Εσείς τι λέτε;

«Εκφυλισμένος» εστί πας όστις διαφωνέει…

Donate Now to Keep the Faith… τιτλοφορείται άρθρο του Εβδομαδιαίου Δελτίου της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ, το οποίο παροτρύνει τους συμπάροικους να κάνουν δωρεές για τις εκκλησίες του οργανισμού που χρειάζονται τη βοήθειά μας.
Δεν χωρεί αμφιβολία πως οι εκκλησίες για να διατηρηθούν και συνεχίσουν το έργο τους χρειάζονται εκτός από την ηθική και την υλική συμπαράστασή μας.
Ωστόσο, η διενέργεια αυτή της κοινότητας, εν μέσω ασαφών και αντιφατικών ερμηνειών σε ουσιώδη οικονομικά θέματα, ομολογώ ότι με βάζει σε βαθιές σκέψεις.
Και τούτο διότι η σημερινή διοίκηση - όπως και η προηγούμενη - εκτός του ότι έχει αποδειχτεί ένας κάκιστος οικονομικός διαχειριστής, χαρακτηρίζεται συνάμα από πλήρη αδιαφάνεια. Κρίσιμα ερωτήματα όπως το πραγματικό κόστος της Παναγίτσας και της αερογέφυρας, εξακολουθούν να μένουν προκλητικά αναπάντητα.
Επιπλέον, πέντε μήνες μετά τον περιβόητο τηλε-μαραθώνιο για τα σχολεία και ακόμη δεν έχει κατατεθεί οικονομικός απολογισμός εσόδων- εξόδων…
Με πρόσχημα τον κορονοϊό, οι ενίοτε «αναγγελίες» γίνονται κυρίως μέσω facebook, όπου ο κάθε παραγοντίσκος σύμβουλος αναρτά όποια παραπλάνηση και ασυναρτησία του κατέβει, μη διστάζοντας μάλιστα να αποκαλεί «εκφυλισμένους» τους διαφωνούντες με τα καμώματα της διοίκησης. Η αλαζονεία, η υπεροψία και η ασέβεια προς τα μέλη του οργανισμού σε όλο τους το μεγαλείο… 
Η ΕΚΜΜ αναμφίβολα περνάει σήμερα μία σοβαρή κρίση, οικονομική, λειτουργική, αλλά και κρίση αξιών. Οι φωνές διαμαρτυρίας για την υπεροπτική και προσβλητική συμπεριφορά των «ταγών» ολοένα και αυξάνονται. Σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη ο Επίτιμος Πρόεδρος κ. Δημήτριος Μανωλάκος, ζήτησε την άμεση απομάκρυνση της διοίκησης και την σύσταση ενός Task Force σωτηρίας.
Για να επανέλθω όμως στο θέμα των εκκλησιών, ο καρκίνος δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες. Με την διαμορφωθείσα χαώδη κατάσταση απαιτούνται θαρραλέες αποφάσεις και ριζική ανασυγκρότηση.
Η προγενέστερη διοίκηση σε μία προσπάθεια εξομάλυνσης των τεταμένων σχέσεών της με την τότε Μητρόπολη και ευελπιστώντας να κερδίσει την εύνοιά της, προχώρησε σε μία ασύμφορη για την κοινότητα αύξηση της λογίας, παρά τις έντονες αντιρρήσεις μεγάλου αριθμού μελών.
Εκτός αυτού, η κοινότητα ως ιδιοκτήτρια, έχει την υποχρέωση της συντήρησης και του καλλωπισμού των ναών καθώς και τη μισθοδοσία των ιερέων και του υπαλληλικού προσωπικού.
Καλή είναι η φιλοσοφική θεμελίωση της ιδιοκτησίας, όμως υπάρχει και η κτηματομεσιτική λογική βάση της οποίας παν παθητικό ακίνητο πρέπει να ακολουθεί την φυσιολογική οδό της ρευστοποίησης.
Η ΕΚΜΜ θα πρέπει επί τέλους να απαλλαγεί από τις μεσαιωνικές δογματικές της αντιλήψεις. Σύμφωνα άλλωστε με τον ιδιωτικό νόμο του Κεμπέκ 231/1982 θεωρείται ουσιαστικά αστική. Οι ναοί, πνευματικά, διοικητικά και ιδιοκτησιακά, ανήκουν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Καναδά.
Με το σκεπτικό αυτό, μία σωστή και δίκαιη διαπραγμάτευση με τον Αρχιεπίσκοπο θα έλυνε ένα μακροχρόνιο οικονομικό και ανταγωνιστικό πρόβλημα και θα επέτρεπε σε μία σοβαρή πλέον διοίκηση, ν’ ασχοληθεί με τις ζωτικής σημασίας υπηρεσίες τις οποίες υποχρεούται να προσφέρει τις δύσκολες μέρες που διανύουμε…

Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
mtellides@gmail.com

Εσείς τι λέτε;

10 χρόνια Bitcoin…
Η διαρκώς αυξανόμενη κοινότητα των χρηστών των κρυπτονομισμάτων τιμά την 22α   Μαΐου ως «Ημέρα Αγοράς Πίτσας με Bitcoin» (Bitcoin Pizza Day) γιατί την ημερομηνία αυτή του 2010 έγινε η πρώτη συναλλαγή με το νέο αυτό στην αγορά «νόμισμα».
Πριν δέκα χρόνια ο προγραμματιστής Λάζλο Χάνιετς παράγγειλε δύο πίτσες σε υποκαταστήματα της αλυσίδας Domino’s στη Φλώριδα των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι θα πληρώσει με Bitcoin. Η διεύθυνση της πιτσαρίας προφανώς βρέθηκε σε αμηχανία για το μέσο πληρωμής και χρειάστηκαν πέντε ημέρες για την έγκριση της παραγγελίας.
Τελικά, στις 22 Μαΐου ο Χάνιετς παρέλαβε τις δύο πίτσες του, πληρώνοντας το ποσόν των 10.000 Bitcoin, το ισοδύναμο των 41 δολαρίων τότε. ‘Εκτατό, η πορεία του Bitcoin είναι εκρηκτικά ανοδική και ο Χάνιετς ένας θρύλος του χώρου.
Ο διάσημος οικονομικός αναλυτής Ronnie Moas προβλέπει ότι το Bitcoin θα φτάσει την τιμή των $ 50.000 μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους. Πιστεύει επίσης ότι το ανώτατο όριο αγοράς όλων των κρυπτονομισμάτων θα εκραγεί έως τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.
Τι είναι όμως το Bitcoin; Το Bitcoin, σύμφωνα με τους χρηματιστές, είναι πιθανώς η μεγαλύτερη αλλαγή στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα εδώ και έναν αιώνα. Θα μπορούσε να παραλληλιστεί με τη δημιουργία των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών.
Σαν ορισμός, είναι ένα σύστημα πληρωμών, ένα ψηφιακό συνάλλαγμα ανοιχτού κώδικα, για τη διαχείριση του οποίου χρησιμοποιούνται μέθοδοι κρυπτογραφίας.
Με απλά λόγια, το Bitcoin είναι το πρώτο εντελώς ψηφιακό νόμισμα. Επισήμως, δεν υπάρχει σε φυσική μορφή, ούτε σαν χαρτονομίσματα, ούτε σαν κέρματα.
Αυτό, από μόνο του, δεν είναι κάτι τόσο καινοτόμο όσο ακούγεται. Ουσιαστικά, τα περισσότερα νομίσματα στον κόσμο υπάρχουν κυρίως σε ψηφιακή μορφή, σαν δεδομένα. Υπολογίζεται πως μόνο το 8% των χρημάτων διεθνώς υπάρχουν σε φυσική μορφή.
Αυτό που κάνει το Bitcoin να ξεχωρίζει, είναι το γεγονός πως δεν ελέγχεται από κάποια κυβέρνηση και από κάποια κεντρική τράπεζα. Καμία κυβέρνηση δεν ελέγχει άμεσα την ισοτιμία του. Καμία κεντρική τράπεζα δεν ελέγχει την παραγωγή του, δεν χρειάζεται ειδική άδεια και δεν υπάρχει κάποιος νομικός περιορισμός. Επιπλέον, οι συναλλαγές με Bitcoin δεν εξαρτώνται από καμία μεμονωμένη εταιρεία ή υπηρεσία. Δεν υπάρχουν καν κεντρικοί server που να ελέγχουν το νόμισμα.
Θεωρητικά, οποιοσδήποτε μπορεί να συμμετέχει στο δίκτυο παραγωγής των Bitcoin, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, ή περιουσιακής κατάστασης. Στην πράξη βέβαια, για τους περισσότερους από εμάς είναι πλέον πρακτικά αδύνατον να παράγουμε Bitcoin.
Μόλις πρόσφατα το Bitcoin είδε την αξία του να ενισχύεται έως και 2,7% στα $10.070  στην αγορά της Ασίας, με τους αναλυτές να προσπαθούν να εξηγήσουν τι τροφοδοτεί το ράλι ενός ενεργητικού που θεωρείται από τους περισσότερους υψηλού ρίσκου.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η χρήση των μετρητών εις το εγγύς μέλλον θα καταργηθεί, οπότε και απομένει να δούμε ποιες μορφές συναλλαγών τελικά θα επικρατήσουν…

Εσείς τι λέτε;

Αχαρακτήριστες αρνητικές παρεμβάσεις…
Πολλές γενοκτονίες γνώρισε ο εικοστός αιώνας και η Μικρασιατική γη τις χειρότερες από αυτές. Ας θυμηθούμε τούτες τις μέρες την ιστορική πλέον τοποθέτηση του σφαγέα Μπεχαεντίν Σακίρ το 1915: "Τα έθνη που απόμειναν στην αυτοκρατορία μας μοιάζουν με ξένα και βλαβερά χόρτα που πρέπει να ξεριζωθούν. Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία…"
Η αρχή έγινε με τους Αρμένιους. Η συστηματική προσπάθεια της εξόντωσής τους έχει μείνει στην ιστορία ως η πρώτη προσπάθεια αναζήτησης μιας τεχνικής της γενοκτονίας, το πλέον αξιοσημείωτο εξαγώγιμο προϊόν του Κεμαλισμού.
Την εφάρμοσαν οι Γερμανοί επί των Εβραίων, οι Κεμαλιστές στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στην Πόλη, στην Κύπρο, στο Κουρδιστάν...
Η ανάγκη για τη διεθνή αναγνώρισή της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού είναι επιτακτική και αποτελεί ουσιαστικά μια προοδευτική πολιτική πράξη που αποσκοπεί στη διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων, ενώ ταυτόχρονα συνεισφέρει ενεργά στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Διότι αν είχαμε εγκαίρως διεκδικήσει πολιτικά την καταδίκη της Γενοκτονίας, όπως σωστά έπραξαν οι Εβραίοι, είναι σίγουρο ότι δεν θα είχαμε τα τραγικά γεγονότα του Σεπτεμβρίου του1955, τις απελάσεις του1964, την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974...
Δεν θα είχαμε τις συνεχιζόμενες σε κάθε επίπεδο απαράδεκτες προκλήσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Θα πρέπει επιτέλους να κατατεθούν συγκεκριμένες προτάσεις για τον τρόπο προώθησης της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες που γίνονται προς αυτό το σκοπό.
Σχεδόν σε όλο τον πλανήτη οι άνθρωποι διώκονται, αποβάλλονται ή σκοτώνονται λόγω της φυλής, της θρησκείας, του φύλου ή της πολιτικής τους ένταξης.
Η διεθνής κοινότητα δυστυχώς, κλείνει τα μάτια της ή δεν πράττει τίποτα. Με τη διεθνή αναγνώριση μπορούμε να μην επιτρέψουμε άλλες γενοκτονίες, άλλες κτηνωδίες...
Στον Καναδά, χάρη στις εντατικές προσπάθειες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου, δεκατρείς Καναδικές πολιτείες και διαμερίσματα έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση, με την πόλη του Λαβάλ τελευταία στη σειρά. Είχαν προηγηθεί η Οτάβα, το Τορόντο, η Οσαβα, το Λασάλ, η Σαιντ Μισέλ- Βίλερει, η Κοτ Σαιν Λίκ, το Μόντρεαλ, η Βάγκν, το Βανκούβερ, η Ρετζίνα, το Έντμοντον και το Κάλγκαρι.
Δια στόματος του Γερουσιαστή Λεωνίδα Χουσάκου, κατάπληκτοι πληροφορηθήκαμε για την αχαρακτήριστη αρνητική παρέμβαση της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ στον πρόεδρο της Καναδικής Γερουσίας, ενόσω η εισήγηση Merchant - Χουσάκου περί αναγνώρισης βρισκόταν υπό μελέτη.
Η ακατανόμαστη αυτή ενέργεια, αναμφίβολα συνέβαλε στην απόρριψη του αιτήματος από το ανώτατο νομοθετικό σώμα. Τέτοιου είδους ανθελληνικές συμπεριφορές μας παραπέμπουν σε κάποιες σκοτεινές εποχές διχόνοιας και προδοτικών πράξεων.
Πιστεύω ότι παρ’ όλες τις όποιες μικρότητες και αντιξοότητες, οι προσπάθειες δεν θα πρέπει να εγκαταλειφτούν…

Εσείς τι λέτε;

Η φύση τιμωρεί…
Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό για τα εμβόλια και την Ατζέντα 21περί μείωσης του πληθυσμού, καθώς οι θεωρίες συνομωσίας δίνουν και παίρνουν.
Μια τέτοια θεωρία ισχυρίζεται ότι ο ιδρυτής της Microsoft, δισεκατομμυριούχος Bill Gates, σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τις δοκιμές COVID-19 και ένα μελλοντικό εμβόλιο για την παρακολούθηση ατόμων με μικροτσίπ.
Γεγονός  είναι πως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates εδώ και χρόνια υποστηρίζει εκτεταμένες δοκιμές και χρηματοδοτεί έρευνες εμβολίων, χωρίς πάντως να περιλαμβάνουν εμφυτευμένα μικροτσίπ.
Μόλις πρόσφατα διέθεσε επί πλέον 150 εκατομμύρια δολάρια για την έρευνα θεραπειών και εμβολίων για το COVID-19 καθώς η πανδημία συνεχίζει να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο.
Σε συνέδριο στην TED το 2016 με τίτλο «Καινοτομία στο μηδέν», ο Γκέιτς προειδοποίησε για μία πιθανή παγκόσμια πανδημία τονίζοντας πως η ανθρωπότητα θα πρέπει να είναι έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Η ψηφιακή εποχή ευνοεί τις θεωρίες συνομωσίας και τα fake news  ταξιδεύουν μέσω του ιντερνέτ σε όλο τον κόσμο με ταχύτητα φωτός. Τα σενάρια περί προελεύσεως του κορωνοιού βρίθουν και εκατομμύρια κόσμος φαίνεται πως τα μοιράζεται καθημερινά μέσω των κοινωνικών δικτύων, γεγονός που συμβάλλει στον πολλαπλασιασμό και τη γρήγορη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Κατά καιρούς γνωστά πρακτορεία ειδήσεων και  διακεκριμένοι δημοσιογράφοι έχουν πέσει θύματα παρόμοιων ψευδών ειδήσεων.
Πέρα όμως από τις όποιες θεωρίες συνομωσίας και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, γεγονός είναι ο πληθυσμός της γης αυξάνεται με ιλιγγιώδη ρυθμό. Τη συνεχή αύξηση του πληθυσμού επιβεβαιώνουν τα στοιχεία που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, στην 52η Σύνοδο της Επιτροπής του ΟΗΕ για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη.
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία ο πληθυσμός της Γης έφτασε το 2019 τα 7,7 δισεκατομμύρια κατοίκους, το 2050 αναμένεται να εκτιναχθεί στα 9,7 δισεκατομμύρια, ενώ στα τέλη του 21ου αιώνα θα φθάσει περίπου τα 11δισεκαυπομμύρια…
Οι βασικές τάσεις που διέπουν την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως αναφέρεται στην εισήγηση, συνίστανται στο ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός γίνεται «πιο γηραιός και πιο κινητικός». Εκτός των άλλων, αναμένεται ότι η αύξηση του πληθυσμού μπορεί να επιφέρει μείωση των φυσικών πόρων και να επιβαρύνει το οικοσύστημα του πλανήτη.
Εξ άλλου, βάση των στοιχείων που αναφέρονται στην εισήγηση, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις μπορεί να αυξηθεί από το 59% που είναι σήμερα στο 68% το 2050. Στην εισήγηση επισημαίνεται επίσης, ότι το μέσο προσδόκιμο ζωής το 2019 έφθασε τα 72,3 χρόνια, ενώ το 2030 αναμένεται να αυξηθεί κατά δύο χρόνια φθάνοντας τα 74,3 χρόνια.
Ακόμη και με την έμφυτη επινοητικότητα του ανθρώπου, οι φυσικοί πόροι και τα οικοσυστήματα του πλανήτη δύσκολα θα μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες ενός τέτοιου πληθυσμού.
Αναμφισβήτητα πάντως, η φύση θα βρει και πάλι τον τρόπο να αυτοπροστατευτεί, με ή δίχως τις ολέθριες ανθρώπινες συμπεριφορές.
Γεγονός είναι πως η φύση τιμωρεί, αλλά μόνο για να διορθώσει...

Εσείς τι λέτε;

Επιζήμιες παρεμβάσεις…
Μεμψιμοιρία και αλληλοκατηγορίες στον απόηχο της δικαστικής απόφασης για την πολύχρονη διαμάχη μεταξύ των κογκρέσων μας.
Σύνηθες βέβαια το φαινόμενο, άλλωστε καμία δικαστική απόφαση δεν ικανοποιεί απόλυτα όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές.
Η ερμηνεία της νομολογίας πάντως εξακολουθεί ν’ αποτελεί  θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης εν μέσω κορονοϊού και κατ’ οίκον περιορισμού…
Ας ανατρέξουμε όμως λίγο στην ιστορία, ίσως μπορέσουμε και κατανοήσουμε τα κίνητρα που σχετίζονται με τη διένεξη και την προσφυγή στο δικαστήριο.
Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο ιδρύθηκε στη δεκαετία του 80 και ουσιαστικά είναι το σχήμα που εκπροσωπεί όλους τους Ελληνοκαναδούς. Εν τούτοις, λόγω των αδυναμιών που έχει παρουσιάσει κατά καιρούς σε οργανωτικό επίπεδο αλλά και λόγω έλλειψης οικονομικών μέσων, δεν ήταν εύκολο να διαδραματίσει τον ηγετικό ρόλο που τυπικά του ανήκει. Παρά ταύτα κατάφερε, όσο ήταν εφικτό, να ευαισθητοποιήσει την Καναδική πολιτική ηγεσία στον δίκαιο αγώνα της Κύπρου, στο Μακεδονικό ζήτημα και στο Ποντιακό θέμα.
Ύστερα από επίμονες και επίπονες προσπάθειές η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού έχει πλέον επισήμως αναγνωριστεί από τις περισσότερες επαρχιακές και δημοτικές αρχές. Παρ’ όλες όμως τις σημαντικές επιτυχίες στα εθνικά θέματα, διαφορές που προέκυψαν στην πορεία με αδελφούς οργανισμούς, το οδήγησαν σε λανθασμένες ενέργειες. Η ίδρυση παραρτήματος στο Κεμπέκ, καθ’ ην στιγμήν η επαρχία εκπροσωπείτο ήδη από τοπικό Κογκρέσο είναι κάπως αδικαιολόγητη. Επί πλέον, κάποιες διατάξεις του καταστατικού δεν τηρήθηκαν ως έπρεπε.
Το Ελληνικό Κογκρέσο του Κεμπέκ είναι προϊόν των εξουσιαστικών τάσεων της Ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ, η οποία επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως το κέντρο αναφοράς του ελληνισμού. Σκεπτικό που την ωθεί να ασκεί πλήρη έλεγχο στις ενέργειες και αποφάσεις των εξαρτώμενων οργανισμών . Εάν εξαιρέσουμε τη σύντομη παραγωγική θητεία της διοίκησης Παναγιώτη Γεωργακάκου, το έργο του Ελληνικού Κογκρέσου του Κεμπέκ είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο.
Χιλιάδες δολάρια δαπανήθηκαν άσκοπα σε δικαστικά έξοδα και σε αμοιβές δικηγόρων, το μεν Εθνικό για να εξασφαλίσει την πολυποθούμενη αναγνώρισή του, το δε τοπικό για να απαξιώσει τη διοίκηση του Εθνικού.
Πέρα όμως από τα όποια κίνητρα και τις όποιες προθέσεις, η ηθική ευθύνη για τη σημερινή «εμπόλεμη» κατάσταση, βαρύνει ολοκληρωτικά την πρώτη γενιά. Μια γενιά που στην πλειοψηφία της κουβαλά συνήθειες, νοοτροπίες και αναχρονιστικές αντιλήψεις ασυμβίβαστες με την σημερινή Καναδική πραγματικότητα.
Πριν τριάντα χρόνια μια ομάδα γονέων δεύτερης γενιάς, έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της κοινότητας για να συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία των ελληνικών σχολείων και του οργανισμού.
Αξιόλογοι νέοι, επιστήμονες, επαγγελματίες και επιχειρηματίες, μπήκαν στο στίβο με προοπτική την αρμονική συνεργασία για το κοινό καλό.
Γνωστοί και μη εξαιρετέοι καρεκλολάτρεις, αρνούμενοι πεισματικά να εγκαταλείψουν τη σκυτάλη, φρόντισαν εντέχνως να σπείρουν στους νεοσύλλεκτους το μικρόβιο της γκρίνιας και της διχόνοιας.
Είμαι πεπεισμένος πως εάν οι σημερινοί νέοι ηγήτορες καθίσουν στο διαπραγματευτικό τραπέζι, μακριά από επιζήμιες παρεμβάσεις, θα καταλήξουν σε μία αρμονική και βιώσιμη συνεργασία 
Αρκεί να το αντιληφθούν…