Εσείς τι λέτε;

Παγκόσμιες Ημέρες
Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε…
Γιορτάζουμε ξανά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες στην Νέα Υόρκη οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Στις 19 Νοεμβρίου θα γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα που καθιερώθηκε το 1999 για να υπενθυμίζει τη συνεισφορά του στον ανθρώπινο πολιτισμό και ιδιαίτερα στην οικογένεια. Στις 12 Μαρτίου έχουμε την Ημέρα Νεφρού. Στις 15 Μαρτίου ο καταναλωτής έχει την «τιμητική» του. Η σημερινή Ημέρα «καταδικάζει» τη σχολική βία και πάει λέγοντας...
Τις τελευταίες δεκαετίες πληθαίνουν ασυγκράτητα οι Παγκόσμιες Ημέρες με στόχο - υποτίθεται - την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα διάφορα προβλήματα που απειλούν την διεθνή κοινότητα. Παγκόσμιες Ημέρες, δεξιά κι' αριστερά. Παιδιού, Περιβάλλοντος, Καπνίσματος, AIDS, Ηχορύπανσης, Ρατσισμού, Αμφισεξουαλικότητας και κάποιες «ειδικές» Ημέρες όπως Μπριζόλας, Πεοχειλίας, Προφυλακτικού, Οργασμού, Τουαλέτας, Χασμουρητού, Κατσαρίδας, κ.λπ. Έλεος! Υπάρχουν, ούτε λίγες ούτε πολλές,  200 Παγκόσμιες Ημέρες και συνεχώς αυξάνουν με αποτέλεσμα σε λίγο να καλυφθούν όλες τις Ημέρες του έτους...
Άραγε προέκυψαν τόσο θετικά αποτελέσματα από τις επετειακού τύπου αυτές Ημέρες; Υπάρχουν άραγε άνθρωποι, που ακόμη πιστεύουν και επηρεάζονται από τα μηνύματα, και τις εκδηλώσεις; Μάλλον ελάχιστοι. Σε λίγες μέρες όλα θα έχουν ξεχασθεί και θα έχει απομείνει η ικανοποίηση των οργανωτών ότι έκαναν μία πετυχημένη εκδήλωση, με το αζημίωτο εννοείται!
Πολύ φοβάμαι ότι η καθιέρωση τέτοιων εορταστικού τύπου Ημερών μάλλον τους εμπνευστές και τους περί αυτών εξυπηρετούν παρά τις κοινωνίες. Και αυτό διότι γνωρίζουν καλά ότι οι αιτίες αυτών των προβλημάτων υπάρχουν μέσα στο σύγχρονο μοντέλο λειτουργίας της κοινωνίας μας. Σπάνια θίγεται η ουσία του προβλήματος και οι εμπνευστές επικεντρώνονται στην επιφάνεια για να δείξουν δήθεν την ευαισθησία τους και να έχουν το άλλοθι της αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Κάτι τέτοια διαβάζω και ακόμη πως κάπου βολεύονται έτσι οι κυβερνήσεις, οι πολιτικοί, οι ειδικοί αλλά πολύ συχνά και οι φορείς που κατά τα άλλα «αγωνιούν» για τα σύγχρονα προβλήματα...
Είναι γεγονός πως αρκετές εκστρατείες για τα ζητήματα των Παγκοσμίων Ημερών οργανώνονται από διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες στοχεύουν απλώς στην εκμετάλλευση των κρατικών επιχορηγήσεων και όχι στην υλοποίηση κοινωφελούς έργου.
Οι αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα που καλύπτουν τις Παγκόσμιες Ημέρες είναι λίγο-πολύ γνωστές και κοινές. Η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει και πάντως θα συνεχίσει με ταχύτερους ρυθμούς η καθιέρωση νέων Ημερών, καθώς νέα «εκμεταλλεύσιμα» προβλήματα θα προκύπτουν...
Δεν χωρά αμφιβολία πως η υποκρισία παραμένει κωμικοτραγικά επίκαιρη με άπειρα κραυγαλέα παραδείγματα της καθημερινότητας. Συνεπώς, αν η κατάσταση που αφορά τις Παγκόσμιες Ημέρες δεν αλλάξει ριζικά, τότε αυτές δεν θα καταφέρουν ποτέ να πετύχουν τους στόχους που οφείλουν να επιδιώκουν.
Κλείνω το παρών άρθρο μεταφέροντας τη βούληση του Θεού της Παλιάς Διαθήκης προς τους ανθρώπους: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην» (εν προκειμένω το… ημερολόγιον.