Περι απεργιών...

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις τον τελευταίο καιρό, διαδέχονται η μία την άλλη. Είναι γεγονός ότι οι απεργίες έχουν διαδραματίσει τον δικό τους ρόλο στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή καθ’ όλη τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας. Πανίσχυρα σωματεία νευραλγικών βιομηχανικών κλάδων συνήθιζαν να γονατίζουν οικονομίες και να προκαλούν κοινωνική αναταραχή, στην προσπάθεια των εργατών να κατοχυρώσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η τακτική της απεργίας έχει πολύ μεγάλη ιστορία. Περίπου 3500 χρόνια πριν, υπό την εξουσία του Φαραώ Ραμσή Γ' στην Αίγυπτο, οι εργάτες της βασιλικής νεκρόπολης οργάνωσαν την πρώτη εργατική εξέγερση στην αρχαιότητα. Η ιδέα βέβαια της γενικής απεργίας ως τρόπος συλλογικής διεκδίκησης πρωτοεμφανίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία στις αρχές του 19ου αιώνα. Ας δούμε όμως μερικές από τις μεγαλύτερες γενικές απεργίες όπως καταγράφηκαν στην ιστορία. Η Βιομηχανική Επανάσταση έφερε ανάπτυξη και πρωτόγνωρο πλούτο στην άρχουσα τάξη της Βρετανίας, η οποία όχι μόνο δεν μοιράζονταν τον πλούτο όμως οι βιομήχανοι έκοψαν τους μισθούς δύο-τρείς φορές μεταξύ1840-1842, δημιουργώντας μία εκρηκτική κατάσταση. Περισσότεροι από 500.000 εργάτες αρνήθηκαν να πάνε για δουλειά αν δεν άλλαζαν τα μεροκάματα. Στις διαδηλώσεις δεν ήταν λίγοι αυτοί που έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες… Από τα μέσα του 19ου αιώνα η πολιτική κατάσταση στο Βέλγιο δεν απαθανάτιζε την λαϊκή βούληση, κι’ έτσι οι εργάτες κατέβηκαν σε αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η γενική απεργία του1893 κατάφερε να εξασφαλίσει καθολικό δικαίωμα ψήφου, καθώς το πρωτόγνωρο πλήθος των 300.000 απεργών δεν άφηνε και πολλά περιθώρια διαπραγματεύσεων… Το Οκτωβριανό απεργιακό κίνημα του1905 στη Ρωσία κατέληξε στη γνωστή εξέγερση της ίδιας χρονιάς. Οι εργαζόμενοι ζητούσαν κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις, με τους Μενσεβίκους να αποκτούν πλέον λόγο στα πολιτικά πράγματα. Ο τσάρος αναγκάστηκε τελικά να αποδεχθεί σωρεία δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων… Στις 4 Αυγούστου του1909 περισσότεροι από 300.000 εργάτες κατέβηκαν στους δρόμους της Στοκχόλμης για να διαμαρτυρηθούν για τη νέα περικοπή των αποδοχών τους. Οι βιομήχανοι απάντησαν στην απεργία απολύοντας περισσότερους από 20.000 εργάτες. Ένα τεράστιο κύμα μεταναστών θα ξεπηδούσε στον απόηχο της αποτυχημένης απεργίας… Οι εξευτελιστικοί για την Γερμανία όροι της Συνθήκης των Βερσαλλιών, έδωσαν το άλλοθι στον στρατό κι’ έτσι με επικεφαλής τον στρατηγό Luttwitz στις 13 Μαρτίου1920 κατέλαβε το Βερολίνο και εγκαθίδρυσε επαναστατική κυβέρνηση. Ο λαός αντέδρασε και οι εργάτες κατέβηκαν σε γενική απεργία, η οποία τελικά έσωσε την εύθραυστη Δημοκρατία της Βαϊμάρης… Η κλωστοϋφαντουργία της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ επλήγη ανεπανόρθωτα τον Σεπτέμβριο του1934, όταν περισσότεροι από 400.000 εργάτες του κλάδου αρνήθηκαν να δουλέψουν αν δεν ικανοποιούνταν τα αιτήματά τους. Η έλλειψη υποστήριξης οδήγησαν τον απεργιακό κλοιό σε αποτυχία, με αποτέλεσμα το σωματείο των εργατών να καταποντιστεί… Ο κατάλογος όμως είναι ατελείωτος… Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας μοιραία θα οδηγήσει στην κατάργηση εκατομμυρίων θέσεων εργασίας. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως τα εργατικά σωματεία θα αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις…