Το άδοξο τέλος των αγωνιστών του '21...

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Οθωμανού δυνάστη για την ελευθερία. Θυμόμαστε ακόμη τους ανθρώπους που μέσα σε μια νύχτα έγιναν ηγέτες της Επανάστασης του ’21, θυσιάζοντας τις περιουσίες και τη ζωή τους για την Ελευθερία της πατρίδας. Και μπορεί αυτοί να έδωσαν ότι είχαν για την Επανάσταση, όμως πολύ γρήγορα αγνοήθηκαν από την «Ελεύθερη» Ελλάδα και οι περισσότεροι είχαν άδοξο τέλος. Ο λόγος για τους ΗΡΩΕΣ μας. Επειδή η έρευνα είναι το μεράκι μου, θα ήθελα με την ευκαιρία της Επετείου να μοιραστώ μαζί σας κάποια αδιάψευστα στοιχεία που συνέλεξα για να διαπιστώσετε πόσο αχάριστος μπορεί να είναι ένας λαός στους ανθρώπους που έδωσαν κυριολεκτικά το αίμα τους για τη Μεγάλη Ιδέα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταδικάστηκε σε φυλάκιση και εν συνεχεία σε θάνατο που μετατράπηκε σε ισόβια, για τη στάση του εναντίον του βασιλέως. Πολύ αργότερα αφέθη ελεύθερος… Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης οδηγήθηκε σε δίκη, καταδικάσθηκε σε θάνατο που μετατράπηκε από τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε πλήρη στρατιωτική καθαίρεση πριν επανέλθει στα αξιώματά του. Δολοφονήθηκε καθώς επέστρεφε στο ελληνικό στρατόπεδο μετά το τέλος της μάχης... Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δολοφονήθηκε από πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου στις φυλακές της Ακρόπολης. Ο γενναίος πολεμιστής ήρθε σε σύγκρουση με σημαντικούς πολιτικούς της εποχής, γεγονός που οδήγησε σε συνεχείς προσπάθειες για την εξόντωσή του. Κατηγορήθηκε για συνεργασία με τον εχθρό, φυλακίστηκε και τελικά δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο... Ο Αθανάσιος Διάκος μετά την άρνησή του να προσκυνήσει τους πασάδες κάηκε ζωντανός αφού πρώτα οι Τουρκαλβανοί τον σούβλισαν… Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης μετά την ήττα του στο Δραγατσάνι φυλακίστηκε και αργότερα απελευθερώθηκε. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε έκτοτε να βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος. Δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του πέθανε στη Βιέννη μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μιζέριας... Η Μαντώ Μαυρογένους απεβίωσε στην Πάρο από την πείνα και την εξαθλίωση και έχοντας δαπανήσει όλη της την περιουσία στον αγώνα… Η Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι στις Σπέτσες από Σπετσιώτες «πατριώτες» καθώς προσέβαλε την τιμή τους κι ενώ η Ελλάδα σπαράσσονταν από τον εμφύλιο. Η μεγάλη καπετάνισσα, έδωσε την περιουσία της για τον αγώνα και θρήνησε ένα γιο στην επανάσταση. Η ελληνική πολιτεία έκλεισε την υπόθεση και δεν αναζήτησε καν τους δράστες... Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς, για τις υπηρεσίες του στον αγώνα συνελήφθη με την κατηγορία της συνωμοσίας, βασανίστηκε φριχτά έως ότου έχασε το φως του. Έτσι τυφλός, πεινασμένος, άστεγος και ξεχασμένος από όλους θα πεθάνει από το κρύο και την πείνα χωρίς να δεχθεί ποτέ να λάβει κανένα βοήθημα από το κράτος... Ο Ιωάννης Μακρυγιάννης ήρθε σε αντίθεση με τους οπαδούς του Καποδίστρια και με τον Όθωνα. Καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία ότι σχεδίαζε τη δολοφονία του βασιλιά… Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, αφού πούλησε την τεράστια περιουσία του και διέθεσε όλα του τα χρήματα για την ανόρθωση του Έθνους δολοφονήθηκε από τον αδελφό και το γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη καθώς «τόλμησε» να τα βάλει με τα μεγάλα τζάκια... Αμέτρητοι επώνυμοι και ανώνυμοι Ήρωες για την φιλοπατρία και αυτοθυσία τους εισέπραξαν αχαριστία, διωγμό, βασανιστήρια, ακόμη και τον θάνατο… Λένε πως η ιστορία διδάσκει όταν τη γνωρίζεις. Αν κρίνω από τον τρόπο σκέψης και διοίκησης της σύγχρονης πολιτικής και εκπαιδευτικής ηγεσίας, πολύ φοβάμαι πως η ιστορική της γνώση είναι δραματικά περιορισμένη, αν όχι ανύπαρκτη…