Total Pageviews

Wednesday, October 28, 2020

Σκάνδαλα εν μέσω βαθιών κρίσεων...

Είναι πλέον παρατηρημένο ότι όποτε παρουσιάζονται σοβαρές αρρυθμίες, κάποιες άλλες «κρίσεις», σεξουαλικής συνήθως φύσης, έρχονται γοργά στην επικαιρότητα να τις επισκιάσουν. Άπειρα τα παραδείγματα στη ροή της ιστορίας… Την ημέρα του μεγάλου κραχ των χρηματιστηρίων, στις 29 Οκτωβρίου 1929, «καυτά» δημοσιεύματα στις εφημερίδες μιλούσαν για το σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει με το σύμβολο του σεξ Clara Bow, η οποία είχε μπλεχτεί σε πολλές ερωτικές συμπεριφορές ακόμη και με ζώα! Τα έντυπα της εποχής έγιναν ανάρπαστα και το σοκ του κραχ κάπως απαλύνθηκε… Το 1962, την εποχή της μεγάλης κρίσης των πυραύλων της Κούβας, που έφερε τις δύο υπερδυνάμεις πολύ κοντά σε έναν πυρηνικό πόλεμο, δύο σεξουαλικά σκάνδαλα ήρθαν να «κλέψουν» την παράσταση. Ο ερωτικός δεσμός που διατηρούσε η Merilyn Monroe με τον πρόεδρο των ΗΠΑ John Kennedy και τον αδελφό του Robert και το ροζ πολιτικό σκάνδαλο στο οποίο ήταν αναμεμειγμένοι ο Βρετανός Υπουργός Πολέμου John Profumo και το μοντέλο Christina Keller, που παραλίγο να έριχνε την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου... Όταν ξέσπασε η πετρελαϊκή κρίση το 1973, με αποτέλεσμα να ταρακουνηθούν οι παγκόσμιες αγορές, έλαβε χώρα ένα από τα μεγαλύτερα σεξουαλικά σκάνδαλα όλων των εποχών στον αθλητικό χώρο. Οι συμπαίκτες των Yankees, Fritz Peterson και Mike Kekich, για να ξυπνήσουν την ερωτική τους διάθεση αντάλλαξαν συζύγους. Ο κόσμος ήταν τόσο πολύ απορροφημένος από την υπόθεση ανταλλαγής παρτενέρ ώστε ξέχασε τα πετροδολάρια… Τον Οκτώβριο του 1987σημειώθηκε η μεγαλύτερη πτώση στην αγορά μετοχών μετά το κραχ του 1929.Την ίδια περίοδο πρώτο θέμα στα Tabloid ήταν η δήλωση-βόμβα του Michael Jackson όταν αποκάλυψε ότι του άρεσε να κοιμάται με ανήλικα αγόρια. Ελάχιστοι μιλούσαν πλέον για την πτώση των μετοχών… Το 1992 στα Βαλκάνια, η Βοσνία μαινόταν με σφοδρές πολεμικές συγκρούσεις σε όλα τα μέτωπα. Ολόκληρη η υφήλιος την άσχημη εκείνη περίοδο συζητούσε για το διασημότερο ροζ σκάνδαλο της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής με πρωταγωνιστή τον πλανητάρχη Bill Clinton και την υπάλληλο του Λευκού Οίκου Monica Lewinsky... Πέρυσι, η Tara Reade, πρώην υπάλληλος της Γερουσίας, μήνυσε τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και νυν υποψήφιο πρόεδρο Joe Biden, για σεξουαλική παρενόχληση που, όπως ισχυρίζεται, διέπραξε το 1993… Η ιστορία ωστόσο επαναλαμβάνεται. Εν μέσω πανδημίας και ενόψει σοβαρών πολιτικοοικονομικών κρίσεων, καταστροφικών συγκρούσεων, πολέμων και βιβλικών οικολογικών καταστροφών, τα σεξουαλικά σκάνδαλα για άλλη μία φορά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθημερινή μας ζωή. Εμπλεκόμενοι σ’ αυτά, μεταξύ άλλων: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, ο πρίγκιπας Andrew, ο παραγωγός Harvey Weinstein, ο χρηματιστής Jeffrey Epstein, ο τενόρος Placido Domingo, ο δημοσιογράφος Chris Matthews, ο ηθοποιός Bill Cosby, ο τραγουδιστής Justin Bieber και αναρίθμητοι άλλοι επώνυμοι… Σεξουαλικά σκάνδαλα εν μέσω βαθιών κρίσεων. Απλή σύμπτωση ή εσκεμμένη προσπάθεια μεταστροφής της προσοχής της κοινής γνώμης μακριά από τα μείζονα προβλήματα; Πολύ αμφιβάλλω αν θα το μάθουμε ποτέ…

Wednesday, October 21, 2020

Η πατρίς κινδυνεύει...

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε τα 80 χρόνια της ένδοξης σελίδας του ηρωικού Έπους. Η φετινή όμως επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δε θα μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες. Για πρώτη φορά, χωρίς στρατιωτική και μαθητική παρέλαση θα γιορτάσει η Ελλάδα το ιστορικό ΟΧΙ, αφού όλες οι εκδηλώσεις ακυρώθηκαν. Στιγμές όπως αυτές με τους εύζωνες της προεδρικής φρουράς, τα στελέχη των ειδικών δυνάμεων να παρελαύνουν στη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου της Θεσσαλονίκης και τις στρατιωτικές μπάντες να παιανίζουν τον Εθνικό Ύμνο, δεν θα επαναληφθούν φέτος. Ανάλογη αναμένεται να είναι η εικόνα με εκείνη της 25ης Μαρτίου, οπότε είχαν ακυρωθεί και πάλι οι παρελάσεις, καθώς η χώρα ήταν σε λοκντάουν. Κυβέρνηση και λοιμωξιολόγοι εκτιμούν πως η ματαίωση των παρελάσεων είναι επιβεβλημένη, καθώς σε διαφορετική περίπτωση ο συνωστισμός θα ήταν αδύνατον να ελεγχθεί και ως εκ τούτου και η διασπορά του κορωνοϊού. Στο Μόντρεαλ, όπως γνωρίζουμε, οι παρελάσεις με τις μαθητικές επιδείξεις της 28ης Οκτωβρίου έχουν καταργηθεί μετά τη διάλυση της Ομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων. Έκτοτε, η μοναδική παρέλαση πραγματοποιείται στο Τορόντο. Ογδόντα χρόνια πέρασαν και η εθνική μας κυριαρχία απειλείται και πάλι. Οι Τουρκικές προκλήσεις, οι παραβιάσεις και οι απειλές αποτελούν μέρος της καθημερινότητας των Ελλήνων. Επικίνδυνες εξελίξεις που θα πρέπει να προβληματίσουν τους πάντες. Τον ελληνικό λαό, την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και όσους έχουν ρόλο και λόγο στην Ελλάδα. Δεν μπορεί κανείς παρά να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την πορεία που έχει πάρει η χώρα και κυρίως για τις εγκληματικές αμέλειες των κυβερνήσεων που φέρουν ακέραιη την ευθύνη. Δεν υπάρχει έλληνας πολίτης που να αισθάνεται ασφαλής, βέβαιος για τη ζωή του, σίγουρος για ότι δεν θα έχει εκπλήξεις στο μέλλον. Η πατρίδα κινδυνεύει και δυστυχώς δεν υπάρχουν στηρίγματα. Μόνο εκβιασμοί και πιέσεις, ένας ανίκανος πολιτικός κόσμος και τα ευχολόγια των «εταίρων». Δεν υπάρχουν πλέον Βενιζέληδες και Μεταξάδες ούτε Κολοκοτρώνηδες και Καραισκάκηδες. Η Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος των «συμμάχων» με τους Τούρκους να χτυπούν τύμπανα πολέμου... Η πατρίδα κινδυνεύει γιατί με συμβιβασμένους κυβερνήτες γίνεται πράξη το όραμα κάποιων ξένων παραγόντων που τη θέλουν τεμαχισμένη γεωγραφικά, ανύπαρκτη ιστορικά, υποταγμένη στην ξενοκρατία και στα μνημόνιά της… Η πατρίδα κινδυνεύει γιατί έπαψε πια να γεννά γνήσιους πατριώτες. Ιστορία χιλιάδων ετών την κατέστρεψαν μέσα σε μερικές δεκαετίες ουτιδανοί και ανθέλληνες προδότες... Η ανοχή έχει πάρει κυρίαρχη θέση απέναντι στις εξελίξεις που μας πλησιάζουν ραγδαία και απειλούν να μας αφανίσουν ως λαό και ως έθνος... Μπροστά σ’ αυτή την επερχόμενη λαίλαπα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια του μεγάλου Έλληνα κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια: «Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλευση εις την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης...» Τιμή και δόξα στους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα!

Thursday, October 15, 2020

Ελληνικά κόμματα στο εξωτερικό

Έντονη είναι η ανησυχία και αγωνία της ομογένειας για τα εθνικά θέματα. Όπως έχουν εξελιχθεί οι συνθήκες σήμερα, βρισκόμαστε εντελώς όμηροι της τουρκικής πολεμικής πολιτικής για την υφαρπαγή της εθνικής μας κυριαρχίας. Με την πίεση μάλιστα των «συμμάχων» αποδοχής όρων λύσεως των διαφορών μας για την ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων. Η κατάσταση όπως εξελίσσεται, είναι άκρως επικίνδυνη από κάθε άποψη. Στρατιωτικοί και γεωπολιτικοί αναλυτές καθημερινά κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και συνιστούν την άμεση αλλαγή νοοτροπίας της πολιτικής ηγεσίας με την εγκατάλειψη της υποτακτικής πολιτικής μέσω των «φιλικών» διαπραγματεύσεων. Έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι δεν υπάρχει πλέον ίχνος φιλίας ή καλής πίστης από πλευράς της γείτονος, η οποία με κάθε τρόπο επιδιώκει να επιβάλει διά της βίας τη θέλησή της. Και είναι ξεκάθαρο ότι με την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες οδηγούμαστε ολοταχώς σε πλήρη υποταγή. Η νηφαλιότητα και η διακριτική διπλωματία, όπως έχει πλέον αποδειχτεί, δεν αποφέρει θετικά αποτελέσματα όταν απέναντί σου έχεις εχθρική χώρα. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ούτε οι οργανισμοί ούτε οι χώρες που έδειξαν κάποιο ενδιαφέρον είναι διατεθειμένες να εμπλακούν σε μία πολεμική σύρραξη με ένα κράτος που αποτελεί μια καλή αγορά για τα προϊόντα τους και εξυπηρετεί τις εμπορικές τους συναλλαγές στην περιοχή. Και τώρα το ερώτημα είναι τι μέλλει γενέσθαι. Θα συνεχίσει η κυβέρνηση να επικαλείται συνθήκες, διεθνείς οργανισμούς, ανώτατα δικαστήρια κτλ; Γεγονός είναι ότι έπαυσε προ πολλού η εποχή που συνεργαζόμαστε με ξένους, συνομιλώντας και αγγίζοντας τα προβλήματά μας με ευγένεια και διακριτικότητα. Η Ελλάδα και η Κύπρος μπορεί μεν να θεωρούνται μικρά κράτη-μέλη, προασπίζουν όμως με ετοιμότητα αυτοθυσίας τα χερσαία, εναέρια και θαλάσσια ευρωπαϊκά σύνορα. Γι’ αυτό και θα πρέπει να απαιτήσουμε τις αρχές και τις αξίες των εταίρων μας, όχι μόνο για τα ελληνοτουρκικά αλλά για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε ως έθνος και ως λαός. Τα κόμματα και οι 300 της βουλής φέρουν ακέραια την ευθύνη για τις δυσμενείς εξελίξεις και είναι καθόλα συνυπεύθυνοι για την αβέβαιη πορεία της χώρας. Ας μη ξεχνάμε, όταν πριν λίγα χρόνια η πρόεδρος της Βουλής κ. Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα κατά την ορκωμοσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια μίλησε για τον περιορισμό της Εθνικής μας κυριαρχίας και την παραβίαση των Δικαιωμάτων των πολιτών από τις εξουσίες, κανένα από τα πολιτικά κόμματα δεν αντέδρασε… Επανειλημμένα έχω επισημάνει ότι η δημιουργία ελληνικών κομμάτων στο εξωτερικό είναι περιττή και επιζήμια και ως οπαδοί ταυτιζόμαστε άμεσα με τις αρνητικές και προδοτικές κατά καιρούς ληφθείσες αποφάσεις. Ο πατριωτικός ρόλος μας, πιστεύω, ως οργανωμένη ομογένεια είναι η άσκηση πίεσης προς τις κατά τόπους αρχές για την υποστήριξη των δικαίων θέσεών μας. Το αποδείξαμε με τις αλλεπάλληλες ενέργειές μας, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η διαφοροποίηση της εξωτερικής Καναδικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας... >

Wednesday, October 7, 2020

Οι κρίσεις γεννάναι κροίσους...

Οι οικονομικές επιπτώσεις από την πανδημία του κορονοϊού άρχισαν να χτυπούν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα. Παρά ταύτα, η υγειονομική κρίση αποδείχτηκε πραγματικό χρυσορυχείο για ορισμένες επιχειρήσεις που κατέστησαν απαραίτητες σε αυτή τη συγκυρία. Ο Jeff Bezos π.χ. που επινόησε το ηλεκτρονικό εμπόριο Amazon, θεωρείται αυτή τη στιγμή ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη. Ακολουθούν ο Reed Hastings, ιδρυτής του Netflix, ο Eric Yuan, σχεδιαστής της πλατφόρμας Zoom, o John Foley, επικεφαλής της εταιρίας εξοπλισμού γυμναστικής Peloton, ο Mark Zuckerberg, εμπνευστής της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης Facebook, ο Alex Gorsky, CEO της φαρμακευτικής Johnson & Johnson, κ.α. Όμως και οι Έλληνες δεν πηγαίνουν πίσω. Πέντε ελληνικά ονόματα φιγουράρουν στη λίστα του περιοδικού Forbes ανάμεσα στους δισεκατομμυριούχους. Οι πλουσιότεροι Έλληνες στον κατάλογο είναι οι Σπύρος Λάτσης, Φίλιππος Νιάρχος, Αριστοτέλης Μυστακίδης, Βαρδής Βαρδινογιάννης και Ιβάν Σαββίδης. Όπως διαβάζουμε, οι Έλληνες κροίσοι «έχτισαν» τις περιουσίες τους με την επαγγελματική τους ενασχόληση με τον χρηματοοικονομικό τομέα, τα ακίνητα, τα πετρέλαια, τη ναυτιλία, την μεταλλουργία, τη βιομηχανία, τις εκδόσεις, τον αθλητισμό, τον τουρισμό, και την τέχνη. Η πανδημία ωστόσο διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στην κατακόρυφη αύξηση των κερδών τους. Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, ο πλουσιότερος Έλληνας κι ένας από τους πλουσιότερους του πλανήτη είναι ο τραπεζίτης, εφοπλιστής και μεγιστάνας της πετρελαιαγοράς Σπύρος Λάτσης. Ο 73χρονος κροίσος, με προσωπική περιουσία 3 δισεκατομμύρια δολάρια, κατέκτησε την 848η θέση της παγκόσμιας λίστας των πάμπλουτων. Μετά το θάνατο του πατέρα του, μεγαλοεφοπλιστή Γιάννη Λάτση το 2003, ο Σπύρος Λάτσης διαχειρίζεται την περιουσία της οικογένειας τους με επενδύσεις στη ναυτιλία μέσα από την επιχείρηση Latsco, τα ακίνητα μέσω της Lamda Development, τα πετρέλαια με την Hellenic Petroleum και τον τραπεζικό τομέα με την Alpha- Eurobank, καθώς η οικογένεια κατέχει μετοχές στην EFG International, έναν ιδιωτικό τραπεζικό όμιλο με έδρα τη Ζυρίχη. Τη δεύτερη θέση μεταξύ των Ελλήνων κατέχει ο Φίλιππος Νιάρχος με περιουσία 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο μεγαλύτερος γιος του Σταύρου Νιάρχου που κληρονόμησε το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής έργων τέχνης του πατέρα του, βρίσκεται στη θέση 912 της λίστας του Forbes. Τη συλλογή είχε αποκτήσει το 1957 από τον ηθοποιό Edward G. Robinson, έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Έλληνας μεγιστάνας κατέχει τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή έργων του Van Gogh, στην οποία περιλαμβάνεται και η περίφημη αυτοπροσωπογραφία του μεγάλου ζωγράφου με κομμένο το αυτί. Τρίτος πλουσιότερος Έλληνας αναδείχθηκε ο Αριστοτέλης Μυστακίδης (γνωστός ως Telis) με περιουσία, που σύμφωνα με το ίδιο περιοδικό ανέρχεται στα 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια και η οποία αποκτήθηκε από τη δραστηριότητά του στον κλάδο των μετάλλων και εμπορευμάτων. Την πεντάδα των πλουσιότερων Ελλήνων συμπληρώνουν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης και ο Ιβάν Σαββίδης, με περιουσία 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια ο καθένας απ’ αυτούς. Ας όψονται οι «βολικές» συγκυρίες και βέβαια ο… κορονοϊός!

Thursday, October 1, 2020

Ριάλιτι σόυ...

Με το χειμώνα ήδη να βρίσκεται δειλά προ των πυλών, τα νέα ψυχαγωγικά projects έρχονται να προστεθούν στα τηλεοπτικά προγράμματα για να μας «συντροφεύουν» τις μακριές νύχτες της παρατεταμένης μουντής εποχής. Για άλλη μία σαιζόν έχουμε να κάνουμε με μια σειρά εκπομπών τύπου ριάλιτι, όπου τελευταία έχουν κυριολεκτικά κατακλύσει τη μικρή οθόνη. Ένα φαινόμενο που ξεπέρασε πλέον τα δυτικά σύνορα και «χτύπησε» ανελέητα τις ευάλωτες χώρες μιμητικής συμπεριφοράς, μη εξαιρουμένης της Ελλάδας. Ούτε λίγα ούτε πολλά,16, άνευ αιδούς τηλεοπτικά κατασκευάσματα, υπόσχονται να «αξιοποιήσουν» τις ελεύθερες ώρες μας... Όλα τα ‘χει φέτος ο μπαξές. Μόδα, μαγειρική, διαγωνισμοί, έρωτες, ιδιομορφίες… Ξεχωρίζουν: το σεξιστικό «Bachelor», που από τους μαιτρ του είδους θεωρείται ο βασιλιάς των ριάλιτι έρωτος… το γνωστό και μη εξαιρετέο «Big Brother», με τις 56 κάμερες ηδονοβλεπτικής λειτουργίας… το ειδικά παραγμένο για ατάλαντους αοιδούς «Voice»… το «Your Face Sounds Familiar», για παίκτες ακαθορίστου κυρίως φύλλου… το «Masked Singer», για επίδοξες-αποτυχημένες μέλλουσες φίρμες… το αισθησιακό «Dancing With The Stars», το οργιώδες μυστικιστικό «Survivor», το σκληρού περιεχομένου «X-Factor», κ.α. Για να καταφέρω να μεταφέρω το ρεαλιστικό κλίμα που επικρατεί, παρακολούθησα (όσο οι αντοχές μου το επέτρεψαν) ορισμένα από τα αντιπροσωπευτικότερα ριάλιτι του είδους. Φυσικά, όλοι ανεξαιρέτως οι τίτλοι είναι Αγγλικοί... Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το «Bachelor», (ελληνιστί εργένης). Σε κάποια σκηνή είκοσι γυναίκες, σαν να είναι σε χαρέμι, κυνηγούν με κάθε τρόπο τον ένα και μοναδικό άντρα, χάνοντας την όποια εναπομείνασα αξιοπρέπειά τους. Και αναρωτιέμαι, ύστερα από τόσους αγώνες και προσπάθειες για ισότητα των φύλλων και βελτίωση της θέσης της γυναίκας, το θήλυ να παρουσιάζεται σαν το ασθενές φύλο, που με την ομορφιά και την περισσή σαγήνη να πασχίζει να κατακτήσει τον ιδανικό νυμφίο ώστε να καλοπαντρευτεί, μη διστάζοντας να ξεμαλλιαστεί για χάρη του με τις πιθανές ανταγωνίστριες! Δεν συζητώ για τα ανεκδιήγητα μαργαριτάρια που συνεχώς ακούγονται και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι όλων των ριάλιτι… Εξίσου προβληματικό μου φαίνεται το γεγονός ότι πλέον έχουμε καταλήξει να εμπορευόμαστε και τα ανθρώπινα συναισθήματα πάνω στα οποία χτίζονται παρόμοιες εκπομπές για χάρη της τηλεθέασης… Πιστεύω πως το να σε επιλέξουν σε αυτά τα σόου, σε υποβαθμίζουν σαν άτομο αλλά και σαν προσωπικότητα, αφού αναγκάζεσαι να εκτελέσεις πράγματα και κανόνες. Επίσης, νιώθεις την αίσθηση της διασημότητας, η οποία διαρκεί ελάχιστα, καθώς μετά το σόου δεν πρόκειται να σε αναγνωρίζει κανείς γιατί δεν θα είσαι πλέον «διάσημος». Σε καμία περίπτωση δεν κατακρίνω ανθρώπους που επιλέγουν να παρακολουθούν τέτοιου είδους προγράμματα. Ο καθένας βλέπει με διαφορετικά μάτια και έχει διαφορετικά γούστα. Ωστόσο, θα πρέπει να σκεφτούμε για μια στιγμή ποια είναι η κοινωνία που θα θέλαμε να ζούμε. Γιατί - κακά τα ψέματα – τοιαύτα θεάματα αντανακλούν και προβάλλουν κοντόφθαλμες αντιλήψεις και χυδαίες πράξεις που δεν θα έπρεπε καν να υφίστανται στον παρόντα αιώνα…