεις. Και παρόλο που έζησαν και εργάστηκαν στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους εκτός γενέτειρας, η καρδιά τους ήταν πάντα δεμένη με την πατρίδα την οποία όχι μόνο δεν ξέχασαν αλλά διέθεσαν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους για τις ανάγκες της ή την εκπλήρωση συγκεκριμένων επιθυμιών τους. Το κίνητρο για τα οικονομικώς ισχυρά αυτά μέλη της κοινωνίας να διαθέσουν σημαντικά για την εποχή ποσά για εθνικούς σκοπούς, ήταν η φιλοπατρία και το αίσθημα παροχής βοήθειας στους συμπατριώτες τους, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας και υστεροβουλίας. Και φθάνουμε στην εποχή μας για να θέσουμε το εύλογο ερώτημα. Γιατί τον τελευταίο μισό αιώνα εξέλειπε οριστικά το είδος αυτό των ελλήνων; Μήπως ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν σήμερα τόσοι ισχυροί οικονομικά έλληνες; Όχι μόνο υπάρχουν αλλά είναι και πολύ περισσότεροι και πολύ πλουσιότεροι από τους τότε. Είναι πλέον φανερό πως η κοινωνία έχει επιστρέψει στις μεσαιωνικές εποχές της επικράτησης του ισχυρότερου και η φιλοπατρία έχει εξατμισθεί στον ξέφρενο ρυθμό της παγκοσμιοποίησης. Οι σύγχρονοι κροίσοι όχι μόνο δεν συμμετέχουν με τα χρήματά τους στην εθνική υπόθεση, ειδικά τώρα που η Ελλάδα και οι απανταχού παροικίες δοκιμάζονται από μεγάλη οικονομική κρίση, αλλά υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή λειτουργώντας με γνώμονα μόνο την αύξηση των δικών τους κερδών σε βάρος των αδυνάτων...

Εσείς τι λέτε;

Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com