Εσείς τι λέτε;

Καναδάς
“Επιδημία” σεξουαλικής παρενόχλησης …
Η Κελιάν Κόνγουει, εκ των στενότερων συμβούλων του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, αποκάλυψε ότι υπήρξε και η ίδια θύμα σεξουαλικής επίθεσης, προφανώς για να υπερασπιστεί τον Μπρετ Κάβανο, υποψήφιο για το Ανώτατο Δικαστήριο, ο οποίος κατηγορείται για απόπειρα βιασμού. Η Κόνγουει πάντως τόνισε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πολιτικοποιούνται οι υποθέσεις σεξουαλικής επίθεσης.
Γεγονός είναι ότι τα περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων και επιθέσεων απασχολούν την παγκόσμια επικαιρότητα σε καθημερινή πλέον βάση.
Στον Καναδά, η σεξουαλική παρενόχληση είναι ευρέως διαδεδομένη, περισσότερο μάλιστα από ότι επιστεύετο. Σύμφωνα με έκθεση του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού, έρευνα στους πολιτικούς, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στον τομέα ψυχαγωγίας και επιχειρήσεων, αποκάλυψε τη “σκοτεινή πραγματικότητα”, ότι η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι μια “επιδημία” που παίρνει εκτεταμένες διαστάσεις.
Η εμπεριστατωμένη αυτή έρευνα που διενεργήθηκε πρόσφατα, απέδειξε ότι πάνω από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων γυναικών και το 12% των ανδρών δήλωσε ότι υπέστη κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο.
Το 17% τον ερωτηθέντων, εξ άλλου, ανέφερε ότι έτυχαν μάρτυρες ενός τουλάχιστον εργαζόμενου που ενοχλήθηκε ή υπήρξε θύμα σεξουαλικής επίθεσης στην εργασία. 
Ηλεκτρονική έρευνα που πραγματοποίησε η Navigator μεταξύ 2.000 Καναδών, έδωσε τα ίδια σχεδόν ποσοστά, μεγαλύτερα όμως στις γυναίκες.
Άλλη έρευνα του ομίλου Gandalf  έδειξε ότι το 94% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η σεξουαλική παρενόχληση δεν αποτελεί πρόβλημα στους χώρους εργασίας τους. 
Οι αριθμοί αυτοί πάντως δεν συμβαδίζουν με τα αναφερόμενα ποσοστά σεξουαλικής παρενόχλησης, τα οποία είναι χαμηλότερα από τον αριθμό των περιπτώσεων παρενόχλησης που συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
H έρευνα υποδηλώνει ακόμη ότι το 80 τοις εκατό των θυμάτων δεν εκμυστηρεύονται το πρόβλημά τους. Το 70% των μελών που συμμετείχαν σε αυτή ανέφερε ότι η ανώτερη διοίκησή τους ανταποκρίνεται στις συστάσεις για την αντιμετώπιση των θυτών σεξουαλικής παρενόχλησης. Τέλος, το 24% δήλωσε ότι η διεύθυνση ανταποκρίνεται, αλλά οι συστάσεις δεν υλοποιούνται πάντα. 
Αναλυτές συμπεραίνουν ότι όλοι οι χώροι εργασίας - συμπεριλαμβανομένων των Δημόσιων Θεσμών και των πολιτικών κομμάτων - πρέπει να θεσπίσουν μια πολιτική μηδενικής ανοχής όταν πρόκειται για σεξουαλική παρενόχληση.
Κάτι τέτοιο προϋποθέτει τη χάραξη μιας αυτόνομης πολιτικής, ξεχωριστής από άλλες πολιτικές συμπεριφορές στο χώρο εργασίας, για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα, κάτι που αφορά “εξαιρετικές” μορφές κακοποίησης που απαιτούν εξειδικευμένο και εξαιρετικά ευαίσθητο χειρισμό.
Η πολιτική θα πρέπει να ορίζει σαφώς τι συνιστά σεξουαλική επίθεση και παρενόχληση και να διευκρινίζει μια δίκαιη διαδικασία για την υποβολή και διερεύνηση των καταγγελιών. Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει εκπαιδευτικές συναντήσεις για τους εργαζομένους σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν αν παρενοχληθούν και να εκπαιδευτούν κατάλληλα οι επιβλέποντες σχετικά με τον τρόπο αποτροπής της παρενόχλησης.
Ο Σύνδεσμος καλεί την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επεκτείνει το πρόσφατα εισαχθέν σχετικό νομοσχέδιο σε ομοσπονδιακά ρυθμιζόμενους χώρους εργασίας ώστε να συμπεριλάβει και τις ένοπλες δυνάμεις, μια παράλειψη όπως την χαρακτηρίζει.
Βάσει λοιπόν των ως άνω δεδομένων και συμπερασμάτων, ο αγώνας για την καταπολέμηση της “επιδημίας” προβλέπεται να είναι μάλλον μετ’ εμποδίων…