Εσείς τι λέτε;

                   

Η παπαρούνα, σύμβολο μνήμης...

Η υιοθέτηση της παπαρούνας αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου ως απόδοση τιμής για τα θύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου δεν είναι πρόσφατη. Τον Νοέμβριο του 1918 ένα ποίημα του Καναδού στρατιωτικού γιατρού Τζων Μακ Κρε, που περιγράφει την πρώτη ένδειξη ζωής μετά τον θάνατο στα πεδία της Φλάνδρας (τις παπαρούνες που φυτρώνουν στους τάφους των στρατιωτών), ενέπνευσε τη Μόινα Μίκαελ, που ασχολιόταν με φιλανθρωπικά έργα, για να φορέσει και να μοιράσει παπαρούνες προς τιμήν των νεκρών στρατιωτών...Το έμβλημα της παπαρούνας είναι άμεσα συνδεδεμένο με την Ημέρα των Βετεράνων. Στις 11 Νοεμβρίου του 1918, ακριβώς στις 11 η ώρα το πρωί, ήρθε το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γερμανία παραδόθηκε στις Συμμαχικές Δυνάμεις.Μετά από 4 χρόνια αιματοχυσίας, η τελική ανακωχή υπογράφηκε.Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι γνωστός και ως "ο Μεγάλος Πόλεμος" και ο "Πόλεμος για να σταματήσουν όλοι οι Πόλεμοι". Οι "Μεγάλες Δυνάμεις", οι χαμένοι του πολέμου, έχασαν πάνω από 3.500.000 στρατιώτες στο πεδίο της μάχης. Οι "Συμμαχικές Δυνάμεις", οι νικητές του πολέμου, έχασαν περισσότερους από 5.100.000 άνδρες. Κατά μέσο όρο περισσότεροι από 5.600 σκοτώνονταν καθημερινά κατά τη διάρκεια του πολέμου...Πάνω από 5.000.000 πολίτες, επίσης εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο υπό κατοχή, βομβαρδισμούς, πείνα και ασθένειες. Μέσα σε 6 εβδομάδες από την έναρξη του πολέμου σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι είχαν προσφερθεί εθελοντικά να πολεμήσουν για το Θεό, τη χώρα και την ελευθερία του κόσμου. Σημαντικές θεωρούνται και οι απώλειες ελλήνων στρατιωτών των συμμαχικών δυνάμεων. Συγκεκριμένα, 5,000 έλληνες στρατιώτες έπεσαν μαχόμενοι κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και 132,000 πολίτες, ήτοι ποσοστό 21,7%. Οι ανθρώπινες απώλειες κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελλάδα υπολογίζονται στους 750,000, ήτοι ποσοστό 10% του συνολικού πληθυσμού. Στα δεδομένα έχουμε μόνο αριθμούς θανάτων όχι απώλειες γενικά, δηλαδή δεν συμπεριλαμβάνονται οι τραυματίες και οι νεκροί από τις μετέπειτα εμφύλιες συγκρούσεις... Η 11η Νοεμβρίου είναι γνωστή ως "Ημέρα Ανακωχής" ή "Ημέρα Ανάμνησης" ή "Ημέρα Βετεράνων Πολέμου" όπως αποκαλείται στις χώρες της Κοινοπολιτείας και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η πλησιέστερη Κυριακή στην Ευρώπη έγινε γνωστή ως "Κυριακή Ανάμνησης". Στις 11 πμ την ημέρα αυτή  τηρούνται δύο λεπτά σιγής, για να δοθεί ευχαριστία στο Θεό που τους έφερε μέσα από τον πόλεμο και τους έδωσε την νίκη και για να θυμούνται αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους. Στις 11πμ της 11ης Νοεμβρίου του 1920, η κηδεία και η ταφή του "Αγνώστου Στρατιώτη" έλαβε χώρα στο Λονδίνο. Στην πέτρα που ήταν πάνω από τον τάφο ήταν χαραγμένες οι λέξεις: "Για το Θεό, για τον Βασιλιά και τη χώρα, για τους αγαπημένους, το σπίτι, και την αυτοκρατορία, για την ιερή υπόθεση της δικαιοσύνης και της ελευθερίας του κόσμου. Κάτω από αυτή τη πέτρα βρίσκεται το σώμα ενός Βρετανού πολεμιστή. Φορώντας κόκκινη παπαρούνα στο πέτο, ας αποτίσουμε με ευπρέπεια φόρο τιμής στους Ήρωες Βετεράνους Πολέμων που χάρη σε αυτούς απολαμβάνουμε σήμερα το υπέρτατο αγαθό, την ελευθερία μας...