ΚΕΜΠΕΚ - Λαικισμός χωρίς όρια...

Η διαφορετικότητα αποτελεί πλέον θεμελιώδες στοιχείο των σύγχρονων κοινωνιών. Ο όρος περιγράφει το σύνολο των διαφορών που χαρακτηρίζουν άτομα ή ομάδες, εθνικότητα, φύλο, ηλικία, θρησκεία, αναπηρία, σεξουαλικός προσανατολισμός και αξίες και παράλληλα αναγνωρίζει την ανάγκη σεβασμού και προστασίας τους. Στον Καναδά, μια χώρα που οικοδομήθηκε πάνω στις αρχές της πολυπολιτισμικότητας, η έννοια αυτή αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας του κράτους. Από την ίδρυσή του, ο Καναδάς αποτελεί προορισμό ανθρώπων από διαφορετικά μέρη του κόσμου, με ποικίλες παραδόσεις, θρησκείες και πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Το Καναδικό Σύνταγμα παρέχει ισχυρές εγγυήσεις για τις θεμελιώδεις ελευθερίες όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων της θρησκευτικής ελευθερίας, της ελευθερίας της συνείδησης και της ελεύθερης έκφρασης. Αυτές οι αρχές έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση ενός συστήματος διακυβέρνησης που προτάσσει την ισότητα και την προστασία των μειονοτήτων. Ωστόσο, η επαρχία του Κεμπέκ ακολουθεί έναν ιδιαίτερο δρόμο. Σε μια προσπάθεια να κατοχυρώσει την κοσμικότητα ως κεντρική αξία του πολιτικού της συστήματος, η κυβέρνηση θέσπισε το 2019 τον Νόμο 21, ο οποίος απαγορεύει σε δημόσιους λειτουργούς που κατέχουν θέσεις εξουσίας, όπως δασκάλους, αστυνομικούς και δικαστικούς, να φέρουν εμφανή θρησκευτικά σύμβολα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Η ρύθμιση αυτή, που υιοθετήθηκε στο όνομα της ουδετερότητας του κράτους, πυροδότησε έντονες αντιδράσεις τόσο εντός της επαρχίας όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η συζήτηση αναζωπυρώθηκε πρόσφατα με την κατάθεση του νομοσχεδίου 9, το οποίο εισάγει επιπρόσθετους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης της δημόσιας προσευχής. Οργανώσεις πολιτικών δικαιωμάτων εκφράζουν έντονη ανησυχία, υποστηρίζοντας ότι οι νέες ρυθμίσεις στοχοποιούν ιδιαίτερα θρησκευτικές μειονότητες και περιορίζουν δικαιώματα που προστατεύονται από το ομοσπονδιακό Σύνταγμα. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι κρίσιμα: Γιατί το Κεμπέκ επιλέγει μια νομοθετική πορεία που φαίνεται να συγκρούεται με θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές; Και ποιες θα μπορούσαν να είναι οι κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας προσέγγισης; Για τους υποστηρικτές των περιορισμών, οι νόμοι αυτοί αποτελούν αναγκαία βήματα για τη διασφάλιση της κοσμικότητας του κράτους και της κοινωνικής συνοχής. Υποστηρίζουν ότι οι νέοι μετανάστες οφείλουν να ενσωματώνονται στις αξίες της πλειοψηφίας και να αποδέχονται την ιδιαίτερη πολιτισμική ταυτότητα του Κεμπέκ. Από την άλλη πλευρά, επικριτές των μέτρων επισημαίνουν ότι η επιβολή τέτοιων περιορισμών υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στις δημοκρατικές ελευθερίες και δημιουργεί ένα περιβάλλον διαχωρισμού. Αναρωτιούνται κατά πόσο είναι δίκαιο να ζητείται από πολίτες που πληρώνουν φόρους, στηρίζουν την οικονομία και συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία, να αποποιηθούν βασικές εκφάνσεις της θρησκευτικής ή πολιτισμικής τους ταυτότητας. Το ζήτημα παραμένει ιδιαίτερα σύνθετο και διχαστικό. Καθώς το Κεμπέκ συνεχίζει να αναζητά τη δική του πολιτική και πολιτισμική ισορροπία, ο δημόσιος διάλογος γύρω από τα δικαιώματα, την ελευθερία έκφρασης και την κοινωνική ενσωμάτωση αναμένεται να ενταθεί. Το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης δεν θα καθορίσει μόνο το μέλλον της κοσμικότητας στο Κεμπέκ, αλλά και τη συνολική κατεύθυνση της πολυπολιτισμικής ταυτότητας του Καναδά...