Αποκλειστική συνέντευξη στον Μιχάλη Τελλίδη

 

 'Οταν ο Δημήτριος Μανωλάκος μιλάει, ο κόσμος ακούει...

 

Διακεκριμένος και καταξιωμένος Συμβολαιογράφος, Πολιτικός και Εθελοντής, για πάνω από μισό αιώνα, έχει συνδέσει το όνομά του με την πρόοδο και ανάπτυξη της Ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ και των Οργανισμών που πιστά και με πάθος υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί.   

Στην πρόσφατη αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει ανοιχτά και χωρίς περιστροφές για την πορεία και το μέλλον της ΕΚΜΜ, τον πνευματικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει η Μητρόπολη και την αναγκαιότητα της συνεχούς υποστήριξης των ελληνικών μας σχολείων.

Τ: Κύριε Μανωλάκο, ποιά είναι η γνώμη σας για το χρέος της ΕΚΜΜ προς το ελληνικό δημόσιο και τις προσπάθειες της σημερινής διοίκησης για την διαγραφή του;
M: Προσωπικά κύριε Τελλίδη δεν συμπαθώ τις ενέργειες αυτές διότι δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε η καλύτερη παροικία στον κόσμο με τρίγλωσσα σχολεία, υπηρεσίες, κοινοτικά κέντρα,  κλπ και να ζητιανεύουμε από την ελληνική κυβέρνηση την ώρα που η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη. Αυτό δεν μας τιμά σαν ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει την επαγγελματική επιτυχία όταν γινόμαστε επαίτες. Και βέβαια έχουμε δει τις εκθέσεις τις ΤΡΟΙΚΑ που μας λένε καθαρά τι πάτε να δωρίσετε χρήματα τι στιγμή που έχετε ανάγκη...
Νομίζω πως δεν θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα λυθεί αυτό το πρόβλημα.Γι αυτό πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας να τακτοποιήσουμε μόνοι μας τα οικονομικά μας και εάν δεν είμαστε άξιοι να το πράξουμε τότε ντροπή μας. Δυστυχώς μετά από εκατό χρόνια ύπαρξής μας εδώ δεν έχουμε καταφέρει να ενεργούμε για τον εαυτό μας και συνέχεια ζητιανεύουμε λεφτά...
Τ: Πως βλέπετε την πορεία των ελληνικών μας σχολείων;
M: Έχουμε τα καλύτερα σχολεία στο εξωτερικό. Ναι μεν πληρώνουν κάτι οι γονείς όμως δεν πληρώνουν εκείνα που πληρώνουν όταν στέλνουν τα παιδιά τους στα άλλα ιδιωτικά σχολεία όπου πολλές φορές καταβάλουν και πενταπλάσια δίδακτρα. Είναι γνωστά τα αποτελέσματα που έχουν παρουσιάσει τα σχολεία μας Σωκράτης- Δημοσθένης και το καμάρι αυτό της παροικίας μας πρέπει να ενισχύεται από μεγαλοεπιχειρηματίες  όπως κάνουν οι άλλες παροικίες. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αυτές θα πρέπει να είναι οι πρωταρχικές υποχρεώσεις των επιχειρηματιών, να δίνουν το παρών εκεί που πρέπει και να διαθέτουν ένα κονδύλι κάθε χρόνο ώστε να μη ντροπιάζεται η παροικία ζητιανεύοντας  χρήματα από τον κόσμο. Εμείς δεν έχουμε ούτε νοσοκομεία, ούτε γηροκομεία, ούτε άλλα κοινωφελή ιδρύματα. Άρα, το μόνο που μας μένει να φροντίσουμε είναι τα σχολεία μας. Οι ανάγκες των σχολείων πρέπει να καλύπτονται από τους πλουσίους και ας τους δώσουμε κάπου τα ονόματά τους να μείνουν στην αιωνιότητα. Τα χρήματα άλλωστε που θα προσφέρουν βγαίνουν από τους φόρους που θα γλυτώνουν και όχι από την τσέπη τους...
Τ: Μήπως η Κοινότητα δεν τους πλησίασε με τον σωστό τρόπο;
M: Ίσως και αυτό. Όμως, επαναλαμβάνω, μη περιμένουμε πολλά πράγματα από την ελληνική κυβέρνηση. Να κοιτάξουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας μόνοι μας. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αγωνίζεται να λύσει τα δικά της προβλήματα...
Τ: Κατά γενική ομολογία, υπήρξατε ένας επιτυχημένος Πρόεδρος της ΕΚΜ και   αποχωρήσατε αφήνοντας ένα σημαντικό πλεόνασμα στα ταμεία της Κοινότητας. Είστε συν-ιδρυτής των ελληνικών σχολείων και καταφέρατε να πάρουμε τις επιχορηγήσεις που μας επέτρεψαν να προχωρήσουμε. Τι δεν πήγε καλά στην πορεία και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε;
Μ: Ένας από τους λόγους είναι ότι χάσαμε μεγάλες ευκαιρίες. Δεν μπορώ να συγχωρέσω ποτέ ότι τότε η Κοινότητά μας έχασε την ευκαιρία να αγοράσει το Malcolm Cambell High School σε προνομιούχα τοποθεσία, το οποίο τελικά πήραν οι Αρμένιοι και το χρησιμοποιούν ως κοινοτικό κέντρο και σχολείο. Χάσαμε την ευκαιρία να αγοράσουμε το Royal Hall για εννιακόσιες χιλιάδες δολάρια. Σήμερα αξίζει δώδεκα εκατομμύρια. Δεν ακολουθήσαμε τον ελληνισμό. Χτίσαμε σχολείο δίπλα στον Αϊ Γιώργη, όπου δεν υπάρχουν πλέον έλληνες . Έχει έρθει η ώρα νομίζω που θα πρέπει να αλλάξουν τα πάντα...
Τ: Δηλαδή;
M: Πρέπει να βρεθεί ένας νέος τρόπος διοικήσεως της Κοινότητας υποχρεώνοντας υπεύθυνους και αξιόλογους ανθρώπους να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αλλάξουν το πολιτικό σύστημα. Για παράδειγμα, τι προσφέρουν οι Γενικές Συνελεύσεις; Είναι ένας χώρος διασκέδασης για τους ηλικιωμένους που πληρώνουν 25 δολάρια το χρόνο και περιμένουν να έρθουν σε μία Συνέλευση με τα χέρια ψηλά για να τους δοθεί η ευκαιρία να αντιπαραθέσουν, να κατηγορήσουν και να φωνάξουν...Τι ουσιαστικό έχουν προσφέρει αυτοί οι άνθρωποι; Οι Συνελεύσεις γίνονται για να παίρνονται σοβαρές αποφάσεις. Πρέπει να έχουμε δέκα είκοσι σωστούς ανθρώπους με γνώσεις για να αποφασίζουν και να αναλαμβάνουν τις εργασίες της Κοινότητας. Διαφορετικά η Κοινότητα θα πρέπει να προσλάβει γενικούς διευθυντές υπό την επίβλεψη αυτών των επιστημόνων και επιχειρηματιών...
T: Να περάσουμε στην προτεινόμενη συμφωνία Κοινότητας - Μητρόπολης, η οποία στην τελευταία Γενική Συνέλευση όπου προεδρεύσατε παρουσιάστηκε στα μέλη ελλιπής   και όχι όπως αρχικά είχε συμφωνηθεί με την Μητρόπολη...     
Μ: Δεν υπάρχει συμφωνία. Θα τα βρούνε. Πρέπει όμως να ασκηθεί πίεση σε όλες τις πλευρές. Δεν μπορεί ο Μητροπολίτης να δρα μονομερώς και να διοικεί την εκκλησία όπως εκείνος θέλει. Αγνοεί όλη την παροικία του Μόντρεαλ. Έχει εδώ ένα Μητροπολιτικό Συμβούλιο με 9 άτομα ενώ στην περιφέρεια του Οντάριο έχει περίπου 35.  Η Κοινότητα του Μόντρεαλ είναι ιστορική. Μόνο όταν χρειάζεται βοήθεια συμπληρώνει τις τιμητικές θέσεις με αυτούς τους ανθρώπους; Και τι έχουν προσφέρει τα ονόματα που βρίσκονται στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο; Τοποθετεί αυτόματα μέλη κάποιους που δίνουν ένα - δύο εκατομμύρια... Που βρίσκονται  οι άνθρωποι αυτοί; Ο ίδιος θα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί για να κερδίσει τον σεβασμό. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το θέατρο...
Τ: Από Κοινοτικής πλευράς;
Μ: Εφόσον οι Κοινότητες έχουν αποφασίσει να προσφέρουν μία αμοιβή στη Μητρόπολη για να αντιμετωπίζει τα έξοδά της θα πρέπει η συμφωνία να γίνεται σεβαστή. Όταν επιτρέπουμε να δημιουργείται ένα χαράτσι στα μυστήρια, το ευκολότερο πράγμα είναι να δούμε τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Τον καιρό που είχε επιβάλλει το χαράτσι ο Δεσπότης κέρδιζε περισσότερα από ότι πλήρωνε η Κοινότητα. Συνεπώς, που είναι η λογική να σταματήσουν να πληρώνουν; Έχασαν τα μυστήρια, τα μνημόσυνα, όλα χάθηκαν... Ποιός είναι υπεύθυνος γι αυτές τις αποφάσεις;
T: Μήπως η Κοινότητα θα πρέπει να απαλλαγεί από τον "εκκλησιαστικό" ρόλο που διάλεξε , ο οποίος άλλωστε ανήκει φυσιολογικά στην Μητρόπολη;
M: Γιατί η Κοινότητα να απαλλαγή από αυτόν τον ρόλο; Τα εισοδήματα από τις εκκλησίες είναι ο μοναδικός πόρος. Γιατί λοιπόν να παραιτηθεί από αυτόν; Ας πληρώνει ένα ανάλογο ποσοστό για να ικανοποιείται και η Μητρόπολη, όμως από την άλλη πλευρά ας φροντίσουν και οι ιερείς να αυξήσουν τα εισοδήματα. Όταν απογοητεύεις τους παπάδες με τον τρόπο που τους διαχειρίζεσαι και δεν τους ενθαρρύνεις τότε χάνουν το ενδιαφέρον τους. Που είναι ο προσκοπισμός, που είναι οι χορωδίες σε κάθε εκκλησία, που είναι η νεολαία και εδώ που τα λέμε που είναι η στέγη των ηλικιωμένων; Υπάρχει ένας Οργανισμός, η "Φιλία" που κάνει εξαιρετική δουλειά για τους ηλικιωμένους. Κάθε ενορία θα έπρεπε να έχει ένα αντίστοιχο Τμήμα. Τα μοναστήρια είναι μεγάλη επιχείρηση. Εάν ξέρατε πόσα λεφτά πάνε στα μοναστήρια... Και πού πάνε οι εισπράξεις; Στη Μητρόπολη. Και ποιός πάει εκεί; Εμείς.     
Τ: Όσον αφορά το μέλλον των ελληνικών σχολείων;
M: Η διεύθυνση των σχολείων είναι ένα σοβαρό επάγγελμα για ανθρώπους επιστήμονες ώστε να ξέρουμε τι γίνεται εκεί. Αφαίρεσαν τα λεωφορεία. Υποτίθεται πως πήγε κάποιος και τους μίλησε. Εγώ προσφέρθηκα και τους είπα εάν με έχετε ανάγκη να έρθω μαζί σας ως γνώστης των σχολείων και ως επίτιμος πρόεδρος. Πρότεινα να πάω με τον διευθυντή και με τον πρόεδρο. Διάβασα στις εφημερίδες ότι πήγε ο διευθυντής με τον βουλευτή Γεράσιμο Σκλαβούνο για να χρησιμοποιήσει την επιρροή του. Όμως θα πρέπει να πάνε και άλλοι υπεύθυνοι άνθρωποι τους οποίους μέλη της κυβέρνησης γνωρίζουν. Έτσι, η θα φοβηθούν λιγάκι ή τουλάχιστον θα μας σεβαστούν. Και το Κογκρέσο έπρεπε να είναι πιο δραστήριο, να επιμένει και να οργανώσει τα Σωματεία. Εάν πράγματι αντιπροσώπευε όλα τα Σωματεία, θα παρουσίαζε μία δύναμη ενώπιον των Δημοσίων Αρχών. Όπως άλλωστε και το Καναδικό Κογκρέσο. Δεν ακουγόμαστε, δεν βλεπόμαστε...
Κάποτε είχα πει τα σχολεία να γίνουν ένας ανεξάρτητος εκπαιδευτικός Οργανισμός και επιμένω σε αυτό, διότι σήμερα, εκτός από τα σχολεία τι έχει να καυχηθεί η Κοινότητα; Τις εκκλησίες; Αυτές θα τις έχει οπωσδήποτε αφού υπάρχει πνευματική ανάγκη. Το να δημιουργηθεί  ένας ανεξάρτητος εκπαιδευτικός Οργανισμός είναι μία πολύ καλή και ρεαλιστική λύση. Και εάν κάποτε συμβεί αυτό πρωτοπόροι θα πρέπει να είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Ίσως να είναι αυτός ένας τρόπος να τους καταφέρουμε να βάλουν τα λεφτά τους.
Τ: Συζητείται η κατασκευή ενός Mega κτιριακού συγκροτήματος στο οικόπεδο του Τιμίου Σταυρού που να στεγάζει σχολεία, κοινοτικό κέντρο, αίθουσα δεξιώσεων, κ.λ.π. Πως βλέπετε την ιδέα;
M: Είναι βιώσιμη η ιδέα. Δεν θα έλεγα να γίνει κοινοτικό κέντρο ή αίθουσα για χοροεσπερίδες, διότι υπάρχουν τόσες αίθουσες. Ίσως σε μικρότερη κλίμακα, με κάποια αίθουσα διαλέξεων, ένα αμφιθέατρο...
Τ: Θα βρεθούν οι πόροι;
M: Πόρους μπορούμε να βρούμε. Ο χώρος στην Houde, πχ μπορεί να πουληθεί περίπου τρία εκατομμύρια δολάρια που θα μείωνε σημαντικά το χρέος της Κοινότητας, όπως πουλήθηκε και το κτίριο της Ομοσπονδίας. Η Κοινότητα θα πρέπει να μας εξηγήσει μία μέρα που πήγαν τα λεφτά. Επιθυμία της Ομοσπονδίας ήταν τα χρήματα από μία πιθανή πώληση να πάνε στα σχολεία.
Τ: Ένα μήνυμά σας;
M: Με οργανωμένη δουλειά γίνονται τα πάντα. Χρειαζόμαστε σωστούς ανθρώπους, την αγάπη των ομογενών και την υποστήριξη των επιχειρηματιών...