Η είδηση έρχεται από την μακρινή Αυστραλία.
“Το θέμα της κατοχής διπλής υπηκοότητας και ιθαγένειας κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα το πολιτικό σκηνικό στην Αυστραλία…”
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, απαγορεύεται ο βουλευτής που εκλέγεται στις εθνικές εκλογές να είναι κάτοχος διπλής υπηκοότητας ή ιθαγένειας. Παραδείγματος χάριν της Αυστραλιανής και της Ελληνικής, γεγονός που μέχρι σήμερα κανείς δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία σε αυτή την λεπτομέρεια μέχρι που δύο βουλευτές ανακοίνωσαν την παραίτησή τους γι αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Ακολούθησε βροχή αποκαλύψεων για βουλευτές, γερουσιαστές, υπουργούς μέχρι και τον αντιπρόεδρο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης καθώς και ερωτηματικά για άλλους της αντιπολίτευσης του Εργατικού κόμματος.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του Εθνικού κόμματος μάλιστα, προσφεύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας σε μια προσπάθεια να δοθεί ευνοϊκή ερμηνεία της σχετικής διάταξης, καθώς όπως έγινε γνωστό από τα μέσα ενημέρωσης είναι κάτοχος διπλής υπηκοότητας, έχοντας εκτός από την Αυστραλιανή και την ιθαγένεια της Νέας Ζηλανδίας.
Το ίδιο έπραξε η γερουσιαστής Larissa Waters, κάτοχος και της Καναδικής υπηκοότητας καθώς και ο Υπουργός Πόρων και Βόρειας Αυστραλίας, ο οποίος τελικά παραιτήθηκε από το αξίωμά του.
Εν τω μεταξύ, όπως μαθαίνουμε, σε “αναμμένα κάρβουνα” κάθονται οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές Τζούλια Μπανκς και Άρθουρ Συνοδινός από τον κυβερνητικό Συνασπισμό, ο Στηβ Γεωργανάς και η Μαρία Βαμβακινού από το Εργατικό κόμμα και ο ανεξάρτητος γερουσιαστής Νίκος Ξενοφών. Και παρότι δηλώνουν ότι δεν έχουν δεύτερη υπηκοότητα, αποφεύγουν να δώσουν στην δημοσιότητα κάποια σχετικά επίσημα έγγραφα.
Πολιτικοί παρατηρητές, συνταγματολόγοι αλλά και πολιτικοί δηλώνουν ότι πλέον έφθασε η ώρα για να γίνει δημόσια συζήτηση και στη συνέχεια να γίνει αναθεώρηση της αναχρονιστικής’ διάταξης του Συντάγματος, που εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα της Αυστραλίας κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα.
Παρόμοιο θέμα είχε προκύψει και στον Καναδά πριν από δέκα περίπου χρόνια όταν είχε αποκαλυφθεί ότι ο τότε αρχηγός του Φιλελεύθερου κόμματος Stephane Dion ήταν κάτοχος και της Γαλλικής υπηκοότητας, επειδή η μητέρα του είχε γεννηθεί στην Γαλλία. 41 από τους 308 τότε βουλευτές του Καναδικού Κοινοβουλίου ήταν γεννημένοι εκτός Καναδά και κατείχαν και δεύτερη υπηκοότητα. Μεταξύ αυτών δικαίωμα δεύτερης υπηκοότητας είχαν οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές Γιάννης Κάνης, Δημήτρης Καρύγιαννης, Ελένη Μπακοπάνου και Tony Clement. Η βουλευτίνα του Block Quebecois Maria Mourani μάλιστα είχε το δικαίωμα να κατέχει τρείς υπηκοότητες.
Σήμερα, με την νέα σύνθεση της κυβέρνησης Τρυντώ, η οποία περιλαμβάνει περισσότερα στελέχη προερχόμενα από διαφορετικές εθνικές μειονότητες, ο αριθμός είναι αισθητά υψηλότερος. Το ίδιο παρατηρείται και στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Γνώμη μου: Όσοι πολιτικοί αποφασίζουν να υπηρετήσουν τον Καναδά θα πρέπει να είναι κάτοχοι μιας και μόνο υπηκοότητας, της Καναδικής. Η διπλή υπηκοότητα μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε σύγκρουση συμφερόντων και όχι μόνο.
Ας μη ξεχνάμε, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η παγκόσμια πολιτικοοικονομική κατάσταση, οι ενέργειες και αποφάσεις του πολιτικού κόσμου θα πρέπει να λαμβάνονται με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα του Καναδά, τον οποίο οι εκάστοτε εκπρόσωποί του καλούνται να υπηρετήσουν…
No comments:
Post a Comment