Εσείς τι λέτε;

                     
Παρακμιακή ελληνική TV...

Η ελληνική τηλεόραση έπασχε πάντα από διάφορα νοσηρά σύνδρομα που ως επί το πλείστον συνδέονταν με την έλλειψη παιδείας και αισθητικής που διέπει τους φορείς της. Το μοντέλο της υπερπαραγωγής των άλλοτε "ευτραφών αγελάδων" έδωσε τη θέση του στην μοιραία άκαρπη ανακύκλωση, η οποία εσχάτως υπέστη σφοδρή ποσοτική υποβάθμιση που λόγω καλοκαιριού έγινε ολοένα και πιο πενιχρή.
Μπορεί να ακούγεται θλιβερό αλλά το φετινό καλοκαίρι στην Ελλάδα για τους πολλούς δεν είναι αφορμή για διακοπές. Αρκετοί έμειναν σπίτι τους με θερινή συντροφιά την τηλεόραση. Η κλεισούρα θα αποκτούσε σίγουρα διαφορετικές διαστάσεις πνευματικότητας και ψυχαγωγίας αν δεν συνδυαζόταν αναγκαστικά με τη θέαση άθλιων τηλεοπτικών σειρών και ανούσιων εκπομπών χωρίς λόγο ύπαρξης. Η πολιτιστική κατάντια που διατρέχει την ελληνική τηλεόραση από καταβολής της ιστορίας της είναι άμεσος συνεργός στην πνευματική παρακμή και την κοινωνική αποβλάκωση  μιας ολόκληρης γενιάς... Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι παρά την παραγωγική επάρκεια της ιδιωτικής τηλεόρασης τις τελευταίες δεκαετίες, το επίπεδο της παρακαταθήκης που μια τόσο μεγάλη βιομηχανία άφησε, βρίσκεται υπό το μηδέν. Αμέτρητες κακόγουστες σειρές με ατάλαντους πρωταγωνιστές και εμετικά σενάρια κυριαρχούν καθημερινά στην μικρή οθόνη... Η Ελλάδα των τελευταίων ετών και ειδικότερα της σημερινής κρίσης βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα παρωχημένο πολιτισμικό πλαίσιο που δεν λέει να καταλάβει πως πέθανε, ανήμπορη να ξεπεράσει το άνοστο χιούμορ, την ατέλειωτη φλυαρία, τον "anchor- μπαμπούλα", την "γκέι-κυριαρχία" και τις χαζοχαρούμενες διακοσμητικές γλάστρες... Ο κόσμος δυστυχώς ταυτίστηκε με τέτοιου είδους προϊόντα, όσο σε επίπεδο προσωπικότητας όσο και σε ευρύτερο επίπεδο κοινωνικής συμπεριφοράς... Η ελληνική τηλεόραση του 2015 είναι ένας θλιβερός συνδυασμός βαρετής κονσέρβας και σύγχρονης παρακμής, που με ξενόφερτη βοήθεια προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων ολίγων κοιμισμένων τηλεθεατών. Όλως παραδόξως ελάχιστα προϊόντα από το υποτιθέμενο "ένδοξο" παρελθόν συνδράμουν στην προσπάθεια συντήρησής της (δυο - τρείς κλασικές σειρές, έστω και σε επανάληψη). Δεν μου αρέσει να χρεώνω τα πάντα στη καραμέλα που λέγετε “οικονομική κρίση”,  αλλά πιστεύω πως χάρη σ’ αυτή, η ελληνική τηλεόραση τον τελευταίο χρόνο έχει γίνει απίστευτα κουραστική και ανούσια. Εκπομπές που υπεραναλύουν τα προβλήματα  αλλά αδυνατούν να δώσουν λύση, τούρκικες και βραζιλιάνικες σειρές, οι οποίες τουλάχιστον εμένα με αφήνουν εντελώς αδιάφορο και εκπομπές που αναμασάνε με τον πιο πρόχειρο τρόπο το περιεχόμενο που υπάρχει άφθονο στο απέραντο Internet, σίγουρα δεν με κέρδισαν σαν τηλεθεατή με αποτέλεσμα κάποιες ώρες ανάπαυλας και σκοτώματος χρόνου, να ψάχνω να βρω εναλλακτικές λύσεις όπως ένα καλό βιβλίο ή κάποιο σταυρόλεξο για γερά μολύβια μέσα τις "Σπαζοκεφαλιές". Ακόμη ένα καλοκαίρι ανίας για όσους μένουν στο σπίτι, άλλη μια αφορμή να θυμηθούμε όλα εκείνα για τα οποία ντρεπόμαστε. Ας όψεται η ελληνική TV...