Από όλες τις γιορτές, κυρίως εδώ στην Βόρεια Αμερική, είναι γεγονός πως τα Χριστούγεννα θεωρείται η πλέον εμπορική. Η πολυαγαπημένη αυτή γιορτή μάλιστα έχει και ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κάθε χρόνο έρχεται όλο και νωρίτερα! Αυτό κι αν είναι Χριστουγεννιάτικο θαύμα... Σε λίγο θα φτάσουμε να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα τον Αύγουστο... Άλλωστε, συνηθίσαμε να βλέπουμε δέντρα, στολίδια και Αϊ Βασίληδες σε πολλά καταστήματα το κατακαλόκαιρο! Εν πάση περιπτώσει, όλος ο επιχειρηματικός κόσμος περιμένει πως και πως αυτές τις μέρες προκειμένου να αυξήσει τον τζίρο του, να φέρει κόσμο στο μαγαζί του, να πουλήσει περισσότερα προϊόντα ή ότι άλλο τέλος πάντων διαθέτει. Στην Ελλάδα βέβαια, αντίθετα με τις χώρες του εξωτερικού, συνηθίζουν να γιορτάζουν τις ονομαστικές γιορτές, τιμώντας ταυτόχρονα και ένα τεράστιο και περίπλοκο εορτολόγιο Αγίων και Οσίων, 365 μέρες το χρόνο... Αντίθετα, τα Χριστούγεννα είναι ουσιαστικά η γιορτή των γενεθλίων του Χριστού. Ένα περίπλοκο σύνολο μυστικιστικών και ιερών αφηγήσεων περιβάλλει την 25η Δεκεμβρίου, όμως κατά βάση πρόκειται για μία γέννηση, μία ελπιδοφόρα φωτεινή στιγμή θρησκευτικής σημασίας, η οποία συνεχίζει ύστερα από 2000 τόσα χρόνια να γαληνεύει τη φαντασία μας. Δυστυχώς η κουλτούρα μας, καθώς και το σύνολο των πολιτισμικών αναφορών μας, έχει κυριολεκτικά εξοκείλει προς την υπερκατανάλωση. Η αξία μας, η ταυτότητά μας, το "μέγεθός" μας μέσα στο κοινωνικό σύνολο είναι συνάρτηση αυτών που έχουμε και όχι αυτού που είμαστε. Καταναλωτικά αγαθά δηλαδή. Πράγματα εφήμερα. Πράγματα φθαρτά. Απλώς πράγματα. Μοιραία, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς μήπως και οι τρεις μάγοι αγόρασαν τα δώρα τους στις εκπτώσεις; Στον δρόμο προς τη Βηθλεέμ μήπως έπιναν κόκα-κόλες με οδηγό το GPS και το ipad; Υπάρχει έστω και μία μικρή διασύνδεση μεταξύ Χριστουγέννων και αυτού του υπερβολικού παζαριού που βλέπουμε να συμβαίνει κάθε χρόνο όλο και πιο διογκωμένα; Κάθε χρόνο, σε διάφορους τομείς παραγωγής και κατανάλωσης, καταλήγουμε να σπαταλάμε και να πετάμε τεράστιες ποσότητες φαγητού στα σκουπίδια. Καθόλου χριστιανική πράξη, ειδικά από τη στιγμή που ακόμη και εντός των ορίων της υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με "λιγότερα απ’ τα λίγα" και παιδιά υποσιτίζονται και λιποθυμάνε απ’ την πείνα στα σχολεία. Το βλέπουμε στην σημερινή Ελλάδα... Δυστυχία, θλίψη και απόγνωση έχει χαριστεί απλόχερα σε πολλούς συνανθρώπους μας, ειδικά κατά τα τελευταία χρόνια. Η βία και η αδικία είναι πλέον δύο μεγέθη πολύ υπολογίσιμα σε ολόκληρο τον κόσμο... Ναι στα δώρα, που θεωρούνται πράξη προσφοράς και αγάπης. Ναι όμως και στην αλληλεγγύη και αγάπη προς τον πάσχοντα πλησίον μας. Πιστεύω πως η κάθε μέρα είναι καλή για να ελέγξουμε τις προτεραιότητές μας και τα Χριστούγεννα σίγουρα δεν είναι εξαίρεση. Έτσι, για αλλαγή, ας προσπαθήσουμε να βρούμε μία φορά τη χαρά όχι μόνο στα πράγματα, αλλά στη συμπαράσταση, στην παρουσία, στην αφοσίωση προς τον συνάνθρωπο και σε μία υπόσχεση που θα τηρήσουμε, για ένα καλύτερο αύριο για όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο...
Εσείς τι λέτε;
No comments:
Post a Comment