Ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μας γνωστοποίησε την εκλογή τριών βοηθών Επισκόπων στην Αρχιεπισκοπή Καναδά, δύο εκ των οποίων προέρχονται από το Κεμπέκ. Πρόκειται για τους Αρχιμανδρίτες Νεκτάριο Μοστράτο, της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού και Δημήτριο Αντωνόπουλο του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου. Η στήλη τους εύχεται άξιοι και πάντα άξιοι.
Το ερώτημα που γεννάται τώρα είναι ποιοι θα είναι οι αντικαταστάτες και ποια γλώσσα θα χρησιμοποιούν, δεδομένου ότι οι ιερείς της Θεολογικής Ακαδημίας Τορόντο, από την οποία προφανώς θα κληθούν, είναι ελληνοκαναδοί δεύτερης και τρίτης γενιάς.
Όπως έχουμε επισημάνει και άλλοτε, ένα βασικό δικαίωμα το οποίο εδώ και χρόνια διεκδικούν οι νεώτεροι πιστοί είναι η γλώσσα που θα πρέπει να χρησιμοποιούν οι ιερείς στις λειτουργίες και τα μυστήρια.
Ολοένα και περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι συνηγορούν για τη μεγαλύτερη χρήση της αγγλικής γλώσσας στις ελληνορθόδοξες εκκλησίες, ώστε να συμμετέχουν πληρέστερα στις λατρευτικές λειτουργίες μια και δεν έχουν την απαιτούμενη ευχέρεια στην ελληνική γλώσσα.
Σ΄ αυτούς ανήκουν όσοι έχουν ασπασθεί την ορθοδοξία καθώς και οι απόγονοι των ελλήνων που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στον Καναδά.
Το θέμα αυτό έχει δημιουργήσει ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις από τις παλιότερες κυρίως γενιές μεταναστών για να μην χάσουν, όπως πιστεύουν, την γλώσσα και την ταυτότητά τους. Είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η ελληνική ήταν η μόνη γλώσσα των εκκλησιών και κοινοτήτων όταν δημιουργήθηκαν και θα πρέπει να μείνουν τα πράγματα όπως είναι.
Αισθάνονται εξ άλλου ότι έφεραν μέρος της πατρικής τους χώρας μαζί τους.
Αυτές οι γενιές θέλουν να διατηρήσουν τη γλώσσα των εκκλησιαστικών λειτουργιών στα ελληνικά, για να την κατανοούν και για να κρατήσουν τον δεσμό τους με την κουλτούρα τους.
Οι νεότερες γενιές που έχουν γεννηθεί εδώ όμως βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Μιλούν κυρίως αγγλικά αλλά εξακολουθούν να θεωρούν τον εαυτό τους έλληνες. Ένα μεγάλο ποσοστό έχουν παντρευτεί μη έλληνες και θέλουν οι σύζυγοι και τα παιδιά τους να είναι ευπρόσδεκτοι στην εκκλησία και τις κοινότητες.
Συνεπώς, εάν δεν χρησιμοποιηθεί περισσότερο η Αγγλική ή Γαλλική γλώσσα στις λειτουργίες και τα μυστήρια, υπάρχει η πιθανότητα να απομακρυνθούν βαθμιαία και τότε ποιοι θα γεμίσουν τις εκκλησίες όταν οι παλαιότεροι φύγουν από τη ζωή;
Ας είμαστε ρεαλιστές. Οι ενορίες και οι κοινότητες ιδρύθηκαν από έλληνες και θα συνεχίσουν να είναι ελληνικές ακόμη κι αν μιλιέται συχνά η Αγγλική, με την οποία, όπως είναι φυσιολογικό, συνεννοούνται σήμερα οι νέοι που αναλαμβάνουν τα ηνία.
Η εκκλησία υπάρχει για να πηγαίνει ο κόσμος να προσεύχεται, να λατρεύει και να γεμίζει με ειρήνη και ηρεμία. Και η γλώσσα, η κάθε γλώσσα, θεωρώ ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελεί αιτία διαίρεσης.
Εάν η γλώσσα, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, γίνει η αιτία της απομάκρυνσης των πιστών από τις εκκλησίες, η ευθύνη θα είναι όλη δική μας...
No comments:
Post a Comment