Total Pageviews

Wednesday, December 19, 2018

Εσείς τι λέτε;


Αναζητώντας τα αληθινά Χριστούγεννα…
Η γιορτή των Χριστουγέννων έρχεται να μας δώσει μια νότα χαράς και να ξεχάσουμε, έστω και για λίγο, τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Μιας χαράς, η οποία πάντως δεν έχει καμία σχέση με τη χαρά που νοιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά.
Ο κάθε ένας από μας βιώνει τις Άγιες αυτές Ημέρες με τον δικό του τρόπο, έχοντας στο μυαλό και την ψυχή του βιώματα, σκέψεις και αναμνήσεις…
Ήρθαν λοιπόν τα Χριστούγεννα. Η γέννηση του Χριστού, η γέννηση της ελπίδας, της χαράς και της αισιοδοξίας, για κάθε Χριστιανό.
Μια βόλτα στα εμπορικά κέντρα και στους πολυσύχναστους στολισμένους δρόμους, που κατά βάθος δείχνουν κάτι το ψεύτικο και το απρόσωπο, μας κάνει να αντιληφθούμε ότι όσο περνάνε τα χρόνια τα Χριστούγεννα του σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με τα Χριστούγεννα που κάποτε βιώναμε.
Το Θείο βρέφος έχει πλέον αντικαταστήσει ο ευτραφής Santa Claus, δημιούργημα της Coca Cola και άξιος πρεσβευτής της καταναλωτικής κοινωνίας.
Το θρησκευτικό στοιχείο των Χριστουγέννων, χρόνο με χρόνο, μειώνεται ολοένα και περισσότερο. Παντού κυριαρχεί μια υλιστική φιέστα μακριά από το αληθινό πνεύμα και το νόημα της γέννησης του Θεανθρώπου.
Λείπει το στοιχείο της πίστης, λείπει η ζεστασιά που θα έπρεπε οι ημέρες αυτές να φέρουν στις ψυχές των ανθρώπων. Οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, οι δυνάμεις που ισοπεδώνουν έθνη και πολιτισμούς, αξίες και συνειδήσεις, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζουν μεθοδικά το επόμενο βήμα τους.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει μια συζήτηση για το αν θα πρέπει να υπάρχουν έντονα τα στοιχεία μιας καθαρά Χριστιανικής γιορτής, δεδομένου του ότι μπορεί να δημιουργηθεί ζήτημα σε ανθρώπους με άλλες πολιτισμικές ή θρησκευτικές απόψεις.
Φαινόμενο εντονότατο στην σημερινή εποχή των νέων πολιτικών πραγματικοτήτων.    Με την ανοχή και τις ευλογίες των διεθνιστών, με πρωτοπόρους δυστυχώς τους τωρινούς Έλληνες «προοδευτικούς» ηγέτες , Ιερά σύμβολα ξηλώνονται ,Ναοί κατεδαφίζονται για να ανεγερθούν στη θέση τους πολυκατοικίες, εμπορικά κέντρα, τζαμιά και μιναρέδες, σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Ας μη τρέφουμε αυταπάτες. Ένα από τα επόμενα βήματα θα είναι, ανάμεσα σε άλλα,   και η σταδιακή κατάργηση της γιορτής των Χριστουγέννων.
Ίσως φαντάζει σενάριο τραβηγμένο, υπερβολικό, όμως προς τα εκεί πάνε τα πράγματα, δυστυχώς. Τα κάλαντα υμνούν πλέον ξωτικά, ταράνδους και χιονάνθρωπους και τα Ευτυχισμένα Χριστούγεννα έγιναν… «Χαρούμενες διακοπές».
Εμείς οι υπόλοιποι πάντως, που επιμένουμε να κρατάμε τη πίστη μας και τα πατροπαράδοτα έθιμά μας, θα γιορτάσουμε ξανά τη γέννηση του Θεανθρώπου με θρησκευτική κατάνυξη. Θα γιορτάσουμε, όπως το συνηθίζουμε, τα αληθινά Χριστούγεννα των παραδόσεων, των θρύλων και των δοξασιών. Τα δικά μας όμορφα λευκά Χριστούγεννα που σηματοδοτούν το ξεκίνημα της νέας ζωής, για τον   Θεάνθρωπο που θα έρθει.
Καλά Χριστούγεννα και ένα ευτυχισμένο νέο έτος…

Wednesday, December 12, 2018


Γενοκτονία των Ποντίων
Οι προσπάθειες αναγνώρισης πρέπει να συνεχιστούν…

Στην επικαιρότητα και πάλι το θέμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων με την απόρριψη της αναγνώρισης από την πλειοψηφία των Καναδών Γερουσιαστών.
Άκαρπες τελικά απέβησαν οι τριετείς προσπάθειες των Γερουσιαστών μας Pana Merchant και Λεωνίδα Χουσάκου. Ο δρόμος που άνοιξε το  Εθνικό Κογκρέσο, με   δεκατρείς μεγαλουπόλεις να προβαίνουν στην αναγνώριση, δεν συγκίνησε όπως αποδείχτηκε τους - άνευ αμφιβολίας - «κατευθυνόμενους» Γερουσιαστές να αποδεχτούν την Γενοκτονία.
Οι απόψεις των ενδιαφερομένων πλευρών επί του θέματος έχουν ήδη ακουστεί και τα συμπεράσματα είναι δικά σας.
Ας δούμε όμως ποιές χώρες και πόλεις έχουν μέχρι στιγμής αναγνωρίσει την Γενοκτονία των 353.000 Ποντίων, από το 1914 έως το 1923 από τους Νεότουρκους και Κεμαλιστές, οι οποίοι μεθόδευσαν την εξόντωση και την εξαφάνιση των χριστιανών μειονοτήτων της γεωγραφικής επικράτειας της σημερινής Τουρκίας.
Η Κύπρος ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη Γενοκτονία με απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 19 Μαΐου1994 και έκτοτε τιμά τη μνήμη των θυμάτων. Είχε προηγηθεί, ασφαλώς, η Ελλάδα, στις 24 Φεβρουαρίου 1994, που καθιέρωσε την Ημέρα Μνήμης με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων.
Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, με βαρυσήμαντο ψήφισμά της στις 15 Δεκεμβρίου 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Σε αναγνώριση προχώρησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2006.
Στις 11 Μαρτίου 2010 η Σουηδία, με τη σειρά της, προχώρησε στην αναγνώριση των γενοκτονιών των χριστιανικών πληθυσμών Ελλήνων, Αρμενίων και Συροχαλδαίων.   Πέντε χρόνια αργότερα, στις 24 Μαρτίου 2015, η Αρμενία έστειλε το μήνυμα, με αντίστοιχη απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Αρμενικής Δημοκρατίας. Στις 9 Απριλίου
2015 και η Ολλανδία αναγνώρισε τη Γενοκτονία.
Πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που αναγνώρισαν τη Γενοκτονία:
• Νέα Υόρκη, 19 Μαΐου 2002
• Νιου Τζέρσεϊ, 2 Σεπτεμβρίου 2002
• Κολούμπια, 8 Δεκεμβρίου 2002
• Νότια Καρολίνα, 10 Ιανουαρίου 2003
• Τζόρτζια, 3 Φεβρουαρίου 2003
• Πενσιλβάνια, 12 Δεκεμβρίου 2003
• Φλόριντα, 20 Απριλίου 2005
• Κλήβελαντ, 11 Μαΐου 2005
• Ρόουντ Άιλαντ, 19 Μαΐου 2008
• Ιντιάνα,1η Δεκεμβρίου 2014
• Νότια Ντακότα, 26 Φεβρουαρίου 2015
• Δυτική Βιρτζίνια, 24 Απριλίου 2016 
Πολιτείες της Αυστραλίας που έχουν προβεί σε αναγνώριση:
• Νότια Αυστραλία, 30 Απριλίου 2009
• Νέα Νότια Ουαλία,1η  Μαΐου 2013 η Γερουσία και στις 12 Μαΐου η Βουλή. 
  Γουίλομπι  Σύδνεϋ, 11 Μαΐου 2015
Σε αναγνώριση με ψηφίσματά τους έχουν προβεί και θεσμικά όργανα νεολαιών, όπως αυτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στα τέλη Μαΐου του 2015.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας στις πόλεις του Καναδά:
Χάρη στις ακούραστες προσπάθειες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, δεκατρείς  μέχρι στιγμής Καναδικές πόλεις έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση, με το Λαβάλ τελευταίο στη σειρά. Είχαν προηγηθεί η Οτάβα, το Τορόντο, η ‘Οσαβα, το Λασάλ, η Σαιντ Μισέλ- Βίλερει, η Κότ Σαιν Λίκ, το Μόντρεαλ, η Βάγκν, το Βανκούβερ, η Ρετζίνα, το Έντμοντον και το Κάλγκαρι.
Η απόρριψη της αναγνώρισης από την Γερουσία του Καναδά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μας απογοητεύει. Οι προσπάθειες της οργανωμένης παροικίας  επιβάλλεται να συνεχιστούν…

Wednesday, December 5, 2018

Εσείς τι λέτε;


ΕΛΛΗΝΕΣ
Είδος υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα;
 
Αποκαρδιωτικά τα στοιχεία γεννήσεων και θανάτων του ελληνικού πληθυσμού για το 2017 που ανακοινώθηκαν πρόσφατα από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Σύμφωνα με αυτά, οι γεννήσεις πέρυσι στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 88.553, καταγράφοντας ετήσια πτώση κατά 4.7%. Αντίστοιχα, οι θάνατοι αυξήθηκαν κατά 4.8% σε σχέση με το 2016, φτάνοντας τους 124.501.
Ο πληθυσμός της χώρας, μέσα σε ένα χρόνο μειώθηκε κατά 36 χιλιάδες άτομα, χωρίς να συνυπολογίζονται οι μεταναστευτικές εκροές των Ελλήνων. Σύμφωνα με τα ίδια     στοιχεία, αυτή είναι η έβδομη κατά σειρά χρονιά που το φυσικό ισοζύγιο του ελληνικού πληθυσμού είναι αρνητικό και προβλέπεται πως το 2018 θα είναι η όγδοη.
Τα στατιστικά πλέον δείχνουν μια ολοένα αυξανόμενη υπογεννητικότητα η οποία στα χρόνια της κρίσης έχει επιδεινωθεί δραματικά.
Ένας άλλος λόγος, σύμφωνα πάντοτε με την ΕΣΑ, είναι η αθρόα μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό. Ευρωπαϊκές μελέτες καταγράφουν ότι από το 2011 έως και το 2017 η Ελλάδα απώλεσε περίπου 500.000 εξειδικευμένου επιπέδου Έλληνες παραγωγικής ηλικίας λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας.
Βάση λοιπόν αυτών των στοιχείων το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας φαντάζει εξαιρετικά ζοφερό και πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση και εθνική τραγωδία του Ελληνισμού που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Το πρόβλημα, σύμφωνα με τους ιστορικούς, ξεκίνησε με τη Μικρασιατική καταστροφή. Ακολούθησε ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος με τεράστιες ανθρώπινες απώλειες. Τον 21ο αιώνα η χώρα βιώνει μία σκληρή οικονομική, απάνθρωπη πολιτική που επιβλήθηκε με αποτέλεσμα την αύξηση των θανάτων, των αυτοκτονιών, της μετανάστευσης νέων ανθρώπων στο εξωτερικό και τη μείωση των γεννήσεων κατά 25%!
Στην Κύπρο, ο δείκτης γονιμότητας είναι εξ ίσου χαμηλός με αυτόν της Ελλάδας και σύμφωνα με μελέτη, έως τα μέσα της τρέχουσας δεκαετίας ο αριθμός των θανάτων πιθανώς να ξεπερνά πλέον τον αριθμό των γεννήσεων.
Τα στοιχεία αυτά είναι όντως ανατριχιαστικά. Που βαδίζει η Ελλάδα; Στην καταστροφή και την εξαφάνιση σε βάθος χρόνου; Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων αναμφισβήτητα φέρουν τεράστια ευθύνη για τη διόγκωση του δημογραφικού προβλήματος. Καμία κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά να πάρει δραστικά μέτρα ώστε να αυξηθεί η γεννητικότητα, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα που εξακολουθεί να ταλανίζεται από την οικονομική κρίση επικρατεί μία δραματική κατάσταση. Ένας στους δέκα κατοίκους είναι αλλοδαπός.
Τα προηγούμενα 15 χρόνια νομιμοποιήθηκαν 700.000 μετανάστες ενώ υπολογίζεται ότι 300.000 έως 500.000 μετανάστες ζουν παράνομα στη χώρα. Η εγκληματικότητα, σύμφωνα με την αστυνομία, έχει αυξηθεί δραματικά και ολόκληρες συνοικίες έχουν μετατραπεί σε γκέτο.
Απογοητευτικές συνεπώς όλες οι προβλέψεις για τη δημογραφική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού. Οι συνθήκες για δημιουργία οικογένειας κάθε άλλο παρά ευνοϊκές είναι.
Η ελληνική κοινωνία μετατρέπεται πλέον σε κοινωνία γερόντων ενώ προκαλεί προβληματισμό το γεγονός πως οι μετανάστες στην Ελλάδα γεννούν πολύ περισσότερα παιδιά από τους Έλληνες. 
Και τίθεται το μεγάλο ερώτημα: Έρχεται το βιολογικό τέλος του Ελληνισμού;