Εσείς τι λέτε;

Η κακή πλευρά της τηλεόρασης…
Τα ενδεχόμενα για τον νέο κορονοιό είναι δύο: ή θα μας σωριάσει όλους κάτω ή αν δεν συμβεί αυτό, θα πάθουμε ομαδική ψύχωση από την κινδυνολογία…
Τις περισσότερες πιθανότητες, κατά τη γνώμη μου, συγκεντρώνει το δεύτερο σενάριο αφού οι εμπειρογνώμονες είναι κατηγορηματικοί για το θέμα της περιβόητης νόσου. 
Θα πάρει καιρό, στην πορεία θα γίνει πιο ήπια και πάντως θα εξαφανιστεί.
Ωστόσο, οι απόψεις αυτές δεν φιλοξενούνται εύκολα στα τηλεοπτικά κανάλια. Τι νόημα θα είχε άλλωστε μια καθησυχαστική είδηση από την οποία απουσιάζει η δραματοποίηση, η κινδυνολογία, ο εντυπωσιασμός; Σύμφωνα με τους καναλάρχες, μια θετική είδηση είναι μηδενικής αξίας και συνεπώς δεν «πουλάει».
Οι ανυποψίαστοι τηλεθεατές, εδώ και εβδομάδες βομβαρδίζονται από έσχατη κινδυνολογία με τον ίδιο τρόπο που βομβαρδίζονταν λίγα χρόνια πριν με τη γρίπη των πουλερικών, των τρελών αγελάδων, τον ιό Ebola, Sars κ.ο.κ.
Επιδημία, χρεοκοπία, φτώχεια, κακοδιαχείριση, σκάνδαλα, διαφθορά, χάος...
Αυτή δυστυχώς είναι η απογραφή της αρνητικής ειδησεογραφίας σήμερα. Και ο ταλαίπωρος κοσμάκης μένει με την εντύπωση ότι επέρχεται το τέλος του κόσμου!
Κάτι τέτοιο πάντως δεν φαίνεται να συμβαίνει, στο σύντομο τουλάχιστον μέλλον…   
Εφόσον λοιπόν η ζωή συνεχίζεται και δεν επέρχεται το διαλαλούμενο «τέλος», τότε γιατί κάποιοι «τηλε-ρεπόρτερ» ψάλλουν το πολύ «κυρ' ελέησον» που άρχισε να το βαριέται κι’ ο Θεός; Οι βασικοί λόγοι, κατ’ εμέ, είναι: Πρώτον, διότι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε - όπως ίσως να πιστεύουν και οι ίδιοι - ότι αυτή τη φορά πάει τέλειωσε, έρχεται πραγματικά η «συντέλεια» και δεύτερον διότι νομίζουν ότι έτσι «πουλάει» το μέσο που εκπροσωπούν. Και τα δύο επιχειρήματα βέβαια είναι εσφαλμένα. Κατά συνέπεια, καλό είναι να σταματήσει αυτή η ομαδική παράκρουση που ως φαινόμενο στην ψυχιατρική θα χρειαζόταν εντατική ψυχοθεραπεία με «αντιφοβικά» φάρμακα!
Εν τω μεταξύ, η ζωή εξακολουθεί να τραβάει τους δικούς της ρυθμούς. Η οικονομία κουτσά - στραβά κινείται, οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να αγοράζουν και να πουλάνε και οι καταναλωτές συνεχίζουν να ζουν μια - έστω και επί πιστώσει - κανονική αγοραστική ζωή.
Σίγουρα έχουμε πολλαπλά προβλήματα να λύσουμε αλλά έτσι είναι τελικά η ζωή. Μόνο στα έξι μέτρα κάτω από τη γη υπάρχει απόλυτη ισορροπία, γαλήνη και έλλειψη προβλημάτων...
Η ανθρωπότητα, στην μακρά της πορεία, πέρασε και από πολύ χειρότερα και όμως επέζησε. Τίποτα δεν είναι τόσο καινούργιο που να σημαίνει πως τη φορά αυτή την «πατήσαμε» οριστικά και η συντέλεια είναι στην πόρτα μας. Η κινδυνολογία έχει πλέον υποκαταστήσει την αληθινή είδηση των γεγονότων. Υπάρχουν όμως και όρια στην ανοχή.
Εφόσον λοιπόν το - κατά κάποιους - «φερέγγυο» αυτό ηλεκτρονικό μέσο δεν παρουσιάζει εναλλακτικές προτάσεις για καλύτερη πορεία στο μέλλον, δεν έχουμε παρά να κλείσουμε τα μάτια μας στην ατέλειωτη αρνητική κριτική των πάντων και ας εφαρμόσουμε το γνωστό μότο της μαϊμούς: Μη βλέπεις…