Τι γιορτάζουμε τελικά τα Χριστούγεννα;

Φαίνεται πως το πραγματικό «νόημα» των Χριστουγέννων σιγά-σιγά χάνεται καθώς όλο και περισσότερα παιδιά αγνοούν τι γιορτάζουμε. Σύμφωνα με μία ενδιαφέρουσα μελέτη που έπεσε στα χέρια μου, σε δείγμα χιλίων παιδιών στο βρετανικό εμπορικό κέντρο Brent Cross Center, ένα στα πέντε παιδιά πιστεύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο διάσημος ποδοσφαιριστής Ντέιβιντ Μπέκχαμ… Επιπλέον, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 52% των παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών, θεωρούν πως ανήμερα της 25ης Δεκεμβρίου γιορτάζουμε τα γενέθλια του Σάντα Κλάους... Η ιστορία της Γέννησης φαίνεται να προκαλεί σύγχυση στα περισσότερα παιδιά, καθώς το 35% πιστεύει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στο Βόριο Πόλο, ενώ το 27% ισχυρίζεται πως η μητέρα του Ιησού τον γέννησε μέσα σε εκκλησία... Εν τω μεταξύ, το 10% πιστεύει ότι ο Ρούντολφ το ελαφάκι βρισκόταν μέσα στο στάβλο τη στιγμή της γέννησης του Χριστού... Όπως αποκαλύπτει η ίδια έρευνα, τα παιδιά έχουν μπερδέψει την πραγματική έννοια των Χριστουγέννων με το να έχουν μάθει απλώς να περιμένουν δώρα από τον Σάντα... Το 25% πιστεύει ότι οι βοσκοί βρήκαν τη φάτνη με τη χρήση των χαρτών Google ενώ το 15% θεωρεί πως οι Μάγοι του έδωσαν ως δώρα λαμπιόνια και στολίδια... Ανάμεσα σε εκείνα που δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ποδοσφαιριστής - και μάλιστα επιθετικός - θεωρούν πως είναι αστροναύτης ή κάποιος δημοφιλής καλλιτέχνης… Τελικά, φαίνεται πως κάπου ξεχαστήκαμε στην πορεία της ζωής μας και ειδικότερα στη ζωή των παιδιών μας. Χάσαμε, μέσα σε όλα τα άλλα και το αληθινό νόημα της πιο χαρούμενης γιορτής. Δήθεν εκσυγχρονισμένοι και ολοκληρωτικά ξενο-επηρεασμένοι απορρίψαμε εκείνα που νιώθαμε και γνωρίζαμε και μετατρέψαμε τα Χριστούγεννα σε πάρτι με άφθονη ψυχική και σωματική κραιπάλη. Η άγια γιορτή έγινε ρεβεγιόν, μπουζουκογλέντια, γεμιστή γαλοπούλα, τυπικές και ανούσιες ευχές, e-cards και SMS, περιττά δώρα χωρίς αγάπη και γλυκιά προσμονή. Αλήθεια, που πήγε η μαγεία των Χριστουγέννων; όχι πάντως αυτή που προσπαθούμε κάθε χρόνο με το ζόρι να δημιουργήσουμε από υποχρέωση. Τι γιορτάζουμε τελικά τα Χριστούγεννα; Τη γέννηση του Χριστού ή τη βίζιτα του Σάντα Κλαους με δώρα Made in China! Αλλά και στα σχολεία τι διδάσκονται σήμερα τα παιδιά; Σε βιβλίο της Ε' τάξης βλέπουμε τον Χριστό σαν ένα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Ένα παιδί κάποιου πρόσφυγα να θέτει σε αμφιβολία για το αν υπάρχουν άγγελοι. Και όλο το κεφάλαιο για τα Χριστούγεννα αναφέρεται στη μάγισσα Φρικαντέλα... Ακόμη βλέπουμε τα Θεοφάνεια να είναι ένας απλός αγώνας κολύμβησης... Βάζουν τα παιδιά να φαντάζονται ότι είναι αντικείμενα και όχι νοήμονα όντα. Πλύση εγκεφάλου επίσης γίνεται ειδικά για τους εξωγήινους. Τι έχουμε να δούμε ακόμη... Εμείς εδώ πάντως, σε πείσμα των σύγχρονων ιδεοληψιών, επιμένουμε να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα αυθεντικά, όπως μάθαμε και θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια. Σας εύχομαι ολόψυχα Ευτυχισμένα παραδοσιακά Χριστούγεννα!

Η μοναξιά των Χριστουγέννων...

Η θλίψη της μοναξιάς και της απομόνωσης συχνά δεν είναι ποτέ πιο έντονη από ότι την περίοδο των γιορτών και ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα. Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που συνήθως υποφέρουν περισσότερο από αυτό το φαινόμενο. Ειδικά αυτοί που πλέον έχουν πάρει σύνταξη και δεν είναι πλέον ενεργοί επαγγελματικά και κοινωνικά, αυτοί που έχουν χάσει το σύντροφό τους και τα παιδιά είναι πια μεγάλα και μακριά, νιώθουν πιο έντονα τη μοναξιά και την ανάγκη για ουσιαστική επαφή αυτές τις γιορτινές μέρες της αγάπης. Στον Καναδά, την περίοδο αυτή, κυρίως λόγω των καιρικών συνθηκών, πολλοί ηλικιωμένοι κλείνονται στο σπίτι, με αποτέλεσμα το αίσθημα της μοναξιάς να γίνεται ακόμα εντονότερο. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Canadian Social Survey, περισσότερα από 1 στα 10 άτομα είπαν ότι ένιωθαν πάντα ή συχνά μόνοι. Επιπλέον, τα αποτελέσματα της έρευνας αποκάλυψαν ότι όσοι ήταν συχνά μόνοι παρουσίασαν χειρότερη ψυχική υγεία και χαμηλότερα επίπεδα συνολικής ικανοποίησης από τη ζωή σε σύγκριση με εκείνους που ήταν λιγότερο συχνά μόνοι. Οι γυναίκες γενικά αισθάνονται μεγαλύτερη μοναξιά από τους άνδρες. Συνολικά, το15% των γυναικών στις 10 επαρχίες του Καναδά δήλωσαν ότι ένιωθαν μοναξιά πάντα ή συχνά σε σύγκριση με το11% των ανδρών της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Μεταξύ των ανδρών, οι διαφορές στη μοναξιά ήταν λιγότερο δραματικές. Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι νέοι εξέφρασαν τη μοναξιά τους πιο συχνά από τους ηλικιωμένους. Μεταξύ των νέων ηλικίας 15 έως 24 ετών, σχεδόν1 στους 4 δήλωσαν ότι ένιωθαν πάντα ή συχνά μοναξιά. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι για τους περισσότερους ανθρώπους ημέρες χαράς και συγκέντρωσης με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για αρκετά άτομα, κυρίως της τρίτης ηλικίας, καθώς στην περίοδο των γιορτών αναζωπυρώνουν συναισθήματα αποξένωσης, ιδιαίτερα για τους υπερήλικες που ζουν μόνοι τους ή βρίσκονται σε κάποιο οίκο ευγηρίας. Έχει διαπιστωθεί ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων βιώνει την «Κατάθλιψη των Χριστουγέννων», αφού τις μέρες αυτές ενεργοποιούνται αναμνήσεις που σχετίζονται με τα παιδιά τους και αισθάνονται μοναξιά, είτε γιατί τα έχουν χάσει, είτε γιατί δεν θέλουν να γίνονται βάρος σε αυτά. Επιπλέον, νιώθουν στεναχώρια και θλίψη γιατί πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν κινητικά ή άλλα προβλήματα και δεν θα είναι σε θέση να βγουν έξω από το σπίτι τους ή από τον ξενώνα στον οποίο φιλοξενούνται. Τούτες τις γιορτές ας μην ξεχάσουμε αυτές τις ευάλωτες ομάδες, που το μόνο που έχουν ανάγκη είναι η συντροφιά μας. Το μόνο που έχουμε να θυσιάσουμε είναι λίγος χρόνος από τις γιορτές μας. Και δεν είναι τα υλικά αγαθά που αποζητούν, αλλά η ελπίδα ότι κάποιος θα τους επισκεφθεί και θα τους γεμίσει χαρά. Ας φροντίσουμε λοιπόν φέτος να είμαστε δίπλα στα άτομα της Τρίτης Ηλικίας και να τους κάνουμε δώρο τη στοργή και τη αγάπη μας...

ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ - Ένας ανεξέλεγκτος θεσμός...

Παρά τον υψηλό πληθωρισμό και τους φόβους για πιθανή ύφεση στον ορίζοντα, οι δωρεές σε φιλανθρωπικές οργανώσεις παραμένουν σταθερές για τους περισσότερους Καναδούς, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε η Nanos Research, του συμπατριώτη μας Νικήτα Νάνος. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους περισσότερους από 1.000 Καναδούς που συμμετείχαν στην εν λόγω έρευνα το 57% είπε ότι σκοπεύει να δωρίσει περίπου το ίδιο ποσό με εκείνο του 2021, ενώ το 12% δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει περισσότερα. Το 16% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει λιγότερα, ενώ το 11% είπε ότι δεν κάνει δωρεές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Στο Κεμπέκ, ποσοστό 7,6% δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει περισσότερα σε σύγκριση με το12,5% των κατοίκων του Οντάριο. Οι κάτοικοι του Ατλαντικού Καναδά σε αντίθεση με εκείνους του δυτικού είπαν ότι σκοπεύουν να δωρίσουν λιγότερα. Μεταξύ των ηλικιακών ομάδων, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δήλωσαν ότι σκοπεύουν να δωρίσουν περισσότερα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Από τους ερωτηθέντες, το 14,2% στην ηλικιακή ομάδα των 55 ετών και άνω επέλεξε αυτήν την επιλογή, σε σύγκριση με το 12,2% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών και το 9,1% των ατόμων ηλικίας 35 έως 54 ετών. Άτομα ηλικίας 35 έως 54 ετών, ήτοι ποσοστό 18.4%,σκοπεύουν να δωρίσουν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, ενώ το 20,9% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών ανέφερε ότι η ερώτηση δεν ήταν εφαρμόσιμη ή ότι δεν πιστεύουν ότι οι προσφορές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα φθάνουν τελικά στον προορισμό τους. Το περιθώριο λάθους γι’ αυτή την έρευνα είναι + 3,0 ποσοστιαίες μονάδες,19 φορές στις 20. Η έννοια της φιλανθρωπίας ως πανανθρώπινη αξία στις μέρες μας έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερη διάσταση για ακόμα μία φορά στην παγκόσμια ιστορία. Οι πόλεμοι, το μεταναστευτικό, οι άνθρωποι που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, οι πανδημίες, η ακρίβεια, μάς υπενθυμίζουν ότι είναι πλέον ανάγκη και υποχρέωσή μας να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στο συνάνθρωπο. Υπάρχουν πολλές, καλές και άξιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) οι οποίες επιτελούν σημαντικό έργο. Χρησιμοποιούν τα κονδύλια που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αυξάνουν με χορηγίες από ιδιώτες και συμβάλλουν στην επίλυση ουσιαστικών προβλημάτων. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει σε πολλές χώρες και υποτίθεται ότι δημιουργούνται προκειμένου να καλύψουν τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Είναι στοχευμένες σε συγκεκριμένες ενέργειες και προσπαθούν να βοηθήσουν σε μια σειρά από θέματα ευαίσθητα και στα οποία δεν μπορεί πάντα να βοηθήσει το κράτος. Ταυτόχρονα όμως η φιλανθρωπία από κάποιους οργανισμούς κατέστη εμπορεύσιμη. Ορισμένες ΜΚΟ έγιναν πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος. Έγιναν πεδίο πλουτισμού, προβολής και κοινωνικής ανέλιξης. Μετατράπηκαν σε όργανα συγκεκριμένων συμφερόντων που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα. Οι ΜΚΟ της ρεμούλας ωστόσο, είναι λιγότερες από τις σοβαρές. Δυστυχώς, λόγω της πολιτικής ανοχής το κράτος συχνά γίνεται λάφυρο και έρμαιο της ανεξέλεγκτης φιλανθρωπίας...