ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Γιορτή αγάπης και προσφοράς...

Το στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, ο γενναιόδωρος Αϊ Βασίλης με τα δώρα, η ατμόσφαιρα της χαράς, της πίστης και της ελπίδας, η αίσθηση της συγχώρησης και της επανένωσης των οικογενειών, που δυστυχώς φέτος λόγω της πανδημίας θα περιοριστεί, τα συναισθήματα και οι παραδόσεις που θα μας βάλλουν στο πνεύμα των Αγίων Ημερών... Χριστούγεννα. Περίοδος χαράς και ξεγνοιασιάς για κάποιους. Για άλλους όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι γιορτές δυστυχώς, σε πολλούς αντί χαρά δημιουργούν θλίψη, άγχος και σύγχυση. Συχνά φέρνουν μοναξιά, κουβαλούν συναισθήματα εγκατάλειψης και οργής. Τα Χριστούγεννα δεν είναι ευτυχισμένα για όλους... Η πλασματική ευημερία, ο καταναλωτισμός, η ανταγωνιστικότητα, απομάκρυναν το αληθινό πνεύμα των εορτών. Οι άνθρωποι στη συντριπτική πλειοψηφία τους ζουν σήμερα εντάσεις στην οικογενειακή και επαγγελματική τους καθημερινότητα. Η κατάθλιψη των εορτών είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Κι ύστερα, οι μοναχικοί ηλικιωμένοι άνθρωποι. Οι μεγάλοι ξεχασμένοι, αφού οι γιορτές είναι γενικότερα περίοδος κοινωνικών δραστηριοτήτων. Οι πιο «τυχεροί» θα δεχθούν ίσως κάποια επίσκεψη κοντινού συγγενή, σύμφωνα με τις διατάξεις των νέων κανονισμών, στον οίκο ευγηρίας ή στο κρεβάτι του πόνου με μόνη παρηγοριά κι' ελπίδα το χαζοκούτι της μοναξιάς που τούτες τις μέρες μετά μανίας προβάλλει εικόνες με πλούσια τραπέζια, ευτυχισμένα παιδάκια, ενήλικες που ανταλλάσουν αγκαλιές και δώρα με άπειρες ευχές. Σπίτια γεμάτα λάμψη, σε μια ζωή γεμάτη ανθρώπους σε μια βραδιά που μόνο η αγάπη φαίνεται να χωρά. Φυσικά, όσο τ' όνειρο κρατήσει, μέχρι το τηλεχειριστήριο να το σβήσει... Υπάρχουν κι’ εκείνοι που ζουν μόνιμα στην ανέχεια και τη δυστυχία. Άνθρωποι δέσμιοι των δυσμενών περιστάσεων που τους μάρανε η απογοήτευση του ανέλπιδου, ατέλειωτου και σκληρού δρόμου που έλαχε να διαβούν. Γέροι που πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα με την πενιχρή σύνταξή, μοναχικές μητέρες που παλεύουν να θρέψουν μικρά παιδιά, απροστάτευτα και εγκαταλελειμμένα μωρά που χρειάζονται άμεση φροντίδα και στοργή... Ευτυχώς όμως που σε αυτόν τον άκαρδο πλανήτη ζει ακόμη λίγη ανθρωπιά. Η παροικία μας κατάφερε να δημιουργήσει ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και φιλανθρωπικούς οργανισμούς με φιλότιμους εθελοντές οι οποίοι έθεσαν ως στόχο της ζωής τους την συμπαράσταση και ανακούφιση των συνανθρώπων τους. Όμως κι’ εσείς, που συμμερίζεστε και κατανοείτε τις ανάγκες των πλησίον σας που βιώνουν δυσκολίες, μπορείτε να συνδράμετε κατά κάποιο τρόπο, αν όχι οικονομικά έστω εθελοντικά. Πλαισιώστε, όσο γίνεται, τις συλλογικές αυτές προσπάθειες δίνοντας ανακούφιση και παρηγοριά στους πάσχοντες αδελφούς μας. Η ψυχική και συναισθηματική αμοιβή που θα νοιώσετε θα είναι απεριόριστη. Φέτος καλούμαστε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα μακριά από πολλά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα, προκειμένου να προασπίσουμε την υγεία μας και την υγεία τους, ενώ όλα αποπνέουν και μια αχτίδα αισιοδοξίας για το ότι θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτή την κρίση με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Χαρούμενα και ειρηνικά Χριστούγεννα και δημιουργική η νέα χρονιά...

Ρομποτική δεοντολογία...

Βραχύς προβλέπεται ο βίος των παραδοσιακών δημοσιογράφων… Ρομπότ δημοσιογράφοι κατακλύζουν ασταμάτητα τα διεθνή ΜΜΕ. Βασισμένα σε άπειρα δεδομένα, ειδικά λογισμικά μπορούν πλέον να γράψουν αυτόματα έως και 2.000 άρθρα το δευτερόλεπτο... Εκτιμάται μάλιστα ότι μέχρι το 2025 το 90% των άρθρων που θα διαβάζουμε θα είναι γραμμένα από αυτοματοποιημένους ρεπόρτερς. Ωστόσο, ο εφευρέτης αυτού του λογισμικού δεν είναι δημοσιογράφος. Πρόκειται για τον Αμερικανό προγραμματιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών Robbie Allen, ο οποίος ανακάλυψε ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στη ρομποτική και τη διανοητική διαδικασία της γραφής. Βασισμένος σε αυτή την επινόηση, δημιούργησε την Automated Unsights, με στόχο να αναπτύξει ένα λογισμικό το οποίο θα μπορεί να γράφει κείμενα. Η Microsoft, μία από τις πρώτες εταιρείες που έδειξε ενδιαφέρον, αντικατέστησε ήδη δεκάδες δημοσιογράφους που εργάζονταν με συμβόλαιο στην ιστοσελίδα της MSN με τη χρήση αυτοματοποιημένων συστημάτων για την επιλογή των ειδήσεων. Η επιμέλεια των ειδήσεων που παράγουν οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί και η επιλογή των τίτλων και των φωτογραφιών γίνεται από δημοσιογράφους. Αυτό το έργο αναλαμβάνει πλέον η τεχνική νοημοσύνη. Η Microsoft δήλωσε ότι η αλλαγή εντάσσεται σε μια αξιολόγηση της λειτουργίας της. Ο αμερικανικός κολοσσός της τεχνολογίας τονίζει: «Όπως όλες οι εταιρείες αξιολογούμε το έργο μας σε τακτική βάση και επενδύουμε περισσότερο σε κάποιους τομείς και από καιρού εις καιρόν ανασυντασσόμαστε σε κάποιους άλλους». Η Microsoft, όπως και άλλες μεγάλες τεχνολογικές επιχειρήσεις, πληρώνει δημοσιογραφικούς οργανισμούς για να χρησιμοποιεί ειδήσεις τους στην ιστοσελίδα της, αλλά απασχολεί δημοσιογράφους που αποφασίζουν ποιές ειδήσεις και ποια άρθρα θα ανεβαίνουν στην πλατφόρμα της και πως θα προβάλλονται. Αρκετοί παραγωγοί ειδήσεων που είχαν συμβόλαιο με την εταιρία, έχασαν ήδη τη δουλειά τους. Ορισμένοι από τους απολυθέντες προειδοποίησαν ότι η τεχνική νοημοσύνη πιθανόν να μη γνωρίζει καλά τους αυστηρούς δημοσιογραφικούς κανονισμούς και να καταλήγει να αναρτά ακατάλληλες ειδήσεις. Η Microsoft είναι μία από τις τεχνολογικές εταιρείες που πειραματίζονται με μορφές της αποκαλούμενης ρομποτικής δημοσιογραφίας για τη μείωση του κόστους. Η Google είναι επίσης μία εταιρεία που επενδύει γενναιόδωρα σε αυτό τον τομέα. Γεγονός είναι ότι σύντομα οι αναγνώστες δεν θα γνωρίζουν αν ο δημοσιογράφος που υπογράφει ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ είναι άνθρωπος η ρομπότ! Δεν είναι καθόλου υπερβολικό. Ήδη τους τελευταίους μήνες μεγάλα έντυπα στις ΗΠΑ και στη Βρετανία λειτουργούν με τη βοήθεια ρομπότ, δηλαδή με τη χρήση τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης, που δίνει «ανάσα» στο βάρος του καθημερινού φόρτου εργασίας των ρεπόρτερ. Το μεγάλο ερώτημα για τον κόσμο της έντυπης – προς το παρών – δημοσιογραφίας είναι αν οι ρεπόρτερς θα αντικατασταθούν κάποτε εντελώς από εξελιγμένα ρομπότ. Αξίζει να σημειωθεί πώς μεγάλοι όμιλοι ΜΜΕ, όπως είναι το Bloomberg και το Associated Press, έχουν υιοθετήσει τη σύγχρονη τεχνολογία του «δημοσιογράφου-ρομπότ» κυρίως για τα αθλητικά γεγονότα και την οικονομία. Μήπως αυτός είναι άραγε ένας από τους λόγους που η παγκόσμια οικονομία πήρε την κατιούσα;

Δεκεμβριανά 1944 Η μάχη της Αθήνας

Κάθε μήνας έχει την δική του ιστορική επέτειο. Τα Δεκεμβριανά αναφέρονται σε μία σειρά ενόπλων συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα το Δεκέμβριο 1944 - Ιανουάριο1945, ανάμεσα στις δυνάμεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τις Βρετανικές και κυβερνητικές δυνάμεις που ανήκαν σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, από την σοσιαλδημοκρατία έως την φιλομοναρχική δεξιά. Η έναρξή τους στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, σηματοδοτείται από τους πυροβολισμούς των αστυνομικών δυνάμεων μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη ενάντια στη διαδήλωση του ΕΑΜ, που είχε οργανωθεί ως απάντηση στο τελεσίγραφο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας για τον αφοπλισμό όλων των αντάρτικων ομάδων, με αποτέλεσμα το θάνατο δεκάδων διαδηλωτών. Τα επεισόδια κράτησαν 33 μέρες και τερματίστηκαν στις 5 Ιανουαρίου 1945. Οι μάχες του Δεκεμβρίου 1944, ήταν η μοναδική περίπτωση κατά την οποία σημειώθηκαν πολεμικές συγκρούσεις τέτοιας έντασης στην ελληνική πρωτεύουσα από δημιουργίας του ελληνικού κράτους. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς κατακτητές, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανόρθωσης της χώρας. Τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν άμεσα ήταν το πολιτειακό ζήτημα, η παραπομπή σε δίκη και τιμωρία των δοσίλογων και η συγκρότηση του εθνικού στρατού και αστυνομίας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο εξόριστος μονάρχης είχε πιεσθεί ώστε να δεσμευτεί να μην επιστρέψει στη χώρα πριν ο λαός αποφασίσει ρητά για τη μορφή του πολιτεύματος που επιθυμούσε. Έντονη ήταν η διαφωνία των κομμάτων στο ελληνικό κοινοβούλιο για την τελική μορφή του πολιτεύματος. Η κατάσταση οδηγήθηκε σε σύρραξη. Οι υπουργοί που ανήκαν στο ΕΑΜ παραιτήθηκαν στις 2 Δεκεμβρίου του 1944, ενώ το ΕΑΜ ζήτησε και έλαβε άδεια για συγκέντρωση διαμαρτυρίας την επόμενη ημέρα κηρύττοντας ταυτόχρονα γενική απεργία. Η κυβέρνηση απαγόρευσε το συλλαλητήριο, όμως τα μέλη του ΕΑΜ αψηφώντας την κυβερνητική απαγόρευση κατέκλυσαν ειρηνικά την πλατεία Συντάγματος. Η διαδήλωση που είχε μεγάλη συμμετοχή πνίγηκε στο αίμα όταν αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν προς το πλήθος. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν 33 νεκροί και περισσότεροι από 140 τραυματίες. Το ίδιο εκείνο βράδυ (3 Δεκεμβρίου 1944) ο Γεώργιος Παπανδρέου, προσπαθώντας να βρει διέξοδο στην τεταμένη κατάσταση, κατέθεσε πρόταση περί σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον αρχηγό των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλή Σοφούλη, με παραίτηση του ίδιου και όλων των υπουργών. Όλες οι αντιμαχόμενες πλευρές αποδέχτηκαν την πρόταση. Η νέα κυβέρνηση όμως δεν κατάφερε να επιβάλλει την τάξη και οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν και γενικεύτηκαν σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944 θεωρούνται από τους ιστορικούς ως η δεύτερη φάση του Ελληνικού Εμφυλίου και οδήγησαν στην Τρίτη φάση που τερματίστηκε το 1949 με την στρατιωτική ήττα του ΚΚΕ. Μελετώντας προσεκτικά την ιστορία, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι διδαχτήκαμε από την τραγωδία των Δεκεμβριανών και του Εμφυλίου Πολέμου. Κάποιοι μου δίνουν την αίσθηση ότι επιθυμούν την αναβίωση του διχασμού...