Total Pageviews
Thursday, July 10, 2025
Πανηγύρια - Σβήνουν οι ψησταριές, χάνεται η παράδοση;
Η Ελλάδα στέκεται στο κατώφλι μιας εποχής όπου τα πανηγύρια, όπως τα γνωρίζαμε, ίσως να αποτελούν πλέον παρελθόν, καθώς η κυβέρνηση βάζει τέλος στα παραδοσιακά εδέσματα όπως γουρουνοπούλες και σουβλάκια, που θα τα προσφέρουν μόνο με κέτερινγκ και καντίνες.
Ένα πραγματικό πλήγμα στις παραδόσεις και τα έθιμα της πατρίδας επιφέρει η ελληνική κυβέρνηση, όπως αποτυπώνεται σε έγγραφο του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου κ. Σωτήρη Αναγνωστόπουλου, που απαγορεύει την παραδοσιακή ψησταριά με γουρουνοπούλες, σουβλάκια και άλλα κρεατικά στα πανηγύρια.
Η νέα νομοθεσία, που τίθεται σε εφαρμογή φέτος το καλοκαίρι του 2025, καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας του υπαίθριου εμπορίου, των παζαριών και των εμποροπανηγύρεων. Συγκεκριμένα στο άρθρο 40, αναφέρεται ότι την ευθύνη λειτουργίας αναλαμβάνουν οι Δήμοι ή οι εκκλησιαστικοί φορείς και περιλαμβάνει ρυθμιστικούς κανόνες, τόσο της γραφειοκρατίας, όσο και της παρασκευής και πώλησης ετοίμου φαγητού και ποτών. Συγκεκριμένα, επιβάλλει στους διοργανωτές να συνεργάζονται αποκλειστικά με επαγγελματίες του κλάδου και πιστοποιημένες εταιρίες κέτερινγκ και καντίνες του στάσιμου ή πλανόδιου εμπορίου, απειλώντας με αυστηρές κυρώσεις όσους δεν συμμορφωθούν.
Το έγγραφο πού θα διαβιβαστεί σε όλες τις αστυνομικές διευθύνσεις τις χώρας, σηματοδοτεί το τέλος μιας μακραίωνης παράδοσης, προκαλώντας θλίψη και οργή στις τοπικές κοινωνίες. Τα πανηγύρια, βαθιά ριζωμένα στην πολιτιστική και κοινωνική ταυτότητα της Ελλάδας, αποτελούν για αιώνες χώρο συνάντησης, χαράς και διατήρησης των εθίμων. Οι ψησταριές με γουρουνοπούλες και σουβλάκια, που στήνονταν με την εθελοντική προσφορά των κατοίκων, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των εκδηλώσεων, φέρνοντας κοντά κοινότητες και διατηρώντας ζωντανές τις παραδόσεις.
Ωστόσο η νέα νομοθεσία, επικαλούμενη την ανάγκη τήρησης υγειονομικών κανόνων, φορολογικής συμμόρφωσης και προστασίας από πυρκαγιές, επιβάλλει την χρήση επαγγελματικών υπηρεσιών κέτερινγκ αποκόπτοντας τα πανηγύρια από την ψυχή τους.
Η απόφαση αυτή δεν είναι απλώς μία γραφειοκρατική ρύθμιση, αποτελεί μία ευθεία απειλή για την επιβίωση των παραδοσιακών πανηγυριών, ιδιαίτερα στις μικρές κοινότητες όπου η εθελοντική συμμετοχή των κατοίκων είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της διοργάνωσης. Το πρόσθετο κόστος που συνεπάγεται υποχρεωτική συνεργασία με επαγγελματίες του κλάδου, κινδυνεύει να καταστήσει τα πανηγύρια οικονομικά μη βιώσιμα, οδηγώντας την ακύρωση πολλών εξ αυτών και στερώντας από τις τοπικές κοινωνίες έναν πυλώνα πολιτιστικής έκφρασης.
Η απαγόρευση της γουρουνοπούλας και των παραδοσιακών ψησταριών δεν είναι απλώς μία διοργάνωση των πανηγυριών, είναι ένα βαθύ πλήγμα στην πολιτιστική ταυτότητα της Ελλάδας. Η κυβέρνηση με την απόφασή της κινδυνεύει να αποξενώσει τις τοπικές κοινωνίες και να στερήσει από τις επόμενες γενιές την χαρά και την αυθεντικότητα αυτών των εθίμων. Καθώς το έγγραφο του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου διανέμεται στις αστυνομικές διευθύνσεις, οι διοργανωτές καλούνται να αντιμετωπίσουν την απειλή αυστηρών κυρώσεων, ενώ η Ελλάδα στέκεται στο κατώφλι μίας εποχής όπου τα πανηγύρια, όπως τα γνωρίζαμε, ίσως να αποτελούν πλέον παρελθόν.
Τελικά, όπως όλα δείχνουν, δεν θα υψωθεί τσίκνα φέτος το καλοκαίρι στα πολλά και περιλάλητα ελληνικά πανηγύρια…
Friday, July 4, 2025
Απέναντι στην Τουρκία: Μύθοι, πραγματικότητες και στρατηγικά διλήμματα
Γεγονός είναι ότι η Τουρκική απειλή απέναντι στην Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Είναι επίσης γεγονός ότι εδώ και έναν αιώνα, η ελληνική εξωτερική πολιτική μοιάζει να κινείται με έναν βασικό γνώμονα: τον φόβο απέναντι στην Τουρκία.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις γεωπολιτικών αναλυτών δεν είναι αβάσιμοι όλοι οι φόβοι των Ελλήνων. Η στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα υπήρξε διαχρονικά επιθετική: από τη διαρκή αμφισβήτηση της κυριαρχίας στο Αιγαίο μέχρι την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Μετά το 1974 και ιδιαίτερα λόγω της στάσης των ΗΠΑ και της αδράνειας από τη διεθνή κοινότητα, εδραιώθηκε στην Ελλάδα μια κουλτούρα καχυποψίας, σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα απολαμβάνει προνομιακής μεταχείρισης από τη Δύση και λειτουργεί με ανεξέλεγκτη ασυδοσία.
Ωστόσο, η εικόνα της Τουρκίας ως πανίσχυρης περιφερειακής δύναμης, στρατιωτικά αήττητης και διπλωματικά πανέξυπνης, φαίνεται όλο και πιο μακριά από την πραγματικότητα. Η σημερινή Τουρκία βρίσκεται σε βαθιά κρίση, σε όλα τα επίπεδα. Δημοκρατικά, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Οι δείκτες του κράτους δικαίου, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης έχουν επιδεινωθεί ραγδαία, ιδιαίτερα κατά την πολυετή διακυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Οι διώξεις και οι φυλακίσεις των πολιτικών αντιπάλων, η φίμωση των ΜΜΕ και η διόγκωση του πολιτικού Ισλάμ έχουν μετατρέψει τη χώρα σε μια αυταρχική δημοκρατία.
Οικονομικά, η Τουρκία έχει απολέσει το δυναμικό της. Η περίοδος θεαματικής ανάπτυξης μεταξύ 2006 και 2017 έχει δώσει τη θέση της σε στασιμότητα και αστάθεια. Ο πληθωρισμός καλπάζει (άνω του 45%) η τουρκική λίρα έχει καταρρεύσει και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ παραμένει χαμηλό. Οι επενδύσεις αποσύρονται, ενώ και η κοινωνία της Τουρκίας είναι βαθιά διαιρεμένη, με έντονες γεωγραφικές και πολιτισμικές ανισότητες.
Παρά τα παραπάνω, η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως μια σχεδόν ανίκητη υπερδύναμη. Αυτή η φοβική στάση οδηγεί στην πάγια αναβολή της αντιμετώπισης των διμερών διαφορών. Από την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, που ήταν η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά στις αρχές της δεκαετίας του ’70, έχουμε φτάσει σήμερα σε ένα πλήθος απαιτήσεων: γκρίζες ζώνες, αποστρατιωτικοποίηση νησιών, ζητήματα μειονοτήτων και μεταναστευτικών ροών. Και όμως, η Ελλάδα δεν είναι αμελητέα δύναμη. Είναι σταθερή φιλελεύθερη δημοκρατία, μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, με αναβαθμισμένο γεωπολιτικό ρόλο, ιδίως μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η παρουσία των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη και η ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με F-35 ενισχύουν σημαντικά την αποτρεπτική της ισχύ.
Αυτό που λείπει - επισημαίνουν οι αναλυτές - δεν είναι τα μέσα, αλλά η βούληση για ενεργητική και στρατηγική εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τη φοβική της ψυχολογία και να δει την Τουρκία όχι ως παντοδύναμο αντίπαλο, αλλά ως έναν ευάλωτο γείτονα με μεγάλες προκλήσεις. Μόνο έτσι θα μπορέσει να καθίσει πραγματικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από θέση ισχύος και όχι αδυναμίας...
Subscribe to:
Posts (Atom)