Εσείς τι λέτε;

Τι γιορτάζουμε τελικά την Ημέρα της Γυναίκας;
Στις 8 Μαρτίου γιορτάζεται παγκοσμίως η Ημέρα της Γυναίκας.
Το ιστορικό της επετείου είναι λίγο πολύ γνωστό και η στήλη έχει ασχοληθεί επανειλημμένα κατά το παρελθόν. Τι ακριβώς όμως σημαίνει η έννοια “Γυναίκα” και πως την αντιλαμβάνονται οι διάφορες κοινωνίες;
Έψαξα και βρήκα κάποιες ενδιαφέρουσες αναφορές οι οποίες σχετίζονται με την πορεία της γυναίκας στο πέρασμα του ελληνικού κυρίως χρόνου, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας..
Στην αρχαία Αθήνα, επί αιώνες, η γυναίκα από μικρή ηλικία βρισκόταν υπό την εξουσία του πατέρα, του αδελφού ή συζύγου της. Ήταν κλεισμένη διαρκώς στο γυναικωνίτη, δε μετείχε καθόλου στην κοινωνική ζωή, ούτε μπορούσε να έχει γνώμη για τα βασικά θέματα. Παντρεύεται πολύ νέα και για την υπόλοιπη ζωή της εγκαθίσταται στον γυναικωνίτη του συζυγικού της σπιτιού...
Στην αρχαία Σπάρτη, αντίθετα, η γυναίκα απολάμβανε μεγάλα προνόμια. Ήταν χειραφετημένη και είχε αυξημένα προνόμια και αρμοδιότητες στην σπαρτιάτικη κοινωνία. Ο σύζυγος, μετά την ερωτική τους συνάντηση, επέστρεφε στους κοιτώνες του έως ότου συμπλήρωνε τα 30 έτη του, έτοιμος πλέον να αναλάβει τις οικογενειακές του ευθύνες…
Στο Βυζάντιο, σύμφωνα με τη νομοθεσία, η θέση της γυναίκας ήταν κατώτερη από τη θέση του άντρα. Τα κορίτσια από πολύ μικρά υποχρεώνονταν να παντρευτούν όποιον διάλεγε ο πατέρας τους ή πήγαιναν σε μοναστήρι. Τότε ουσιαστικά αρχίζει και ο θεσμός της προίκας. Η ιδανική γυναίκα έπρεπε να είναι πλήρως υποταγμένη στον πατέρα, αδελφό ή σύζυγο της και η κύρια απασχόληση της ήταν τα οικιακά…
Στους νεώτερους χρόνους, η βιομηχανική επανάσταση συνέβαλε στην αναθεώρηση και κατάρριψη πολλών θεσμών και ιδεών και το φεμινιστικό κίνημα, που ξεκίνησε πριν από μισό περίπου αιώνα, συνετέλεσε στην έξοδο της γυναίκας στον εργασιακό χώρο για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της διαμορφωθείσης κοινωνίας. Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους μία γυναίκα βρίσκει σήμερα δουλειά είναι για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της και ακόμη να νιώθει χειραφετημένη και ανεξάρτητη.
Σύμφωνα  με έρευνες, οι γυναίκες με ένα εργασιακό ωράριο 40 ωρών και με πολύωρες οικογενειακές υποχρεώσεις, προσπαθούν να ισορροπήσουν τους ρόλους τους και αυτό εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής. 
Πολλές νέες γυναίκες απορροφημένες από τα επαγγελματικά τους καθήκοντα δείχνουν να αφήνουν ξεχασμένη την ποιότητα ζωής και τις σχέσεις με το άλλο φύλο.
Αρκετές δεν έχουν χρόνο και διάθεση για σχέσεις, νιώθουν ανικανοποίητες από τις ”επιτυχίες” τους, ακολουθούν ανελλιπώς την μόδα και το ρεύμα της εποχής.
Το τίμημα πάντως είναι πολύ υψηλό. Οι σχέσεις των δύο φύλλων στην σύγχρονη κοινωνία έχουν δραματικά μετασχηματιστεί. Ο τρόπος ζωής, το κυνηγητό της ανάδειξης και επιτυχίας σε συνδυασμό με τις καταναλωτικές απαιτήσεις έχουν οδηγήσει στην απώλεια της επικοινωνίας των ζευγαριών. Το ποσοστό διαζυγίων στον Καναδά, σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, έχει ξεπεράσει το 50% ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στο 40%.  
Με βάση λοιπόν των ως άνω ιστορικών αναφορών, των κοινωνικών εξελίξεων και των αδιάψευστων στατιστικών στοιχείων, αναρωτιέται κανείς τι γιορτάζουμε τελικά στις 8 Μαρτίου;
Την “απελευθέρωση” ή τον “εγκλωβισμό” της παγιδευμένης στους πολλαπλούς ρόλους και ευθύνες της ζωής σύγχρονης γυναίκας;