Δυσφορία φύλλου - Η νέα "πανδημία"

Αν μας είχαν πει πριν από λίγα χρόνια ότι η δυσφορία φύλου θα γινόταν μόδα, δεν θα το πιστεύαμε. Και όμως, αυτό φαίνεται να συμβαίνει σήμερα στις λεγόμενες «ανεπτυγμένες» χώρες. Γεγονός είναι ότι από ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, που αφορούσε μερικά άτομα της πρώιμης παιδικής ηλικίας, η δυσφορία φύλου έχει γίνει μαζική παθολογία. Σύμφωνα με εμπεριστατωμένες έρευνες, η δυσφορία φύλου αναφέρεται σε συναισθήματα άγχους και αναστάτωσης, τα οποία νιώθει ένα άτομο όταν το φύλο του δεν ταιριάζει με την ταυτότητά του. Οι άνθρωποι που βιώνουν δυσφορία φύλου, όπως έχει διαπιστωθεί, νιώθουν άβολα με τη σύγκρουση ανάμεσα στα σεξουαλικά χαρακτηριστικά του σώματός τους και στο πως νιώθουν ή σκέφτονται για τον εαυτό τους. Οι επιδράσεις της δυσφορίας φύλου διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Για κάποιους, αυτά τα συναισθήματα επηρεάζουν την εικόνα του εαυτού τους και την συμπεριφορά τους. Ένα άτομο με δυσφορία φύλου μπορεί να αντιμετωπίζει τα συναισθήματα δυσφορίας αλλάζοντας την έκφραση του φύλου του ή ακόμη αλλάζοντας την εμφάνισή του. Τα παιδιά που νιώθουν δυσφορία φύλου μπορεί να εκφράζουν την επιθυμία να είναι το αντίθετο φύλο, να συμπεριφέρονται ετεροφυλικά, να ντύνονται και να χτενίζονται όπως τα άτομα του αντίθετου φύλου. Οι ακριβείς αιτίες για την δυσφορία φύλου δεν είναι απολύτως κατανοητές, όμως πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην εμφάνισή της. Η έναρξη της δυσφορίας φύλου συμβαίνει συνήθως στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας Η πιο ακραία περίπτωση δυσφορίας του φύλλου είναι τα λεγόμενα «διεμφυλικά» (transsexual) άτομα στα οποία η έμφυλη ταυτότητά και συμπεριφορά τους δεν συμφωνούν με το βιολογικό τους φύλο. Στα διεμφυλικά άτομα, σύμφωνα με τις ίδιες μελέτες, η ασυμβατότητα της βιολογικής με την προσωπική και κοινωνική τους ταυτότητα είναι πλήρης και σε όποια ηλικία κι’ αν βρίσκονται τους προκαλεί έντονη δυσφορία και απέχθεια για το σώμα τους. Για παράδειγμα, τα αγόρια μισούν κάθε ανδρικό χαρακτηριστικό τους σώματός τους και επιθυμούν να απαλλαγούν από το πέος τους, ενώ τα κορίτσια βλέπουν με τρόμο τα στήθη τους ή αντιμετωπίζουν ως ενοχλητική «μαύρη οπή» το αιδοίο τους. Το φαινόμενο ωστόσο είναι εντονότερο στα κορίτσια. Μία νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό General Psychiatry, αποκάλυψε πως ολοένα και περισσότερα κορίτσια ηλικίας έως 11 ετών, αποφασίζουν να ξεκινήσουν τη θεραπεία για αλλαγή φύλου, συχνά με τη συγκατάθεση των γονέων τους. Μετά την ηλικία των 15 ετών η συγκατάθεση δεν είναι απαραίτητη. Στις ΗΠΑ λειτουργούν 300 ιδιωτικές κλινικές που κάνουν τέτοιου είδους επεμβάσεις. Μπορεί η επιστήμη να κάνει θαύματα σε αυτό τον τομέα, όμως η κοινωνική απομόνωση του ατόμου που επιθυμεί να προχωρήσει σε αλλαγή φύλου είναι ένα φαινόμενο που ακόμα παρατηρείται, όσο «προχωρημένη» κι’ αν θέλει να δείχνει η σύγχρονη κοινωνία. Αυτό που εγείρει το ερώτημα εδώ: Είναι στη φύση του ανθρώπου ν’ απομακρύνεται από την ίδια του τη φύση;