Παρακολουθώντας από κοντά τις πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα εύκολα διαπιστώνει κανείς πως ιδεολογίες και κόμματα έχουν πλέον περιέλθει σε δεύτερη μοίρα. Οι έλληνες σήμερα έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Στους μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Έτσι, η μεν αντιμνημονιακή σημερινή κυβέρνηση δείχνει το δάχτυλο προς την αντιπολίτευση για την τωρινή κατάσταση, η δε μνημονιακή αντιπολίτευση δείχνει το δάχτυλο στην κυβέρνηση, λέγοντας ότι αν ήταν στη θέση της θα είχε πράξει διαφορετικά και άρα δεν θα είχαμε φτάσει στο αδιέξοδο.. Η αλήθεια είναι ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση αποτελείται από ανεπαρκείς ανθρώπους που δυστυχώς λίγο πολύ αντικατοπτρίζουν την ελληνική κοινωνία όπως έχει διαμορφωθεί. Στο μνημόνιο ούτως ή άλλως θα φτάναμε, ήταν θέμα χρόνου...Τι ακριβώς όμως είναι το μνημόνιο; Βασικά είναι μια "ευκολία" που μας κάνουν οι συνέταιροί μας για να αποφύγουμε τα χειρότερα τα οποία πάντως δεν είναι η χρεοκοπία αφού η Ελλάδα έχει προ πολλού χρεοκοπήσει... Τα χειρότερα λοιπόν τι είναι; Τα χειρότερα είναι μια δημοσιονομική προσαρμογή ακόμα πιο βίαιη από τη σημερινή. Για να γίνει αντιληπτό αυτό το ελληνικό κράτος στα επόμενα κοντινά χρόνια θα πρέπει να κλείσει την ψαλίδα μεταξύ δαπάνες και έσοδα κατά 30 δις ευρώ περίπου. Το μνημόνιο λοιπόν μας χρηματοδοτεί για να γίνει αυτή η προσαρμογή σταδιακά. Αν δεν υπήρχε το μνημόνιο τότε η μείωση της ψαλίδας μεταξύ των εσόδων και εξόδων θα έπρεπε να γίνει απότομα και με πολύ πιο βίαιο τρόπο διότι απλά η χώρα θα είχε κάνει στάση πληρωμών και οι αγορές δεν θα μας δάνειζαν. Αποτέλεσμα θα ήταν η κυβέρνηση να μη μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της και θα έπρεπε να πάρει ορισμένες πολύ σκληρές αποφάσεις που θα είχαν να κάνουν με μεγάλες μειώσεις των συντάξεων και των αποδοχών στο δημόσιο, άμεσες μαζικές απολύσεις και κλείσιμο οργανισμών του δημόσιου. Άρα δεν υπάρχει φως και επιστροφή στις παλιές καλές μέρες; Θεωρητικά αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο μετά από μια θεαματική βελτίωση της ελληνικής οικονομίας κάτι που δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Υπέρ λοιπόν η κατά του μνημονίου; Ούτε το ένα ούτε το άλλο, όπως έχουν τα πράγματα σήμερα. Ποιός φταίει λοιπόν γι αυτή την κατάσταση; Πέραν βέβαια από τους πολιτικούς φταίει και ο ελληνικός λαός που επιμένει να ψηφίζει ανεπαρκές πολιτικές ηγεσίες δεκαετίες τώρα και αρνείται να στείλει στη βουλή ικανούς ανθρώπους που να προωθήσουν μια αποτελεσματική αναδιοργάνωση της οικονομίας και του διοικητικού ιστού της χώρας. Το μνημόνιο θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει κάποτε από τούτο τον λαβύρινθο; Σαφώς όχι. Για να βγει η χώρα από την τωρινή κατάσταση θα πρέπει να δρομολογηθούν πολιτικές τέτοιες που θα κάνουν τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει και να πάρει ρίσκο. Η αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας εξαρτάται από τους ίδιους τους έλληνες, κάτι που πάνω από όλα προϋποθέτει βούληση και ριζική αλλαγή νοοτροπίας. Μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση φέρουν και τα φερέφωνα media, ορισμένα "θύματα" των περικοπών δαπανών, τα οποία δίχως ίχνος αντικειμενικότητας, με ανύπαρκτη εθνική συνείδηση τα πλείστα, δεν διστάζουν να τοποθετούνται μνημονιακότερα των μνημονιακών ή αντιμνημονιακότερα των αντιμνημονιακών, (αναλόγως της πνοής του ανέμου) εν ονόματι των "καλών και συμφερόντων των ψυχών ημών..."
Εσείς τι λέτε;
Μιχάλης Τελλίδης
michael.tellides@cfmbradio.com
No comments:
Post a Comment