Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας με τα ανάκατα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα, πριν 80 τόσα χρόνια. Είναι ο μήνας που για μια ακόμη πολλοστή φορά, από την αρχαιότητα και εντεύθεν, μας ανέδειξε ήρωες, υπέρ-πατριώτες, όταν άδικοι εισβολείς διεκδικούσαν την εδαφική μας ακεραιότητα και τη στέρηση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας μας.
28η Οκτωβρίου 1940. Ημερομηνία Ιστορική! Ημερομηνία που ο ελληνικός λαός είπε το ηρωικό «ΟΧΙ» που παραμένει και θα παραμείνει ορόσημο στην ελληνική ιστορία.
«ΟΧΙ», είπαν μια χούφτα Έλληνες, δια στόματος του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, με όπλα την παλικαριά, τον ηρωισμό και το σθένος σε μια πανστρατιά σύγχρονα εξοπλισμένη και δεν δίστασαν να δώσουν το αίμα και την ψυχή τους υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά της πατρίδας τους.
Όλοι στον αγώνα. Μαχόμενος και άμαχος πληθυσμός. Οι γυναίκες της Πίνδου κουβαλώντας στη ράχη τους πυρομαχικά και οι αστές πλέκοντας με το φως του λυχναριού κάλτσες και φανέλες για τους μαχόμενους, που εκτός από τον εχθρό είχαν να αντιμετωπίσουν τον απειλητικό χειμώνα στα δύσβατα και απόκρημνα βουνά της Αλβανίας.
Κι όμως, όλα τα αψηφούσαν και κέρδιζαν τις μάχες. Τα τραγούδια της αθάνατης τραγουδίστριας της Νίκης Σοφίας Βέμπο και του ανεπανάληπτου τροβαδούρου Νίκου Γούναρη, τους εμψύχωναν. Εκείνες τις στιγμές μόνο την Ελλάδα είχαν στο νου και στην καρδιά τους.
Το έπος του ’40 έμεινε ιστορικό. Ήταν όμως και η αρχή για μια πολύχρονη περιπέτεια για την πατρίδα με τη Γερμανική επέμβαση σ’ αυτό τον άδικο πόλεμο ο οποίος μας επέφερε μεγάλες καταστροφές.
Δεν υπάρχει ελληνικό χωριό και πόλη από τον Έβρο ως την Κρήτη που να μην θρηνεί και να μην τελεί κάθε χρόνο επιμνημόσυνες δεήσεις για τους πεσόντες. Παντού στημένα μνημεία, τύμβοι για την τιμή αθώων ηρώων.
Δίδαγμα που εξάγεται απ’ όλη αυτή την Ιστορία «Ποτέ πια πόλεμος ..»
Όταν γιορτάζουμε την επέτειο του1940 γιορτάζουμε και τιμούμε τα γεγονότα αλλά και τα διδάγματά της. Τιμούμε τον ηρωισμό των αγωνιστών και τη θυσία τους, καθώς και τις αξίες και τα ιδανικά που τους ενέπνευσαν να αφιερώσουν στον αγώνα το υπέρτατο αγαθό, τη ζωή τους...
Παρά ταύτα, οι αεικίνητοι σημερινοί «ηγέτες» μας, για λόγους κατανοητούς ή και ακατανόητους, βάλθηκαν να περιθωριοποιήσουν τους αγωνιστές της ελευθερίας, την ένδοξη ιστορία μας και θρησκεία «προσαρμόζοντας» σχολικά βιβλία, μετονομάζοντας δρόμους και καταργώντας παρελάσεις, χαρακτηρίζοντας τες ως γελοίες και αναχρονιστικές...
Ζούμε, δυστυχώς, σε πονηρούς και δύσκολους καιρούς. Οι γείτονές μας καιροφυλακτούν και απειλούν με τρόπο ολοένα και πιο προκλητικό, διεκδικώντας εδάφη και χωρικά ύδατα, ενώ οι υποτιθέμενοι «σύμμαχοί» και «εταίροι» μας (στη μοιρασιά εννοείται) παραμένουν απλοί θεατές...
Και στην κρίσιμη αυτή καμπή της ιστορίας μας, ακολουθώντας την γνώριμη πλέον αμήχανη πολιτική κατευνασμού, παραχωρούμε απλόχερα ιστορία, γλώσσα και πολιτισμό… Αλήθεια,
Πού παν' εκείνα τα παιδιά
της θύελλας και του βοριά
που πέθαιναν για λευτεριά
πού πάνε…
No comments:
Post a Comment