Τιμή και δόξα στους Ήρωες της ΕΟΚΑ...

Η Κύπρος μας την 1η Απριλίου γιορτάζει την 68η επέτειο από την έναρξη του αντιαποικιακού αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών. Η 1η Απριλίου 1955 ήταν η ημέρα που οι Βρετανοί αποικιοκράτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις αντάρτικες ομάδες που οργάνωσε ο Κύπριος συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας, γνωστότερος ως «Διγενής». Ας σταθούμε λοιπόν σε κάποιους από τους επώνυμους Ήρωες που θυσιάστηκαν για την μεγάλη ιδέα του αγώνα. Στις ηρωικές πράξεις της 1ης Απριλίου1955 η ΕΟΚΑ έχασε το πρώτο της παλληκάρι, τον μαθητή Μόδεστο Παντελή από το Λιοπέτρι. Πέθανε από ηλεκτροπληξία στην προσπάθειά του ν’ αποκόψει ηλεκτροφόρα σύρματα για να επέλθει συσκότιση και να δράσουν πιο αποτελεσματικά οι ομάδες της ΕΟΚΑ στην Αμμόχωστο... Την ίδια μέρα καταζητήθηκε από την αστυνομία ο τομεάρχης Αμμοχώστου Γρηγόρης Αυξεντίου που ήταν επικεφαλής της ομάδας η οποία έδρασε στην Δεκέλεια. Στις 3 Μαρτίου του 1957 οι Άγγλοι ύστερα από προδοσία πληροφορήθηκαν το κρησφύγετο του, έριξαν βενζίνη και τον έκαψαν ζωντανό… Άλλος αγωνιστής κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας ήταν ο Κυριάκος Μάτσης. Για τη δράση του συνελήφθη στις 9 Ιανουαρίου1956, όμως κατάφερε να δραπετεύσει. Μερικούς μήνες αργότερα, ύστερα από νέα προδοσία, περικυκλώθηκε το κρησφύγετό του και ανατινάχτηκε από τις Βρετανικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο… Ο Μιχαλάκης Καραολής, ένας από τους πιο γνωστούς αγωνιστές, απαγχονίστηκε μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Δημητρίου στις 10 Μαΐου 1956… Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης δικάστηκε για κατοχή οπλοπολυβόλου. Στις 14 Μαρτίου 1957 απαγχονίστηκε από τους Άγγλους σε ηλικία μόλις 19 ετών... Ο Ανδρέας Παναγίδης, Έλληνας με Κυπριακή καταγωγή, απαγχονίστηκε από τις Αγγλικές δυνάμεις στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 μαζί με τους συναγωνιστές του, Μιχαήλ Κουτσόφτα και Στέλιο Μαυρομάτη… Ήταν οι σκληροί καιροί. Οι Έλληνες της Κύπρου ονειρεύονταν τη λευτεριά τους από τον Αγγλικό ζυγό και την ένωση με την Μάνα Ελλάδα που όμως δεν έμελε να πραγματοποιηθεί λόγω του γνωστού φαινομένου της εμφύλιας διχόνοιας των Ελλήνων από τα πανάρχαια χρόνια. Σήμερα, πάνω από έξι δεκαετίες από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ένα μεγάλο τμήμα του εδάφους της Κύπρου εξακολουθεί να βρίσκεται υπό Τουρκική κατοχή, ο θαλάσσιος χώρος της Κυπριακής Δημοκρατίας παραβιάζεται συνεχώς ενώ οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η Κύπρος είχε ακόμη την «ατυχία» να ανακαλυφθούν κοιτάσματα φυσικού αερίου στον βυθό της ΑΟΖ της, γεγονός που άνοιξε την όρεξη του επιθετικού γείτονα αλλά και των λεγόμενων «συμμάχων» με απρόβλεπτες συνέπειες. Δυσκολεύομαι να βάλω τελεία στο παρών άρθρο λόγω των συνεχών και απρόβλεπτων εξελίξεων. Απαιτείται, στους δύσκολους αυτούς καιρούς, να διατηρήσουμε υψηλό το εθνικό μας φρόνημά. Η Κύπρος, η Ελλάδα, μας χρειάζονται περισσότερο από ποτέ. Γι αυτό και θα πρέπει, πάνω από όλα, να είμαστε ενωμένοι. Άλλωστε αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν…