Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο ελληνισμός του Καναδά έχει δραστηριοποιηθεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια προκειμένου να βοηθήσει με κάθε τρόπο όσους επιστρέφουν από την Ελλάδα σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Επίσημα στοιχεία για τον ακριβή αριθμό των επαναπατριζόμενων που φεύγουν πίσω στις θετές τους πατρίδες δεν υπάρχουν επί του παρόντος. Ο αριθμός πάντως των αφικνούμενων σε φιλόξενες χώρες πρέπει να είναι αρκετά σημαντικός εάν λάβουμε υπόψη μας και τους απελπισμένους οι οποίοι, δίχως δεύτερη σκέψη, φθάνουν με φοιτητική ή τουριστική βίζα με την ελπίδα να μονιμοποιηθούν. Σε κάθε περίπτωση, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι σήμερα όπως ήταν τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες όταν ο έλληνας τότε ξεκινούσε από τη γενέτειρα χωρίς εφόδια και γινότανε ανειδίκευτος εργάτης, έβγαζε τον επιούσιο και φύλαγε και δυο δεκάρες για να γυρίσει στην πατρίδα όπως ήταν το αρχικό όνειρο. Ένα όνειρο που για τους περισσότερους έμεινε απραγματοποίητο... Σήμερα δεν μπορεί κάποιος να έρθει στον Καναδά για να πλύνει πιάτα, για τον απλούστατο λόγο ότι τα πιάτα τα έχουν αναλάβει πλέον οι Πακιστανοί και ακόμη γιατί οι έλληνες της δεύτερης και τρίτης γενιάς δεν ασχολούνται με "υποτιμητικά" επαγγέλματα. Όπως και να έχει πάντως, οι επίδοξοι μετανάστες θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι για να μεταναστεύσει κανείς σήμερα στον Καναδά και να έχει σοβαρές ελπίδες να εξασφαλίσει μία αποδοτική εργασία, πρέπει (εκτός των άλλων νομικών, μεταναστευτικών κλπ. προϋποθέσεων) να έχει πολύ καλή γνώση της Γαλλικής - εάν πρόκειται να γίνει δεκτός στο Κεμπέκ- και σίγουρα να διαθέτει εξειδίκευση, κάτι που έχουμε τονίσει επανειλημμένα. Σ΄ αυτό το τελευταίο υστερούν οι νεοέλληνες οι οποίοι τέλειωσαν ελληνικά πανεπιστήμια που τους έδωσαν μεν καλές γενικές γνώσεις, σπάνια όμως κατέχουν τις γλώσσες και την εξειδίκευση. Εν τω μεταξύ, πολλοί από αυτούς, με ελλιπείς και σε κάποιες περιπτώσεις παραπλανητικές πληροφορίες για την χώρα υποδοχής , χωρίς σαφή γνώση της μεταναστευτικής της πολιτικής και χωρίς να έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης, του συστήματος και της τοπικής καθημερινότητας, (θύματα συχνά "Μεταναστευτικών" γραφείων) μπαίνουν σε ένα λαβύρινθο από τον οποίο δεν γνωρίζουν πως να ξεφύγουν… Αυτό τους στερεί από τη δυνατότητα εξασφάλισης άμεσα κάποιας εργασίας, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε ομογενειακούς οργανισμούς προκειμένου να λάβουν κάποια βοήθεια, φαγητό, απασχόληση και συχνά τα έξοδα επιστροφής στην πατρίδα όπως συμβαίνει συνήθως… Ευλογία Θεού ή κατάρα η παλιννόστηση-μετανάστευση; Ένα σοβαρό ερώτημα που θα πρέπει να απασχολήσει όσους σκέπτονται να πάρουν τη μεγάλη απόφαση...
No comments:
Post a Comment