ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ- Δικαίωμα στο θάνατο;

Η Καναδική κυβέρνηση εισήγαγε πρόσφατα νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία παρατείνεται έως τις 17 Μαρτίου 2024 η εκούσια ευθανασία για όσους πάσχουν από ψυχικά νοσήματα. Από τις 18 Μαρτίου 2023 θα επιτρέπονται οι αιτήσεις ατόμων με ψυχική διαταραχή ως μοναδική υποκείμενη ιατρική πάθηση. Στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης αναφέρεται ότι για να είναι κάποιος επιλέξιμος για ευθανασία πρέπει να είναι άνω των18 ετών και να έχει σοβαρή ασθένεια ή αναπηρία. Οι ενδιαφερόμενοι που θέλουν να υποβάλλουν αίτηση στο πρόγραμμα Medical Assistance In Dying, πρέπει να είναι δικαιούχοι του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, να είναι σε θέση να λαμβάνουν αποφάσεις και να είναι απαλλαγμένοι από εξωτερικές πιέσεις. Πέρυσι, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι στον Καναδά τερμάτισαν τη ζωή τους μέσω ευθανασίας. Το θέμα του θανάτου είναι ένα θέμα πολυσύνθετο, πολυδιάστατο και ευαίσθητο και εξακολουθεί να θεωρείται ταμπού στις περισσότερες κοινωνίες. Γεγονός είναι ότι είμαστε μια κοινωνία όπου αρνούμαστε να συζητήσουμε την οδύνη, τον πόνο, τον θάνατο και τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, ενώ η καλύτερη σπουδή του θανάτου είναι αναμφισβήτητα η ίδια ζωή. Πως ζούμε την καθημερινότητα μας, πως εκφράζουμε τα συναισθήματά μας στους γύρω μας και πώς ακόμη βλέπουμε το θέμα του τέλους. Το ζήτημα της ευθανασίας σίγουρα αφορά εξαιρετικές περιπτώσεις όπου ο ασθενής έχει μία καταληκτική πορεία με τον γιατρό να πιστοποιεί ότι έχουν εξαντληθεί όλα τα φαρμακευτικά και ιατρικά μέσα. Πρόκειται για μία προαιρετική απόφαση, κάτω από πολύ αυστηρές προδιαγραφές και κριτήρια, με πλήρη βούληση του ασθενή και με την απόλυτη συγκατάθεσή του κατόπιν έγκυρης και έγκαιρης ενημέρωσης. Και υπάρχει ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο με ασφαλιστικές δικλίδες, ώστε να προστατευτεί ο ασθενής από οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες. Σε εκτεταμένη Αμερικανική έρευνα, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων αναγνωρίζει ότι είναι δικαίωμα του ασθενή που υποφέρει από μία ανίατη αρρώστια να επιλέξει την ευθανασία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία αντιτίθεται στην ενεργητική ευθανασία και την υποβοηθούμενη από γιατρούς αυτοκτονία με το σκεπτικό ότι η ζωή είναι δώρο από τον Θεό και δεν πρέπει να συντομεύεται πρόωρα. Ωστόσο, επιτρέπει στους ετοιμοθάνατους την επιλογή να αρνηθούν την υπερβολική θεραπεία που τους παρατείνει ελάχιστα τη ζωή. Υποστηρίζει ακόμη ότι ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα να τερματίσει τη ζωή του ή να ζητάει τον τερματισμό της από κάποιον άλλον. Η ευθανασία, η αυτοκτονία όπως και η ανθρωποκτονία, αποτελούν άρνηση της κυριαρχίας του Θεού και του σχεδίου της αγάπης του. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα, η ιατρική βοήθεια στο θάνατο ή η ευθανασία δεν υπάρχει και δεν επιτρέπεται. Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων, η ευθανασία υποκριτικά καλύπτει την ανάγκη των κρατών να υπερασπιστούν, όχι το δικαίωμα των πολιτών τους στην αξιοπρέπεια του θανάτου, αλλά την αδυναμία του συστήματος περίθαλψης να επωμιστεί το κόστος των μακροχρόνιων δαπανηρών θεραπειών για τη συντήρηση μιας «ασήμαντης» για το κράτος ζωής…