Total Pageviews

Tuesday, April 24, 2018

Οι τραγουδιστές δίνουν ελπίδα...


ΝΑΝΑ ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ
Αποκλειστική συνέντευξη στον Μιχάλη Τελλίδη

Η Νάνα (Ιωάννα) Μούσχουρη, θεωρείται η τραγουδίστρια με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία, έχοντας πουλήσει πάνω από 300 εκατομμύρια δίσκους.
Είναι μία τραγουδίστρια φαινόμενο στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα, με πάνω από πενήντα χρόνια διεθνούς καριέρας χωρίς διακοπή.
Το ρεπερτόριό της, που δεν γνωρίζει σύνορα, από κλασσικό σε παραδοσιακό, pop, rock ή jazz,περιλαμβάνει πολλά ελληνικά τραγούδια που διαδίδει σε όλον τον κόσμο. Η Νάνα Μούσχουρη ήταν η πρώτη που δημιούργησε το στυλ της World Music.
Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1934 με καταγωγή από την Κρήτη και την Κέρκυρα.
Το 1946, η Νάνα και η επίσης καλλίφωνη αδελφή της Τζένη, πέρασαν την πόρτα του Ωδείου. Το 1958 ξεκινά επίσημα την καριέρα της ενώ ένα χρόνο αργότερα εμφανίζεται στο πρώτο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, όπου κερδίζει το πρώτο βραβείο με το “Κάπου υπάρχει η αγάπη μου” του Μάνου Χατζιδάκι και ταυτόχρονα το δεύτερο βραβείο με το “Ξέρω κάποιο αστέρι” του Μίμη Πλέσσα.
Το 1960, στη Βαρκελώνη, το πρώτο της ταξίδι στο εξωτερικό, της απονέμεται το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Μεσογειακού τραγουδιού με το τραγούδι “Ξύπνα αγάπη μου” του Κώστα Γιαννίδη που αποτελεί το μουσικό διαβατήριο για τη διεθνή καριέρα της.
Η διεθνής αναγνώριση δεν θα αργήσει με επιτυχίες στις πέντε ηπείρους.
Η Νάνα Μούσχουρη δεν περιορίζεται στη δισκογραφία και τις συναυλίες.
Ως πρέσβειρα Καλής Θέλησης της Unicef, συναντά αρχηγούς κρατών για να προβάλλει τα δικαιώματα των παιδιών και να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους.
Αποδέχεται πρόταση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να την συμπεριλάβει στην λίστα των Ευρωβουλευτών και εκλέγεται το 1994.
Στο βιογραφικό της χωρούν 1.600 ηχογραφημένα τραγούδια σε οκτώ γλώσσες, 450 δίσκοι παγκοσμίως, από τους οποίους πάνω από 350 έγιναν χρυσοί και πλατινένιοι.
Οι πωλήσεις των δίσκων της έχουν ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια παγκοσμίως, γεγονός που την κατατάσσει μετά τους Beatles και τον Elvis Presley.
Αμέτρητες και οι τιμητικές δακρύσεις.
Η ίδια εξακολουθεί να πιστεύει ότι το μεγαλύτερο βραβείο είναι η αγάπη του κοινού, όπως τη γνώρισε στην Ελλάδα στην αρχή της καριέρας της και στην συνέχεια σε όλον τον κόσμο.

Ερ: Κυρία Μούσχουρη, καλώς ήρθατε στο Μόντρεαλ. Χαρά μας να σας έχουμε και πάλι κοντά μας.
Απ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση που μου κάνατε. Νοιώθω μεγάλη χαρά που βρίσκομαι ξανά στην όμορφη πόλη σας. Εδώ, αλλά και παντού στον Καναδά, βρήκα τον περισσότερο κόσμο που με καλωσόρισε θερμά όταν πρωτοήρθα.
Ερ: Με το Κεμπέκ έχετε μία ιδιαίτερη σχέση, νομίζω.
Απ: Σωστά. Την εποχή του 60 γνωρίστηκα με τον τότε πρωθυπουργό Πιέρ Τρυντώ, ο οποίος με αγαπούσε πολύ και διατηρώ ακόμη καλές σχέσεις με την οικογένεια.
Ερ: Σε πόσες γλώσσες τραγουδάτε;
Απ: Τραγουδάω και μιλάω Ελληνικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Αγγλικά. Τις άλλες γλώσσες που τραγούδησα ήταν επειδή σε κάθε περιοδεία μου φρόντιζα να μάθω τουλάχιστον ένα τραγούδι της χώρας για να ευχαριστήσω το κοινό. Και έτσι ηχογράφησα τραγούδια και σε γλώσσες τις οποίες φυσικά δεν ομιλώ.
Ερ: Το 1993 γίνατε Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNICEF και στη συνέχεια Ευρωβουλευτίνα με τα χρώματα της Νέας Δημοκρατίας.
Απ: Εξακολουθώ να είμαι μέλος της UNICEF. Ο Οργανισμός αυτός μπορώ να πω ότι με αξιοποίησε ψυχικά. Επισκέφτηκα πολλές χώρες που έχουν προβλήματα με άπορα παιδιά, κυρίως στην Αφρική, το Βιετνάμ και την Νότια Αμερική.
Η υγεία, η καθαριότητα ,η φαρμακευτική περίθαλψη και η εκπαίδευση των παιδιών είναι   τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τις χώρες αυτές.
Όσον αφορά το θέμα του Κοινοβουλίου ήταν ένα “ατύχημα” το οποίο στην πορεία σεβάστηκα πάρα πολύ, γιατί η πολιτική είναι ένα μέσον προστασίας και εξέλιξης της πολιτείας. Πρέπει να ομολογήσω ότι όταν ανέλαβα δεν ήμουν έτοιμη. Παρ’ όλα αυτά έμεινα πέντε χρόνια επειδή ήταν και θέμα σοβαρότητας και τιμής για τον Μιλτιάδη Έβερτ, ο οποίος με είχε προτείνει για να υπηρετήσω την πατρίδα μου. Ξέρετε, οι τραγουδιστές δίνουν ελπίδα για ένα πιο αισιόδοξο το μέλλον ενώ οι πολιτικοί βρίσκουν τις λύσεις.
Ερ: Όχι πάντοτε…
Απ: Όχι πάντοτε, εννοείται. Είναι όπως όταν τραγουδάς και δεν τραγουδάς πάντοτε καλά. Στην πολιτική παίρνεις και ρίσκα.
Ερ: Πώς αισθάνεστε ύστερα από μία τόσο λαμπρή και μακρόχρονη καριέρα στο τραγούδι και τον πολιτισμό γενικότερα. Εάν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;
Απ: Να σας πω. Από πολύ μικρή ήθελα να τραγουδήσω. Μέσα από το τραγούδι μπορούσα να εκφραστώ και απέβαλα ίσως όλους τους φόβους και τα κόμπλεξ και ακόμη βρήκα την εμπιστοσύνη στη ζωή. Όμως δεν έγινα τραγουδίστρια για να γίνω σπουδαία. Στη ζωή μου είχα την τύχη να γνωρίσω πολύ καλό κόσμο και ένα εξαιρετικό κοινό, που με βοήθησαν στη ζωή και στην καριέρα μου. Ως καλλιτέχνης, πρέπει να σας πω, ότι δεν έκανα τη ζωή που συνήθως κάνουν οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Ήμουν πάντοτε συντηρητική και προσηλωμένη στο τραγούδι και την οικογένειά μου. Οι γνωριμίες με βοήθησαν και ακόμη με βοηθούν να μαθαίνω διαφορετικά πράγματα.  
 Όταν αγωνίζεσαι τίμια, ο αγώνας είναι ωραίος, γιατί τίποτα στη ζωή δεν χαρίζεται,  μόνο κερδίζεται...
Το μόνο που θα ήθελα να αλλάξω, εάν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα ήταν να ήμουν πιο κοντά στα παιδιά μου, τα οποία κατά κάποιο τρόπο στερήθηκα λόγω του επαγγέλματος. Όμως έχω τρία χαριτωμένα εγγονάκια και πολύ καλά παιδιά για τα οποία είμαι υπερήφανη. 
Ερ: Διαπιστώνουμε ότι παρά το μέγεθός σας προσπαθείτε, όσο μπορείτε, να βοηθήσετε τους νέους καλλιτέχνες.
Η εποχή των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκου και άλλων μεγάλων, τους οποίους τόσο υπέροχα ερμηνεύσατε, έχει προ πολλού παρέρθει.
Πως βλέπετε την πορεία και εξέλιξη του σημερινού ελληνικού τραγουδιού;
Απ: Εγώ μεγάλωσα με το τραγούδι εκείνης της εποχής, η οποία βέβαια ήταν πολύ σημαντική επειδή υπήρχαν και οι ποιητές. Έχω επίσης μεγαλώσει με τις καντάδες που τραγουδούσαν η μητέρα και ο πατέρας μου που ήταν κατά κάποιο τρόπο νοσταλγικές ενώ ταυτόχρονα υπήρχε και μια αισιοδοξία.
Σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει λιγότερη αισιοδοξία. Και το τραγούδι σίγουρα επηρεάζεται από τις καταστάσεις και την κοινωνία στην οποία ζούμε.
Όμως, έχω μεγάλη πίστη. Οι Έλληνες είχαν πάντοτε μεγάλες ιδέες, είναι έξυπνοι, έχουν   δυνατότητες και πιστεύω ότι θα ξεπεράσουμε κάποτε τα μεγάλα μας προβλήματα. Άλλωστε όλος ο κόσμος είναι μπερδεμένος αυτή τη στιγμή. Το χειρότερο βεβαίως είναι η παγκοσμιοποίηση όπου όλοι επηρεαζόμαστε από την Αμερική με αποτέλεσμα να χάνουμε κάπως τις ρίζες μας. Για την Ελλάδα όμως δεν ανησυχώ και πάρα πολύ. Οι Έλληνες είναι ιδιοφυείς και όπου και αν βρίσκονται ξεχωρίζουν.
Ερ: Έχετε κάποιο μήνυμα;
Απ: Πρέπει να ξαναβρούμε την πίστη στον άνθρωπο. Από μικρή έλεγα, ότι η ευτυχία και η θλίψη δεν ζούνε για πάντα. Έχουν ένα τέλος. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε την ευτυχία όταν την έχουμε και να υπομένουμε τη θλίψη ως προσωρινή. Εμείς που ζήσαμε τον πόλεμο έχουμε αυτή την πίστη.
Ερ: Κυρία Μούσχουρη, καλή παραμονή στο Μόντρεαλ. Πάντα επιτυχίες σας ευχόμαστε.
Απ: Την αγάπη μου στην ελληνική ομογένεια του Καναδά.

No comments: