Εσείς τι λέτε;

"Ελαστικές" ιδεολογίες...

Η είδηση ήταν αναμενόμενη.
Η ελληνικής καταγωγής βουλευτής Niki Ashton διορίσθηκε σκιώδης υπουργός Γυναικείων Υποθέσεων στο νέο σχήμα του Ομοσπονδιακού Νεοδημοκρατικού κόμματος, την αξιωματική αντιπολίτευση του Καναδά.
Ο νέος ηγέτης του NDP Thomas Mulcair τοποθέτησε σε σκιώδη υπουργεία όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του οι οποίοι διεκδίκησαν το χρίσμα στην πρόσφατη αναμέτρηση για την ηγεσία του κόμματος.
Η Niki Ashton, ως γνωστόν, είχε επίσης διεκδικήσει την ηγεσία.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο επίδοξοι πολιτικοί να «διαμορφώνουν» την πολιτική τους γνώμη στους κόλπους του αντιπολιτευόμενου στρατοπέδου.
Κάπως έτσι άρχισαν την καριέρα τους αρκετοί ηγέτες που έγραψαν ιστορία.
Ο Γέρος της Δημοκρατίας Γεώργιος Παπανδρέου, αφού «ψάχτηκε» μέσα από διάφορα κόμματα της εποχής, τελικά το παραδοσιακό κόμμα των Φιλελευθέρων (Ενώσεως Κέντρου)  ήταν εκείνο που τον «κέρδισε», τον προώθησε στην ηγεσία και κατ επέκταση στην πρωθυπουργία.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη της Ενώσεως Κέντρου, αργότερα ίδρυσε το κόμμα των Νέο Φιλελευθέρων και τελικά έγινε πρωθυπουργός όταν προσχώρησε στο κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Στον Καναδά, οι περισσότεροι ηγέτες έκαναν το πολιτικό τους ντεμπούτο μέσα από μικρότερα κόμματα ποικίλων ιδεολογικών στιγμάτων.
Ο Pierre Trudeau, οπαδός του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, κατέστη ο δημοφιλέστερος πρωθυπουργός του Καναδά όταν εισχώρησε στο εξουσιαστικό κόμμα των Φιλελευθέρων.
Ο Rene Levesque άρχισε την πολιτική του καριέρα με το Φιλελεύθερο κόμμα, μετεπήδησε στο Mouvement souveraineté-association για να συνιδρύσει το Parti Quebecois που αργότερα θα τον αναδείξει στο ανώτατο αξίωμα.
«Ελαστική» ιδεολογία είχε και ο Lucien Bouchard ο οποίος ξεκίνησε Συντηρητικός, κατόπιν ίδρυσε  το διαχωριστικό Μπλοκ και κατέληξε πρωθυπουργός στο «φαβορί» κόμμα Parti Quebecois.
Ο Thomas Mulcair πριν μεταπηδήσει στο NDP χρημάτισε υπουργός Περιβάλλοντος στην Φιλελεύθερη κυβέρνηση Charest.
Και ο νυν Φιλελεύθερος πρωθυπουργός της επαρχίας μας Jean Charest προέρχεται από τον Συντηρητικό χώρο, τον οποίον και υπηρέτησε ως αρχηγός του...   
Βέβαια σήμερα δεν υφίστανται πλέον σταθερές ιδεολογίες ούτε ισχύει το ρητό «Τέλος καλό, όλα καλά».
Η πολιτική ζωή είναι μία εξαιρετικά δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση. 
Η δίψα για εξουσία, η αναζήτηση ευκαιριών και ο σκοπός που «αγιάζει τα μέσα» θεωρούνται πλέον συνηθισμένα φαινόμενα στον ανταγωνιστικό πολιτικό χώρο...

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
tellides@cfmbradio.com